Żywa Korona Maryi

Tegoroczny wrzesień przynosi nam jeszcze jeden znaczący maryjny jubileusz. Dokładnie 8 dnia tego miesiąca przypada trzechsetna rocznica koronacji Wizerunku Matki Bożej Częstochowskiej koronami papieskimi (8 IX 1717). Było to wydarzenie wyjątkowe nie tylko ze względu na naszą maryjną pobożność, ale to również pierwsza w historii Kościoła koronacja wizerunku Bogarodzicy dokonana poza Rzymem i Italią. Decyzję o tej koronacji podjął sam papież Klemens XI, który ofiarował drogocenne korony. W specjalnym liście, jaki przed uroczystością do poszczególnych polskich diecezji skierował wyznaczony na koronatora biskup chełmski Krzysztof Szembek, czytamy: „Choć Maryja ukoronowana jest w niebie diademem chwały, to na ziemi również istnieje zwyczaj koronowania Jej wizerunków, co dotychczas znane było wyłącznie w Italii. Obecnie zaś Klemens XI w swej wielkiej łaskawości raczył ofiarować koronę «Archithaumaturdze» Jasnogórskiej oraz udzielić wielkich odpustów biorącym udział w tej podniosłej uroczystości”. Idea królowania Maryi nad polskim narodem swymi początkami sięga epoki jagiellońskiej, a śluby lwowskie Jana Kazimierza z 1656 roku jakby oficjalnie czyniły Ją Królową Korony Polski. Zaś koronacja w 1717 roku w sposób liturgiczny sankcjonowała akt o znaczeniu politycznym.

Z pewnością przy tej okazji można by zapełnić wiele szpalt treściami historycznymi i teologicznymi na ten temat, również w naszym miesięczniku. Tu jednak pragnę podkreślić niezwykle wymowny zbieg okoliczności, że jubileusz 300-lecia koronacji Częstochowskiej Ikony zbiega się z setną rocznicą objawień fatimskich oraz z uroczystym ponowieniem aktu oddania narodu polskiego Niepokalanemu Sercu Maryi (6 czerwca br. w sanktuarium Matki Bożej Fatimskiej w Zakopanem, a 8 września br., w święto Narodzenia Najświętszej Maryi Panny, w każdej diecezji, parafii i rodzinie). Z ponowieniem, bo aktu poświęcenia naszej Ojczyzny Niepokalanemu Sercu Maryi polski Episkopat pod przewodnictwem prymasa kard. A. Hlonda dokonał na Jasnej Górze 8 września 1946 roku. Jak wiemy, akt ten wypływał z ofiarowania całego świata Niepokalanemu Sercu Maryi, co uczynił papież Pius XII w 1942 roku przynaglony prośbą Matki Bożej objawiającej się w Fatimie.

Perspektywa trzystu lat od Klementyńskiej koronacji Ikony Jasnogórskiej ukazuje niezwykłe przywiązanie polskiego narodu do Tej, która „dana jest nam jako pomoc i obrona”, oraz wielkie duchowe owoce Jej królowania na naszej ziemi. Trudno w tych kilku zdaniach o wszystkim powiedzieć. Także dzisiaj ci, którzy w 1717 roku zostali nazwani „żywą koroną nieustannie stojącą na straży Królowej Korony Polskiej” – ojcowie paulini z jasnogórskiego klasztoru – zachęcają nas wszystkich do tworzenia „Żywej Korony Maryi”, do składania duchowych darów, które z nową siłą pozwolą nam przylgnąć do Królowej Polski, a wraz z Nią do Jezusa – naszego Króla i Pana. Życzmy sobie, żeby Maryja autentycznie zakrólowała w sercach Polaków, w polskich rodzinach i w naszej Ojczyźnie.