Medytacje biblijne - wstęp
Medytacje biblijne
Krzysztof Biel SJ, Stanisław Biel SJ
ISBN: 978-83-7505-500-9
wyd.: WAM 2010
SPIS TREŚCI | |
WSTĘP | 5 |
Rozdział I | |
ODKRYWANIE SŁOWA | |
I. ŻYWE SŁOWO | 11 |
1. Rozrzutny siewca | 12 |
2. Grunt to dobry grunt | 15 |
3. Ewangelia sukcesu | 18 |
II. MOC ZIARNA | 21 |
1. Rośnie nie wiadomo jak | 21 |
2. Mały jak ziarnko gorczycy | 24 |
3. Rozwój duchowy | 27 |
III. CHWAST SIĘ NIE LICZY | 31 |
1. Gospodarz obsiał pole | 32 |
2. Nieprzyjaciel nasiał chwastu | 35 |
3. Chcesz, żebyśmy poszli i zebrali go? | 38 |
Rozdział II | |
ODKRYWANIE BOGA | |
I. W MIŁOŚCI BOGA | 45 |
1. Zagubieni | 45 |
2. Poszukiwani | 48 |
3. Odnalezieni | 50 |
II. MIŁOŚĆ I ZAZDROŚĆ | 53 |
1. Zazdrość o wolność | 54 |
2. Zazdrość o miłość | 57 |
3. Serce ojca | 60 |
III. W ŚWIETLE JUPITERÓW I CIENIU | 63 |
1. Gwiazdor | 63 |
2. Szczęśliwa wina | 66 |
3. Puste ręce | 67 |
IV. W WINNICY PANA | 71 |
1. Zepsuci dzierżawcy | 72 |
2. Słaby Bóg? | 74 |
3. Zwornik sklepienia | 77 |
Rozdział III | |
ODKRYWANIE RELACJI | |
I. NIE UMAWIAĆ SIĘ Z BOGIEM | 83 |
1. Hojny gospodarz | 84 |
2. Najemnik | 86 |
3. Przyjaciel | 90 |
II. BYĆ U SIEBIE | 92 |
1. Nie wolno spać w czasie wesela | 92 |
2. Znajomości w niebie | 95 |
3. Tożsamość chrześc? anina | 98 |
III. TWARDY BÓG? | 101 |
1. Powierzył czy dał? | 102 |
2. Pracować dla Boga | 106 |
3. Bój się Boga! | 108 |
Rozdział IV | |
ODKRYWANIE CZŁOWIEKA | |
I. BLIŹNI NIEKOMPATYBILNY | 115 |
1. Znieczulica i litość | 115 |
2. Granice miłości | 118 |
3. Wróg — bliźnim? | 120 |
II. NIEWYPŁACALNI DŁUŻNICY | 122 |
1. Horrendalne długi | 123 |
2. Dwie miary? | 125 |
3. Nowe przykazanie | 129 |
III. TRZEJ PRZYJACIELE | 131 |
1. Alibi dla egoizmu | 131 |
2. Cierpliwość w proszeniu | 134 |
3. Dary dobrego Ojca | 136 |
Rozdział V | |
ODKRYWANIE SIEBIE | |
I. TAK CZY NIE? | 141 |
1. Apatyczne dzieci | 141 |
2. Obrotowa przypowieść | 146 |
II. NIEUCZCIWOŚĆ CZY SPRYT? | 151 |
1. Zimny albo gorący | 152 |
2. Bóg i mamona | 155 |
III. CIERPLIWOŚĆ PANA | 158 |
1. Dwubiegunowość życia | 158 |
2. Natrętna łaska | 160 |
3. O ileż bardziej | 162 |
Rozdział VI | |
ODKRYWANIE WARTOŚCI | |
I. CHCIWY TRACI DWA RAZY | 167 |
1. Sędzia sumień | 167 |
2. Bogaty anonim | 170 |
3. Głupiec | 173 |
II. GŁUPI I GŁUPSI | 178 |
1. Żył pewien człowiek | 179 |
2. Umarł Łazarz i bogacz | 183 |
3. Uczyć się na błędach innych | 187 |
III. PRAWDZIWE SKARBY | 190 |
1. Wielka gratka | 190 |
2. Królestwo Boże jest pośród was | 193 |
3. Radość ryzyka | 197 |
Rozdział VII | |
ODKRYWANIE WIECZNOŚCI | |
I. PARADOKS UCZTY | 203 |
1. Wymówki | 204 |
2. Dziwni goście | 207 |
3. Strój weselny | 209 |
II. NAGRODA ZA CZUJNOŚĆ | 211 |
1. Przepasane biodra i zapalone pochodnie | 212 |
2. Jak złodziej | 214 |
3. Nagroda | 218 |
W wielu takich przypowieściach głosił im naukę, o ile mogli [ją] rozumieć. A bez przypowieści nie przemawiał do nich. Osobno zaś objaśniał wszystko swoim uczniom (Mt 4, 33). Nauczanie Jezusa często przyjmowało formę przypowieści. Można nawet pokusić się o stwierdzenie, że był to ulubiony sposób Jego wypowiedzi, zakorzeniony głęboko w rzeczywistości słuchaczy i nawiązujący do wydarzeń i sytuacji bliskich ich bezpośredniemu doświadczeniu.
Przypowieści należą do opowiadań metaforycznych. Są one rozszerzonym porównaniem. Jest to opowiadanie zmyślone, ale zgodne ze zwyczajami i prawami życia codziennego. Jego celem jest przedstawienie pewnej prawdy należącej do innego porządku. Przypowieści stanowią swoistą pedagogię Jezusa. Nie jest to więc lekki i przyjemny wykład opowiedziany w formie bajki, ale to żywa nauka z mocą, której prawdziwy sens odkrywa jedynie człowiek wierzący. Obrazy przypowieściowe, przedstawione przez Jezusa, odwołują się do naszego doświadczenia po to, by przenieść nas do świata niewidzialnego. Są rodzajem mostu łączącego dwa brzegi: czas i wieczność, teraźniejszość i przyszłość, świat ludzki i świat Boski, rzeczy dnia codziennego i tajemnicę (A. Pronzato). W swoim nauczaniu Jezus niemal ciągle daje pierwszeństwo obrazom przed zasadami teoretycznymi. Posługując się przypowieściami, zmusza niejako swoich słuchaczy do poszukiwań, do odpowiedzi na zaskakujące pytania, które mają bezpośredni związek z ich życiem. Wprowadza ich w świat Boga, zachęca do odkrywania Go w działaniu, do wchodzenia z Nim w relacje.
Książka Odkryty Skarb jest próbą odczytania Jezusowych przypowieści w duchu refleksji i modlitwy. Są to więc medytacje bibl? ne zachęcające do indywidualnego rozważania lub służące jako pomoc w odprawianiu ośmiodniowych rekolekcji metodą świętego Ignacego Loyoli. Zamysłem autorów nie jest danie gotowych odpowiedzi na wyzwania, jakie niesie trud odczytywania nauki Jezusa. Przypowieści nie wyjaśniają wszystkiego, lecz zachęcają do głębszej refleksji, do odkrywania własnej drogi do Boga. Stąd też książka jest raczej zaproszeniem do poszukiwania przypowieściowego skarbu, jednak nie za pomocą wysiłków intelektualnych, ale na drodze modlitwy, osobistego spotkania z Jezusem. Skarb odkryty, to właściwie skarb poszukiwany, który wzywa do podejmowania decyzji i zarazem odkrywany, zobowiązujący do postępowania w określony sposób.
Poszczególne rozdziały książki nadają rozważaniom specyfi czną dynamikę. Czytelnik stanie najpierw przed zadaniem odkrycia prawdziwego oblicza Boga, Jego Słowa i relacji, jakie zawiera z człowiekiem. Następnie spojrzy refleksyjnie na najwspanialsze dzieło Boga, jakim jest człowiek, i będzie odkrywał siebie w relacjach z bliźnimi i ze światem stworzonym. Wreszcie znajdzie się w obliczu wieczności i będzie próbował zgłębić tajemnice rzeczy ostatecznych. Oddając do rąk czytelnika niniejszą pozycję, wyrażamy nadzieję, że stanie się ona inspiracją do refleksji i modlitwy oraz przyczyni się do rozwoju duchowego i głębszego poznania i pokochania Jezusa.
opr. aw/aw