Gdzie po pomoc?

Nie lekceważmy złego zachowania dzieci, wnuków, czy wychowanków. Zacznijmy działać, gdy przestajemy sobie radzić z ich napadami złości

Nie lekceważmy złego zachowania dzieci, wnuków, czy wychowanków. Zacznijmy działać, gdy przestajemy sobie radzić z ich napadami złości. Nie liczmy na to, że z tego wyrosną. Szukajmy wsparcia.

Chrońmy więc młodych przed samotnością, uległością oraz agresją, używając serca i rozumu. Podarujmy im czas, miłość, asertywność i uczmy poczucia własnej wartości w domu i w szkole”. To zakończenie artykułu z poprzedniej strony. Co jednak w sytuacji, kiedy zrobiliśmy już wszystko, co w naszej mocy, a sprawy zaczęły nam się wymykać? Co zrobić, gdy sami nie potrafimy sobie poradzić i konieczna jest specjalistyczna pomoc? Gdzie jej szukać? Wszystko zależy od tego, kogo przemoc dotyczy i w jakich okolicznościach ma ona miejsce: czy będzie to dziecko, czy młody człowiek, który jest agresywny w szkole, bo np. odreagowuje przemocowe sytuacje z domu, albo jest agresywny w domu, bo z kolei w szkole doświadcza prześladowania bądź odrzucenia; czy chodzi o rodzica, męża, żonę, którzy odreagowują w domu frustracje, niepowodzenia z pracy. Nie ma jednej gotowej recepty. Istotne jest tu jedno — pomocy potrzebują najczęściej wszyscy, zarówno osoba, która doświadcza przemocy, jak i ta, która ją wyrządza.

Telefon zaufania

Pierwszym punktem może być kontakt ze specjalistami dyżurującymi w ramach telefonów zaufania. Można im opowiedzieć o problemie, znaleźć radę i wskazówki, co należy zrobić, żeby zmienić sytuację, a w razie potrzeby — gdzie się udać, żeby uzyskać konkretną, czasem długofalową pomoc. Pod konkretnymi numerami telefonu dyżurują psycholodzy, psychiatrzy, prawnicy i inni. Im dokładniej wybierzemy specyfikę konkretnej poradni telefonicznej, tym mamy większą szansę na uzyskanie szybszej pomocy. Są także telefony zaufania dla dzieci i młodzieży, dla rodziców i pedagogów, dla osób borykających się z depresją, przemocą w rodzinie czy uzależnieniem. Wiele numerów można znaleźć pod adresem: www.telefonzaufania.org.pl . Najważniejsze, które można potraktować jako swego rodzaju pierwszą pomoc, zamieszczamy poniżej.

Poradnie specjalistyczne

Rodzice i nauczyciele powinni otrzymać pomoc u pedagoga lub psychologa szkolnego, który może pokierować do odpowiedniego specjalisty. Ponadto wsparcia można szukać w ośrodkach pomocy psychologicznej rodzinie, poradniach pedagogiczno-psychologicznych czy poradniach zdrowia psychicznego dla dzieci, młodzieży i ich rodzin. Trzeba pamiętać, że czasem pomocy psychologicznej potrzebuje cała rodzina, która przeżywa kryzys albo zmaga się z trudnościami, z którymi sama nie potrafi sobie poradzić.

Na stronie oik.org.pl znajdują się dane kontaktowe do Ośrodków Interwencji Kryzysowej w całej Polsce, które świadczą bezpłatną pomoc właśnie w sytuacji kryzysowej. Zapewniają zarówno pomoc psychologiczną, prawną czy socjalną, jak i grupy rozwiązywania konfliktów rodzinnych, wsparcia dla ofiar przemocy domowej czy dla tych, którzy mają myśli samobójcze albo przeżywają żałobę po utracie bliskich.

***

Pamiętajmy, że z problemami nie musimy być sami. Są miejsca, w których można znaleźć skuteczną i profesjonalną pomoc. Czasem wystarczy po prostu złapać za telefon.

116 111 — telefon zaufania dla dzieci i młodzieży.

Telefon działa według następujących zasad:

anonimowo, bezpłatnie, chętnie i cierpliwie, dyskretnie.

800 080 222 — całodobowa, bezpłatna infolinia dla dzieci i młodzieży, rodziców oraz nauczycieli.

116 123 — bezpłatny kryzysowy telefon zaufania dla dorosłych.

800 12 12 12 — bezpłatny telefon zaufania dla dzieci i młodzieży Rzecznika Praw Dziecka.

Pod numer Dziecięcego Telefonu Zaufania mogą również dzwonić osoby dorosłe, by zgłosić problemy dzieci.

800 120 002 — bezpłatny ogólnopolski telefon dla ofiar przemocy w rodzinie — Niebieska Linia — czynny przez całą dobę.

112 — w sytuacjach bezpośredniego zagrożenia życia.

opr. mg/mg

« 1 »
oceń artykuł Pobieranie..

reklama

reklama

reklama