W drodze do Emaus - Jezus prowadzi i zbawia

Słowo wstępne ks. biskupa Kazimierza Nycza

U początku drogi uczniów do Emaus była Chrystusowa śmierć i zmartwychwstanie. Gdy wyruszali w drogę owego poranka wielkanocnego, Chrystus już zmartwychwstał i grób był pusty, tylko oni o tym jeszcze nie wiedzieli. Żyli ciągle tragicznym i niezrozumiałym wydarzeniem Wielkiego Piątku. Potrzeba im było wspólnej drogi z Jezusem, a nawet ona sama nie wystarczyła. Potrzeba było spotkania przy stole, by Go spotkać i rozpoznać po łamaniu chleba. Ta zapisana w Ewangelii droga uczniów do Emaus jest i będzie do końca czasów drogą każdego chrześcijanina. Tak jak uczniowie bywamy smutni, życie traci dla nas sens. Tak jak uczniowie patrzymy na Jezusa jako na wspaniałą postać historyczną, fascynującą, ale od śmierci na krzyżu nieobecną w życiu świata, w naszym życiu. My także potrzebujemy spotkania z Nim - Zmartwychwstałym, potrzebujemy ludzi, którzy by nas poprowadzili do Niego. Dopiero wtedy, gdy rozpoznamy go w Eucharystii, w sakramentach, obecnego mocą Ducha Świętego, gdy uwierzymy, że On żyje i zbawia, zaczynamy, podobnie jak uczniowie w Emaus, inaczej patrzyć na życie. Jesteśmy zdolni przyjąć przykazania jako wyraz Jego zbawczej woli. Jesteśmy gotowi świadczyć o Nim w całym życiu.

Ta droga do Emaus została wybrana przez autorów podręcznika do gimnazjum jako nić przewodnia tych wszystkich wysiłków katechetycznych, które chcą pomóc uczniowi gimnazjum w poznaniu, spotkaniu, umiłowaniu i naśladowaniu Jezusa, tak jak Go spotkali uczniowie idący do Emaus. To jest trzeci tom podręcznika dla gimnazjum, dla was młodzi, którzy rozpoczynacie trzecią klasę i będziecie pierwszymi absolwentami gimnazjum. Już dobrze znacie dwa poprzednie podręczniki, a zatem wiecie, czego w nich należy szukać. W obecnej części jeszcze więcej dowiecie się o tym, co Jezus objawia o człowieku. To ważne, by poznać godność człowieka, wiedzieć, kim jest człowiek przed Bogiem. Poznacie swoje miejsce w Kościele i świecie, by umieć świadczyć o Chrystusie. Poznacie także tę ogromną troskę Pana Boga o człowieka, która wyraża się daniem nam przykazań, byśmy mogli być szczęśliwymi, byśmy się nie pogubili na krętych drogach wolności. Jakże nie życzyć wam owocnej lektury zawartych w podręczniku tekstów, jakże nie życzyć zadumy i refleksji nad ikonografią, zawartą w książce, jakże nie wyrazić nadziei, że wy, młodzi, podprowadzeni przez waszych katechetów, z zachwytem i w modlitwie powtórzycie słowa Tomasza: Pan mój i Bóg mój. Jakże wreszcie nie dziękować autorom za trud przygotowania i przecierania ścieżek w pracy nad nowym programem i podręcznikiem.

Przewodniczący Komisji Episkopatu Polski do Spraw Wychowania Katolickiego

KOMITET REDAKCYJNY

ZESPÓŁ AUTORÓW

opr. ab/ab