Uroczystość Objawienia Pańskiego

Iz 60,1-6; Ef 3,2-3a.5-6; Mt 2,1-12

Duchu Święty, przyjdź!

Jezu, z Twoją pomocą rozpoczynam rozważanie tekstu biblijnego, który Kościół podaje na uroczystość Objawienia Pańskiego.

W Trito-Izajaszu, którego fragment jest dzisiaj czytany, znajduje się zapowiedź czasów mesjańskich. Mesjasz miał do siebie przygarnąć nie tylko Żydów, ale też i pogan, którzy będą do niego przybywać z najdalszych zakątków świata.

Zapowiedź powszechności zbawienia można zauważyć w oddaniu pokłonu Jezusowi przez trzech króli. To byli pierwsi nie-Żydzi, którzy uwierzyli, że Jezus jest Synem Bożym. Później, już po Zesłaniu Ducha Świętego, liczba wierzących w Chrystusa spośród osób pogańskiego pochodzenia zaczęła się powoli, ale systematycznie zwiększać.

Również dzisiaj Kościół niesie Ewangelię całemu światu. Jednak na każdym kontynencie, prawie w każdym kraju żyją ludzie, którzy nie znają jeszcze Chrystusa. Naszym zadaniem jest pomóc im w poznaniu Prawdy. Wysyłamy swoich przedstawicieli – misjonarzy, którzy głoszą Jezusa. Nie możemy jednak pozostawić ich samym sobie. Oprócz modlitwy za nich, o której powinniśmy codziennie pamiętać, warto w miarę swoich możliwości wesprzeć ich finansowo lub w inny materialny sposób.

Przemyślę w najbliższych dniach:

1. Czy modlę się za misjonarzy?

2. Czy w miarę swoich możliwości wspieram ich finansowo?

3. Czy sam w swoim środowisku staram się ewangelizować, świadcząc swoim przykładem życia, że jestem prawdziwym chrześcijaninem?

Powyższa refleksja została zaczerpnięta z książki Kajetana Rajskiego „Wsłuchani w Słowo. Refleksje na niedziele i święta roku A” (Biblos 2010)

opr. aś/aś