Chrystus posyła Ducha Świętego

CHRYSTUS POSYŁA DUCHA ŚWIĘTEGO

Duchu Święty, przybywaj i daj to natchnienie,
Żeby koncept, myśl, serce i me rozumienie
Dobre były, prawdziwe i tak doskonałe,
By Stwórca ze stworzenia swojego miał chwałę
 Niechaj piszę, co z Twego natchnienia przypadnie,
A stąd honor twej łaski otrzymam już snadnie
jak doczesny, tak wieczny. W pomoc Ciebie wzywam,
Bo bez Ciebie dobrego nic w życiu nie miewam.
Antonina Niemiryczowa (XVIII w.),
Duchu Święty, przybywaj... 

Tajemnicza Osoba Boska

Co najmniej połowa ludności świata wyznaje monoteizm, czyli wiarę w jedynego Boga. Oprócz chrześcijan monoteistami są wyznawcy judaizmu i muzułmanie.

Jednak tylko półtora miliarda ludności — czyli mniej więcej co trzeci człowiek na świecie — wierzy w Trójcę Przenajświętszą: „Są trzy Osoby Boskie — Bóg Ojciec, Syn Boży i Duch Święty”. Wyznawcami nauki o Trójcy Świętej są chrześcijanie.

Najbliższy człowiekowi wierzącemu wydaje się Jezus Chrystus, ponieważ Syn Boży stał się człowiekiem i był do nas podobny we wszystkim, z wyjątkiem grzechu.

Bogu Ojcu przypisujemy dzieło stworzenia świata, choć właściwie wszystko — dzieła materialne i duchowe — zawdzięczamy jednemu Bogu istniejącemu i działającemu w trzech Osobach Boskich.

Najbardziej tajemniczą jest trzecia Osoba Boska — Duch Święty. Oto kilka wypowiedzi młodzieży (Duch Święty. Jak odkrywam Jego działanie? Wyd. WAM, Kraków 1998, s. 211 )

Uważam, że nie doświadczyłam nigdy żadnego z uczuć przez Niego (Ducha Świętego). Jeżeli Duch Święty ma coś wspólnego z Aniołem Stróżem, to Go nie lubię, dlatego że On wcale nie jest moim stróżem. (...)

W życiu doświadczyłam, mimo młodego wieku, wiele złego. Gdyby Duch Święty dbał o ludzi, to ja i wielu innych ludzi nie musiałoby przeżywać tego. (Uczennica lat 14)

Wydaje mi się, że nie dostrzegam działania Ducha Świętego. Chociaż czasami czuję jakby coś lub ktoś namawiał, prowadził mnie do dobrego, podpowiadał mi co mam wybrać. (Uczeń lat 19)

Niestety nie odkrywam żadnych działań Ducha Świętego w moim życiu. Może mam za mało wiary w Jezusa Chrystusa. (Uczennica lat 14)

Jak odkryć obecność Ducha Świętego?

Wiara apostolska dotycząca Ducha Świętego została wyznana przez drugi sobór powszechny w Konstantynopolu (381): Wierzymy w Ducha Świętego, Pana i Ożywiciela, który od Ojca pochodzi. Credo tradycji łacińskiej wyznaje, że Duch Święty „pochodzi od Ojca i Syna” — jako od jednego Początku i jednego Tchnienia.

Św. Paweł poucza: Nikt... nie może powiedzieć bez pomocy Ducha Świętego: „Panem jest Jezus” (1 Kor 12,3). Bóg wysłał do serc naszych Ducha Syna swego, który woła: „Abba, Ojcze!” (Ga 4,6).

Jaki wniosek się nasuwa? Poznanie wiary chrześcijańskiej jest możliwe jedynie w Duchu Świętym. Aby pozostać w jedności z Jezusem, potrzebne jest najpierw poruszenie przez Ducha Świętego. On wzbudza i potęguje w nas wiarę.

Po wtóre — oprócz wiary — dziełem Ducha Świętego jest nasze nowe narodzenie się z wody i Ducha Świętego na chrzcie świętym. Duch sprawia, że stajemy się przybranymi dziećmi samego Boga.

Szczególne działanie Ducha Świętego wiąże się z sakramentem bierzmowanie. Polega ono na umocnieniu chrześcijanina przez Ducha Prawdy i Miłości, abyśmy wiarę swoją mężnie wyznawali, bronili jej w razie potrzeby — i według niej żyli.

Symbole Ducha Świętego

Woda — Symbolika wody dobrze oddaje działanie Ducha Świętego w sakramencie chrztu. Duch Święty obmywa nas z win grzechu i sprawia nowe narodzenie człowieka.

Namaszczenie — Symbolika namaszczenia olejem jest synonimem Ducha Świętego w sakramencie bierzmowania. Namaszczenie krzyżmem świętym podczas udzielania tego sakramentu nazywa się w Kościołach wschodnich „chryzmacją”.

Chrystus (w języku hebrajskim „Mesjasz”) oznacza dosłownie „namaszczony” Duchem Bożym. W Starym Testamencie „namaszczeni” Pana — to prorocy i królowie Izraela. Jezus jest Namaszczonym (Chrystusem, Mesjaszem) Boga w sposób zupełnie wyjątkowy, ponieważ człowieczeństwo Jezusa jest całkowicie „namaszczone Duchem Świętym” .

Chrześcijanin winien, w sposób szczególny, naśladować Jezusa tak, aby coraz doskonalej stawać się nowym człowiekiem w Chrystusie.

Ogień — Woda oznacza narodzenie i płodność życia udzielanego w Duchu Świętym, ogień zaś symbolizuje energię dzieł Ducha Świętego. Ogień przekształca wszystko, czego dotknie. Duch Święty zstąpił na apostołów postaci języków ognia, aby ich zapalić ogniem miłości. Święty Paweł pisał: „Ducha nie gaście” (1 Tes 5,19).

Andrzej Krzycki ( 1482 -1537) w utworze pt. Do Ducha Świętego (przeł. Zygmunt Kubiak) modlił się:

ADSIS, OPTIME SPIRITUS
Duchu przemożny, przybądź,
	 Który umysły ludzkie stwarzasz i ciągle ożywiasz,
Prawdziwy z Boga Boże,
	 Ojcu równy, Synowi równy, pełen blasku,
Dusze nasze oświeć
	 Światłością swą, aby już zawsze — z dala
Od wszelkich błędów, mgieł 
	 Słuchały woli Boga, pełniły wolę Boga,
Ufając jej, nieufne
	 Wobec swej własnej mocy — kochały, lękały się Ojca,
Niczego nie szukając
	 Oprócz Niego — On źródłem wszelkiego dobra

REFLEKSJA

1. Hymn na Zesłanie Ducha Świętego

Kościół posługuje się tą modlitwą przy udzielaniu sakramentów świętych (bierzmowanie, sakrament kapłaństwa i małżeństwa) . Jakimi imionami nazywany jest Duch Święty i dlaczego? Co zawdzięczamy Duchowi Świętemu? O co błagamy Ducha Świętego: a) w węzłowych chwilach życia?; b) codziennie? Jaką łaską Duch Święty obdarza nas „siedemkroć”? Duch jest „tchnieniem Dwóch”, czyli o kogo tu chodzi?

O Stworzycielu Duchu, przyjdź,
Nawiedź dusz wiernych Tobie krąg,
Niebieską łaskę zesłać racz
Sercom, co dziełem są Twych rąk.

Pocieszycielem jesteś zwan
I Najwyższego Boga dar.
Tyś namaszczeniem naszych dusz,
Zdrój żywy, miłość, ognia żar.

Ty darzysz łaską siedemkroć,
Bo moc z prawicy Ojca masz,
Przez Ojca obiecany nam,
Mową wzbogacasz język nasz,

Światłem rozjaśnij naszą myśl,
W serca nam miłość świętą wlej
I wątłą słabość naszych ciał
Pokrzep stałością mocy Twej.

Nieprzyjaciela odpędź w dal
I Twym pokojem obdarz wraz.
Niech w drodze za przewodem Twym
Miniemy zło, co kusi nas.

Daj nam przez Ciebie Ojca znać,
Daj, by i Syn poznamy był,
I Ciebie, jedno tchnienie Dwóch,
Niech wyznajemy z wszystkich sił. Amen.

2. Sekwencja we Mszy św. na Zesłanie Ducha Świętego

Odmawia się ją lub śpiewa po czytaniach mszalnych. Jakie działania przypisuje, się Duchowi Świętemu? Dlaczego nazywamy Ducha Świętego: a) „Ojcem ubogich”? b) „Dawcą łask drogich”? c) „Światłością sumień”? d) „Najmilszym Gościem”? e) „Orzeźwieniem i radością serc”? O co błagamy Ducha Świętego? Wymień „siedmiorakie dary” Ducha Świętego.

Przybądź, Duchu Święty,
Ześlij z nieba wzięty
Światła Twego strumień.

Przyjdź, Ojcze ubogich,
Przyjdź, Dawco łask drogich,
Przyjdź Światłości sumień.

O najmilszy z gości
 Słodka serc radości,
Słodkie orzeźwienie. (...)

Obmyj, co nieświęte,
Oschłym wlej zachętę,
Ulecz serca ranę.

Nagnij, co jest harde,
Rozgrzej serca twarde,
Prowadź zabłąkane.

Daj Twoim wierzącym,
W Tobie ufającym,
Siedmiorakie dary.

Daj zasługę męstwa,
Daj wieniec zwycięstwa,
Daj szczęście bez miary.

3. Modlitwa św. Augustyna do Ducha Świętego

O co błagamy Ducha Świętego? Co to jest to „święte”, o czym powinniśmy myśleć, co czynić i kochać oraz czego mamy strzec, by go nigdy nie utracić?

Duchu Święty, Boże,
tchnij mnie swoim tchnieniem,
abym myślał o tym, co jest święte.
Prowadź mnie, Duchu Święty,
abym czynił to, co jest święte.
Przyciągaj mnie do siebie, Duchu Święty,
abym kochał to, co jest święte.
Umacniaj mnie, Duchu Święty,
abym strzegł tego, co jest święte.
Strzeż mnie, Duchu Święty,
abym nigdy nie utracił tego, co jest święte.
Amen.

4. Modlitwa o błogosławieństwo Boże w nauce

Niegdyś uczniowie odmawiali ją wspólnie przed rozpoczęciem nauki w szkole. Można ją odmawiać także w domu przed odrabianiem zadanych lekcji szkolnych. Czy ty nie mógłbyś jej odmawiać?

Duchu Święty, który oświecasz serca i umysły nasze, dodaj nam ochoty i zdolności, aby ta nauka była dla nas pożytkiem doczesnym i wiecznym. Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen.

5. Duchu Ogniu, Duchu Żarze...

Czy Duch Święty potrafi nas przemieniać bez naszej zgody i naszej współpracy? Co powinno towarzyszyć naszej modlitwie do Ducha Świętego?

Refren:
Duchu Ogniu, Duchu Żarze,
Duchu Światło, Duchu Blasku,
Duchu Wichrze i Pożarze,
ześlij płomień Twojej łaski.

Chcesz, rozpalisz i rozognisz,
 — serca wzniesiesz na wysokość,
 — w ciemność rzucisz blask pochodni
 — i rozpalisz grzechu mroki.

Naszą nicość odbudujesz
 — w najpiękniejsze znów struktury
 — tchnieniem Twoim świat przesnujesz
 — w szeleszczących modlitw sznury.

Z mgieł konkretny kształt wywodzisz
 — i z chaosu piękno ładu.
 — Tyś spokojem wśród niezgody
 — w bezradności Tyś jest Radą.

6. O jakie dary Ducha Świętego błaga poetka Niemiryczowa (motto): O dar mądrości i rozumu? Rady i męstwa? Umiejętności i pobożności? A może o dar bojaźni Bożej?

7. Wszelkie dobro od Boga pochodzi. Czy także od Ducha Świętego? Dlaczego?

8. Czy można uwierzyć w boskość Jezusa bez łaski Ducha Świętego?

9. Co zawdzięczamy Duchowi Świętemu w sakramencie chrztu?

10. Co zawdzięczamy Duchowi Świętemu w sakramencie bierzmowania?

11. Co o działaniu Ducha Bożego mówi symbol wody?

12. Co symbol namaszczenia krzyżmem świętym głosi o mocy Ducha Świętego?

13. Co symbol ognia mówi o mocy Ducha Świętego?

14. Poeta Krzycki mówi, że Duch Święty „umysły stwarza i ożywia”. Jak i kiedy to czyni?

15. Duch Święty jest „źródłem wszelkiego dobra”. Dlaczego może to sprawiać?

16. W jaki sposób Duch Święty jest „światłością sumień”?

17. Dlaczego modlitwa nazywa Ducha Świętego „Najmilszym Gościem” duszy człowieczej?

18. Św. Augustyn błaga Ducha Świętego o to, bym myślał, mówił i czynił tylko to, „co święte”. Czy jest to modlitwa o dobry wybór? O wytrwanie w dobrym postanowieniu? O życzliwe myśli, słowa i czyny?

19. Kiedy szczególnie winniśmy błagać Ducha Świętego o pomoc?

20. Czy ochota do nauki i pilność w nauce — to także łaski Ducha Świętego?

WARTO PRZECZYTAĆ

1. Duch Święty. Jak odkrywam Jego działanie? Red. Władysław Kubnik SJ, Wyd. WAM, Kraków 1998: Duch Święty źródłem duchowych doświadczeń i darów; obecny w sakramentach; źródło i sprawca naszej modlitwy; wewnętrzny nauczyciel; źródło nadziei i wytrwania, męstwa, odwagi i zwycięstwa... Duch Święty obecny w człowieku sprawiedliwym; „zaniedbanym” Bogiem...