Umocnić więź z Jezusem Chrystusem

Pierwsza Komunia Święta dziecka to początek spotykania się z Jezusem eucharystycznym. Co uczynić, by dziecięce lata przeżywane w bliskości Jezusa wprowadziły młodego chrześcijanina w opromienioną Eucharystią dorosłość? Matka Urszula Ledóchowska znalazła sposób, by pomóc dzieciom i ich rodzicom w pielęgnowaniu otrzymanej łaski. - Z Jezusem w sercu dziecko przezwycięży wszelkie zasadzki świata i złego ducha - oto odpowiedź potwierdzająca potrzebę uczynienia wszystkiego, by po Pierwszej Komunii dziecko umacniało życie Eucharystią.

Eucharystia była dla m. Urszuli Ledóchowskiej owocem i uobecnieniem ofiary Krzyża; Chrystus w Eucharystii działa jako zbawiający nas Bóg i jest dla nas największym darem. Pragnąc życie Eucharystią przybliżyć polskim dzieciom, matka Urszula zorganizowała w Polsce ruch eucharystyczny dzieci i młodzieży, tzw. Krucjatę Eucharystyczną, która za namową papieża Jana XXIII w latach sześćdziesiątych przybrała nazwę Eucharystycznego Ruchu Młodych. Organizacja ta, powstała na Zachodzie Europy, miała na celu ożywienie pobożności eucharystycznej wśród dzieci poprzez kształtowanie i pogłębienie życia religijnego i pracy nad sobą. Łączyła dzieci we wspólnoty kierujące się chrześcijańskimi zasadami, otwierając ich umysły i serca na szeroko pojęte problemy Kościoła oraz na Ojca Świętego.

Członkowie Eucharystycznego Ruchu Młodych, w myśl hasła: „Króluj nam Chryste - zawsze i wszędzie!”, mają być apostołami Jezusa-Hostii, Króla miłości, i szerzyć Jego królestwo w swoim sercu, w swoim środowisku, a jednocześnie wspierać Ojca Świętego, głównego wodza eucharystycznego Ruchu Młodych, modlitwą i ofiarą. Idea Ruchu jest bardzo bliska dzieciom. Nawiązanie serdecznego kontaktu z Jezusem eucharystycznym uzdalnia dziecko do ofiarności, do widzenia potrzeb Kościoła i bliźnich. Celem ERM jest uformowanie młodego człowieka na osobistego przyjaciela Jezusa, uczynienie go człowiekiem eucharystycznym, tzn. żyjącym Eucharystią, kształtowanie w nim postawy apostolskiej.

Zgodnie z tymi założeniami ERM stawia swoim członkom zadania, wyrażające się w realizacji czterech zasad:

1. Czytaj Ewangelię.
2. Żyj Mszą świętą.
3. Kochaj bliźnich.
4. Bądź trzynastym apostołem.

Do Eucharystycznego Ruchu Młodych przyjmowane są dzieci zasadniczo po przyjęciu Pierwszej Komunii Świętej. Miłość do Jezusa, pragnienie bycia z Nim jak najbliżej, rozbudzone w dziecku podczas przygotowań do tego ważnego wydarzenia, poprzez wspólnotę ERM może być dalej rozwijane i umacniane. Pierwszym etapem zbliżania się dziecka do Jezusa Chrystusa jest poznawanie Go w Ewangelii. Dzieci na spotkaniach pod kierunkiem animatora czytają Ewangelię i omawiają wybrane teksty, następnie znajdują w nich wskazania dotyczące życia. Wprowadzane są także coraz głębiej w tajemnicę Eucharystii poprzez poznawanie znaczenia obrzędów Mszy świętej oraz aktywny i pełny w niej udział.

Ważnym zadaniem formacyjnym jest rozbudzanie w dzieciach życia modlitwy, zachęcanie do coraz bardziej osobistego kontaktu z Chrystusem oraz ukazywanie możliwości pracy apostolskiej, poszerzającej serce dziecka. W celu wypracowania w sobie postawy chrześcijańskiej dzieci zachęcane są do systematycznej pracy nad sobą.

Na spotkaniach omawia się konkretne postanowienia na najbliższy okres oraz sposób ich realizacji. Ważnym elementem w wychowaniu eucharystycznym członków ERM jest oparcie się na prawdzie, że

Eucharystia buduje Kościół.

Dzieci przeżywając swój bliski związek z Jezusem eucharystycznym, czują się członkami Kościoła. Kochają Papieża oraz wspierają go modlitwą i ofiarą połączoną z pracą nad sobą. Na miarę swoich możliwości włączają się też czynnie w życie Kościoła lokalnego.

Niezbędnym elementem każdego spotkania jest tzw. kącik radości, w którym dzieci odnajdują różnego rodzaju gry, zabawy, przygotowują przedstawienia, uczą się piosenek. Ważne jest, aby podczas spotkania stworzyć atmosferę otwartości, życzliwości, wzajemnego zaufania.

Świętej Urszuli Ledóchowskiej daremnie szukalibyśmy wśród teologów, którzy swymi pracami przyczyniali się do zgłębienia roli Eucharystii w życiu Kościoła i w życiu chrześcijan; nie pozostawiła po sobie żadnego dzieła, które miałoby charakter traktatu teologicznego. Podobnie jak w innych dziedzinach - prowadzona przez Ducha Świętego, czująca z Kościołem, zaprzyjaźniona z wielkim Apostołem Eucharystii Piusem X - w swoim życiu wewnętrznym i w swoim apostolstwie realizowała to, co później zostało zalecone przez Kościół. Eucharystia była dla niej sakramentem - ofiarą, fundamentem chrześcijańskiego życia.

Matka Urszula żyła w okresie, który pod wieloma względami przypomina nasze czasy. Problemy natury ekonomicznej i społecznej, niepokój w świecie, poczucie zagrożenia, rozbicie rodziny, zagubienie młodych - wszystko to sprawia, że bardziej niż kiedykolwiek aktualne stają się pytania: „Jak żyć, aby żyć godnie?” i „Jak pomóc dzieciom i młodzieży w przygotowaniu się do godnego życia?”. Postać matki Urszuli Ledóchowskiej wydaje nam się szczególnie bliska, a drogi odnowy przez nią wskazane wciąż aktualne. Uczyła świętości „zwyczajnej”, zakorzenionej w szarej codzienności, w wypełnianiu zwykłych obowiązków, prac, zadań, w przeżywaniu zarówno radości, jak i trudności. To ten osobowy, intensywny, stale pogłębiany kontakt z Jezusem-Hostią i otwarcie się na przemieniające działanie łaski sprawiają, że nawet szara codzienność owocuje świętością, promieniuje na innych i zbliża ludzkość ku cywilizacji miłości.

opr. ab/ab