Moje spotkanie z Chrystusem

Elżbieta  Kotkowska

Moje  spotkanie  z  Chrystusem
(ankieta  personalna,  synektyka)

Cele  katechezy:

• uświadomienie uczniom wiedzy o Jezusie z Nazaretu,
  
• poznanie spotkań Jezusa z innymi w Ewangelii,
  
• przeniesienie wymiaru spotkania na swoje doświadczenie codzienne, szczególnie w sakramentach.
  

Przebieg  katechezy

Na początku uczniowie spisywali ankietę personalną Jezusa z Nazaretu. Zadanie to miało przybliżyć im Chrystusa jako człowieka, takiego jak każdy z nas. W każdej klasie, a było ich osiem, uczniowie nieodmiennie przeżywali zdziwienie nad zwyczajnością życia Jezusa, Boga-Człowieka. Przykładowo uczniowie pisali: imię ojca - tu na ziemi - Józef, w niebie - Bóg Ojciec, urodzony - w Betlejem; przyjaciele - Apostołowie, Łazarz, Maria i Marta, hobby - czynienie cudów, wykonywanie woli Ojca, zawód - głoszenie Królestwa Bożego itp. Wiele było radości z odkrycia oczywistych spraw.

Następnie uczniowie zostali przeniesieni w świat biblijny. Klasę podzielono na trzy grupy. Każda z grup analizowała jeden fragment Ewangelii (J 1,35-42; J 1,43-51; Mk 9,14-24). Zadanie to miało ukazać uczniom spotkanie innych ludzi z Chrystusem. Każda grupa analizowała swój fragment i przedstawiała go reszcie klasy. Na tym etapie potrzebna była dość "surowa" dyscyplina pracy, by jedni drugich chcieli wysłuchać.

Po prezentacji trzech różnych spotkań z Chrystusem uczniowie zostali podzieleni na grupy czteroosobowe, a każda z nich otrzymała arkusz formatu A3. Ten etap pracy przeprowadziłam metodą synektyki. Tak więc uczniowie podzielili kartkę na trzy części. W pierwszej pisali: Moje spotkanie z Chrystusem jest jak...? Każdy w grupie mógł wypisać wszystkie swoje skojarzenia. Ponieważ katecheza była przeprowadzona w ośmiu klasach, więc możliwości było wiele. Przykładowo: Spotkanie z Chrystusem jest jak ...ciepły wiosenny deszcz; wycieczka w kosmos; spotkanie z przyjacielem po latach; spotkanie z kosmitami; silne przeżycie w czasie jazdy samochodem itp. Następnie uczniowie wybierali jedno, na które zgadzali się wszyscy w grupie i przenosili to porównanie do drugiej części kartki. Na tym etapie wypisywali wszystkie skojarzenia z drugą częścią wybranego porównania, np. luźne myśli dotyczące letniego deszczu czy spotkania po latach. Po skończonej pracy, przechodzili do trzeciego etapu. Wszystkie luźne skojarzenia należało odnieść do działania Chrystusa w sakramentach. Tu niektórzy uczniowie mieli poważne trudności. Jednak gdy zostały im podane pewne przykłady, potrafili sami opracować resztę swoich skojarzeń. Część z grup chciała ograniczyć się tylko do powiązania swoich skojarzeń z nazwami siedmiu sakramentów. Jednak po ukazaniu im szerszej rzeczywistości, jaką niosą sakramenty, rozwijali swoje odniesienia. Przykładowo: kosmici - zbawienie wszystkich ludzi. Bez jakichkolwiek problemów uczniowie kojarzyli pokarm codzienny z Eucharystią czy wodę z chrztem. Więcej pomocy wymagało znalezienie odpowiednich odniesień ze skojarzeniami obrazującymi zło i przeniesienie tego na spotkanie z Chrystusem. Dopiero przypomnienie uczniom o sakramencie pojednania i mocy zbawiającej Chrystusa pozwoliło im zło nazwać grzechem i zrozumieć potrzebę spotkania z przebaczającym Bogiem.

W klasach, które nigdy nie pracowały tymi metodami powstała kwestia braku czasu na prezentację wszystkich prac w grupach. Wtedy poprzestano tylko na prezentacji pracy jednej grupy. W czasie pracy w grupach uczniowie byli pod ciągłą opieką nauczyciela. Katechezę zakończył wniosek poparty słowami św. Pawła. "W każdym momencie mego życia mogę spotkać Chrystusa, ponieważ: czy jecie, czy pijecie, czy cokolwiek innego czynicie, wszystko na chwałę Bożą czyńcie" (1 Kor 10,36).

opr. ab/ab