Atrybuty

Jutta Seibert

Leksykon sztuki chrześcijańskiej

Tematy, postacie, symbole

ISBN: 978-83-7442-120-7

wyd.: Wydawnictwo Jedność , Kwiecień 2007

Powrót do indeksu haseł

ATRYBUTY

Atrybutami nazywane są dodatki pozwalające na zidentyfikowanie przedstawionej figury jako konkretnej postaci lub jako postaci należącej do pewnej grupy, również wtedy, gdy brakuje imiennego oznakowania tej figury (np. księga jest wspólnym atrybutem wszystkich t apostołów; gdy dodane zostaną klucze, wtedy wiadomo, że apostołem tym może być wyłącznie św. Piotr. Gałązka palmowa cechuje świętych męczenników; gdy jednej ze świętych dziewic towarzyszy baranek, wtedy wiadomo, że przedstawiona jest św. t Agnieszka). Atrybuty dodawane są także do personifikacji pewnych pojęć, np. Ecclesii i Synagogi, uosobienia kościoła i judaizmu, lub do cnót i wad. Atrybuty odnoszą się do życia (legendy), śmierci, dzieła i natury przedstawionego. Oprócz różnego rodzaju przedmiotów (u męczenników najczęściej narzędzia tortur) do atrybutów należą także ludzie (np. żebrak, pielgrzym), zwierzęta (np.- baranek, lew) i rośliny (np. lilia, róża). W sztuce baroku atrybuty świętych ają często małe aniołki ( putto).

opr. aw/aw