O Papirusie Bodmer XIV-XV, darowanym Bibliotece Watykańskiej
22 listopada 2006 r. Watykańska Biblioteka Apostolska otrzymała w darze tzw. Papirus Bodmer XIV—XV (P 75), rękopis zawierający fragmenty (ok. połowy) Ewangelii św. Jana i św. Łukasza.
Jest to jeden z najstarszych zachowanych rękopisów, tzw. świadków Nowego Testamentu. Powstał w Egipcie w latach 175-225 po Chrystusie i prawdopodobnie był używany jako księga liturgiczna. Jego nazwa pochodzi od nazwiska właściciela kolekcji papirusów, szwajcarskiego adwokata Martina Bodmera. Fragmenty Ewangelii św. Łukasza, wśród których są również słowa modlitwy Ojcze nasz, to najstarszy znany zapis tej księgi. Papirus ten ma ogromne znaczenie dla krytyki tekstu Nowego Testamentu.
W zeszłym roku amerykański dobroczyńca Frank Hanna odkupił papirus od Fundacji Bodmera w Cologny pod Genewą i przekazał go Bibliotece Watykańskiej.
22 stycznia Benedykt XVI przyjął w swej prywatnej bibliotece rodzinę ofiarodawcy oraz pracowników Biblioteki z archiwistą i bibliotekarzem Świętego Kościoła Rzymskiego kard. Jeanem-Louisem Tauranem oraz prefektem Biblioteki bpem Raffaelem Fariną.
opr. mg/mg
Copyright © by L'Osservatore Romano (3/2007) and Polish Bishops Conference