Starożytni o nas

Prawa są jak pajęczyna: jeśli wpadnie w nią mucha lub komar, ugrzęźnie — jeśli zaś osa lub pszczoła, rozerwawszy odleci (Zaleukos).

Im mniej godni wysokich urzędów są ci, którzy je piastują, tym pewniej się czują i tym mocniej się nadymają głupotą i bezczelnością (Demokryt).

Lud powinien bronić brawa jak murów swego miasta (Heraklit).

Los nie sprzyja bezczynnym (Sofokles).

Rozwiązując prawdziwe problemy, trudno dogodzić wszystkim (Solon).

Ludzi gubi nie kojarzenie początku z końcem (Alkmajon).

Niedobry rząd wielu (Homer).

Łatwiej zbudować miasto w powietrzu niż państwo bez religii (Plutarch).

Zohydzają sprawiedliwość w obawie, że zostanie im wymierzona (Trazymach u Platona).

Najtrudniej podobać się tłumowi (Demostenes).

Wychowanie musi mieszać przykrość z przyjemnością (Arystoteles).

Wspólna własność wielu najmniej jest zadbana (Arystoteles).

Jak ginie ciało pozbawione duszy, tak i kraj pozbawiony praw (Demostenes).

Nie mów, że tak robią inni, raczej pomyśl, czy powinni (Demostenes).

Niczym jest napisać ustawę, wszystkim chcieć ją wprowadzić w życie (Demostenes).

*

Z mnóstwa praw największy nieład w państwie (Tacyt).

Zepsute państwo mnoży ustawy (Tacyt).

Co warte samo prawo bez uczciwości? (Horacy).

Korzystność występków czyni uczciwość grzechem (Publiliusz).

Byśmy byli wolni, musimy być niewolnikami praw (Cycero).

Tylko głupcy zwą samowolę wolnością (Tacyt).

Najściślejsze stosowanie prawa bywa największą nieprawością (Terencjusz).

Z zapałem torując drogę, zostawił ruiny (Lukan).

Prawo stoi nad urzędnikiem (Cycero).

Pole raz zachwaszczone trzeba potem wypalać (Horacy).

Pieniądze nie śmierdzą (Wespazjan).

Chciwemu zawsze mało (Horacy).

Dobroczynność źle skierowana czynem złym się okazuje (Eniusz).

Co się robi dobrze, robi się też szybko (August).

Ludzie chętnie wierzą w to, czego pragną (Cezar).

Ganiąc jednego, naprawisz stu (Owidiusz).

Pochwalam lepsze, idę za gorszym (Owidiusz).

Za szaleństwa królów płacą narody (Horacy).

Kłamca powinien mieć dobrą pamięć (Kwintylian).

Hojne obietnice cieszą głupców (przysłowie rzymskie).

Wielu chcących czegoś, niczego jednak w tym kierunku nie robi (przysłowie rzymskie).

*

Biada wam, którzy nazywacie zło dobrem a dobro złem (Izajasz).

Biada tym, co bezbożne wydają ustawy (Izajasz).

Występny wytłumaczy prawo po swojemu (Księga Syracha).

Bardziej trzeba słuchać Boga niż ludzi (Dzieje Apostolskie).

Co cesarskie cesarzowi — ale co Bożego, Bogu! (Ewangelie).

Król umacnia państwo sprawiedliwością, a niszczy uciskiem podatkowym (Ksieęa Przysłów).

Biada krajowi, gdzie prostak królem (Kohelet).

Jak ludzie wolni postępujcie: nie jak ci, co pod pretekstem wolności czynią zło (1 List św. Piotra).

Lepiej cierpieć czyniąc dobrze niż źle (1 List św. Piotra).

Nie zazdrość występnym (Księga Przysłów).

Prawda trwa wiecznie, fałsz tylko chwilę (Księga Przysłów).

Jakaż prawda może wyniknąć z kłamstwa? (Księga Syracha).

Kto sieje wiatr, ten zbiera burzę (Ozeasz).

Pycha poprzedza upadek (Księga Przysłów).

Głupi wierzy we wszystko, co mówią (Księga Przysłów).

Korzeniem wszelkiego zła jest zachłanność na pieniądze (1 List do Tymoteusza).

Bogaty krzywdziciel jeszcze się gniewa, skrzywdzony biedak jeszcze przeprasza (Księga Syracha)

Wypełnijcie swoje obowiązki i pracujcie własnymi rękoma (1 List do Tesaloniczan).

Nie wstydź się zarobku (Księga Syracha).

Pomagaj według możności (Księga Syracha).

Nie mów bliźniemu „jutro” (Księga Przysłów).

Cytaty pochodzą ze zbioru w postaci książkowej „Starożytni o nas”, przełożył i opracował Michał Wojciechowski, wydawnictwo Kod, Sopot (kod@kodsopot.pl).