Struktury życia

ks. Mieczysław Maliński

NIEZNANY BÓG

w cieniu sukiennic
o ważnych sprawach

ISBN: 978-83-7505-202-2

wyd.: WAM 2009

3. Struktury życia

Czekamy, żeby w nas prawdziwie zaistniał, żeby się w nas rozprzestrzenił, żeby nas napełnił Jego pokój, mądrość, wolność, odwaga, wspaniałomyślność. Abyśmy się stopili z Nim, złączyli, zjednoczyli. Wtedy śmierć nie będzie groźna. Nawet nie będzie zaskoczeniem. Tylko — jak Pismo Święte mówi — przejściem.

W tym nurcie struktur bierz udział świadomie i ty. Chciej, aby twój świat był Boży. Ten świat, w którym funkcjonujesz. Ten świat to dom twój rodzinny. Który powinien być Boży. Twoje niebo na ziemi. I powinien w nim panować pokój, jak w domu Nazaretańskim. Albo choćby taki jak w Betanii, z Marią, Martą, Łazarzem. Twój święty dom. W którym ty mieszkasz i twoi najbliżsi.

Kolejną twoją strukturą jest twoja praca zawodowa. I znowu: Nie świecka! Świat Boży nie kończy się na wyjściu z kościoła. Twoi koledzy, koleżanki w twoim zakładzie pracy tworzyć powinni zwartą społeczność podobną do rodziny. Potrzebna twoja solidarność z nimi, współpraca. Oni muszą wiedzieć, że mogą na tobie polegać.

Z poniedziałkiem, wtorkiem, środą, czwartkiem, piątkiem, aż do soboty i niedzieli. Twój tydzień święty. Żebyś pracował. Nie tylko na to, żeby utrzymać się przy życiu, żebyś zarobił na chleb. Ale żeby twoja praca była twórcza. Boża. Nie zbywana. Żebyś był autentycznym twórcą w twojej robocie. Nawet przy zmywaniu garnków, przy praniu bielizny, przy gotowaniu obiadu, przy sprzątaniu. Nawet i taka praca jest pracą Bożą. Nie świecką harówą, którą ty — robol wykonujesz codziennie.

Ty jesteś w Bożym tygodniu pracy, jak i jesteś w Bożym cotygodniowym odpoczynku. W weekendzie. Boża jest fi lharmonia, teatr, kino, galeria sztuki, Boża jest książka, książka i jeszcze raz książka.

Boży są ludzie, do których idziesz na imieniny, urodziny, na herbatę, którzy przychodzą do ciebie pogadać. Boży. Bo nie ma świeckich ludzi, tylko są ludzie Boży.

Tajemnica życia naszego. Żeby przejść przez nie, uświęcając się i uświęcając innych. Wierząc w Boga i wierząc w ludzi, i wierząc w świat. Bo to wszystko Boże.

I Boża jest struktura twojego rozwoju. I Boże było twoje dzieciństwo, gdy byłeś noszony — noszona na rękach rodziców. Gdy wykonywałeś pierwsze kroki, prowadzony za rączkę przez mamę, przez tatę. Boże były twoje lata w szkole podstawowej i w szkole średniej, z nowymi kolegami i koleżankami, w gimnazjum, w liceum. Boże było twoje studiowanie potem z nowymi autorytetami w charakterze profesorów na wyższych studiach. Boża była twoja młodość. Twój wiek dojrzały. Czas pracy. Boża była twoja — będzie, była — twoja starość, twój trzeci wiek.

Boża będzie twoja śmierć. Boża. Święta. Czego sobie nawzajem życzymy.

Wierzymy, że gdy przyjdzie nam umierać — to zmartwychwstaniemy.

opr. aw/aw