Współżyjemy z Bogiem w Kościele Chrystusowym

Metody aktywizujące - metaplan

METODY AKTYWIZUJĄCE W KATECHEZIE
RELACJE I SCENARIUSZE

Justyna Wójcik

Współżyjemy z Bogiem w Kościele Chrystusowym
(metaplan)

1. Wprowadzenie. Na początku katechezy w klasie piątej szkoły podstawowej, po modlitwie, rozmawialiśmy o samotności, o potrzebie posiadania rodziny, przyjaciół, bliskich ludzi, z którymi można dzielić się swoim życiem, tym, co dla nas ważne. Potem przenosiliśmy nasze potrzeby na teren Kościoła jako wspólnoty. Dzieci bez problemu potrafiły określić, od kiedy należą do wspólnoty wierzących. Umiały powiedzieć, że zbawiamy się we wspólnocie Kościoła, wśród ludzi, którzy tak jak my wyznają tę samą wiarę, spotykają się na Eucharystii, żyją sakramentami.

2. Aktywizacja. Następnie poprosiłam uczniów, by spróbowali przenieść swoje relacje z bliskimi na relacje z ludźmi w kościele. Jest to miejsce, gdzie mamy służyć światu. Chciałam, by ocenili, jak ta posługa wygląda w rzeczywistości i zastanowili się, co zrobić, by było lepiej. Posłużyłam się metodą metaplanu. Podzieliłam klasę na cztery grupy i rozdałam im formularze z wpisanymi pytaniami: Jak faktycznie wygląda wzajemna pomoc ludzi ochrzczonych, ich służba dla innych? Jak powinna wyglądać postawa służby chrześcijańskiej? Dlaczego nie jest tak, jak być powinno? Wnioski aktualne dzisiaj (co, robić, by to osiągnąć).

Poniżej przedstawiam efekty pracy poszczególnych grup.

Grupa I

Jak faktycznie wygląda wzajemna pomoc ludzi ochrzczonych, ich służba dla innych? Ludzie nie zawsze pomagają sobie, mimo że są w tej samej parafii, dzielnicy.	Jak powinna wyglądać postawa służby chrześcijańskiej? Ludzie powinni pomagać innym bezinteresownie i robić to, bo Pan Jezus tak robił.
Dlaczego nie jest tak, jak być powinno? Ponieważ ludzie myślą tylko o sobie i robią wszystko za pieniądze.	Wnioski aktualne dzisiaj (co, robić, by to osiągnąć). Należy modlić się za innych. Miłość powinna być czymś najważniejszym w rodzinie i w Kościele.

Grupa II

Jak faktycznie wygląda wzajemna pomoc ludzi ochrzczonych, ich służba dla innych? Ludzie pomagają sobie, ale chcą czegoś w zamian.	Jak powinna wyglądać postawa służby chrześcijańskiej? Powinna charakteryzować się wzajemną pomocą i miłością do Boga.
Dlaczego nie jest tak, jak być powinno? Dlatego, że ludzie chcą władzy, pieniędzy i sławy.	Wnioski aktualne dzisiaj (co, robić, by to osiągnąć). Trzeba zaczynać od rzeczy małych, np. okazywać pomoc kolegom w szkole i rodzinie w domu.

Grupa III

Jak faktycznie wygląda wzajemna pomoc ludzi ochrzczonych, ich służba dla innych? Pomagają sobie, ale chcą czegoś w zamian. Ludzie są skąpi.	Jak powinna wyglądać postawa służby chrześcijańskiej? Powinni pomagać sobie bezinteresownie. Powinni wspierać się też finansowo, jeśli jest taka potrzeba.
Dlaczego nie jest tak, jak być powinno? Bo ludzie myślą tylko o sobie. Chcą mieć więcej dla siebie.	Wnioski aktualne dzisiaj (co, robić, by to osiągnąć). Można przed świętami zebrać w puszkę trochę pieniędzy i dać je księdzu proboszczowi, by zakupić paczki dla dzieci biednych. Można też pomagać w odrabianiu lekcji dzieciom słabszym.

Grupa IV

Jak faktycznie wygląda wzajemna pomoc ludzi ochrzczonych, ich służba dla innych? Dzieci - takie jak my - pomagają sobie w lekcjach, a w domu pomagamy w sprzątaniu.	Jak powinna wyglądać postawa służby chrześcijańskiej? Miłość ludzi do swoich bliźnich.
Dlaczego nie jest tak, jak być powinno? Bo ludzie żyją za szybko i nie zwracają na siebie uwagi.	Wnioski aktualne dzisiaj (co, robić, by to osiągnąć). Taką miłość można realizować przez codzienne dobre uczynki w szkole, w domu, wśród kolegów.

3. Puenta. Po prezentacji wyników, dokonaliśmy podsumowania naszej katechezy. Uczniowie wskazali, że miłość okazywana Bogu i ludziom pomaga jednoczyć ludzi ze sobą, wspierać w trudnych chwilach oraz patrzeć na innych, jak na bliskich i ważnych.

opr. ab/ab

« ‹ 1 › »

oceń artykuł