Kwestia z "Zarysu wiary", katechizmu wydanego przez Związek Katechetów Niemieckich w 1980 r.
W tradycji chrześcijańskiej odnajdujemy wiele obrazów ukazujących stosunek Kościoła do swego Pana. Wszystkie one mówią o tym, że kto z wiarą rozważa tajemnicę Kościoła, napotyka rzeczywistość, którą trudno pojąć.
W Starym Testamencie Lud Boży zwany jest świętym zgromadzeniem. Tak również określany jest Kościół w Dziejach Apostolskich (Ps 74, 2; Dz 20, 28). Zaś w Pierwszym liście św. Piotra mówi się o nim jako „Ludzie Bożym” i „królewskim kapłaństwie całkowicie powołanym na służbę Bogu” (1 P 2, 9-10).
Przyrównuje się Kościół do winnicy Bożej. Jak ogrodnik pielęgnuje winną latorośl, aby owoc przyniosła, tak i Bóg troszczy się o swój Kościół (Iz 5, 1-4; 27, 2; J 15, 1-5). I - jak z wielu kamieni zbudowano świątynię, tak i Bóg buduje swój Kościół z „żywych kamieni” - z wierzących (1 P 2, 5), a Jego „kamieniem węgielnym” jest Jezus Chrystus (Mt 21, 42).
Także owczarnia stała się symbolem Kościoła. Ewangelia św. Jana mówi o Jezusie Chrystusie Dobrym Pasterzu. Tak jak pasterz troszczy się o swą owczarnię i gotów jest oddać za nią życie, tak Chrystus troszczy się o swój Kościół (J 10, 1-18; por. Ez 34). W Liście do Efezjan Kościół przyrównany jest do oblubienicy (Ef 5, 26; por. Oz 2, 18-22) umiłowanej przez Chrystusa - jej oblubieńca.
Ojcowie Kościoła widzieli w Kościele nową Ewę - kobietę dającą życie, matkę żyjących (Rdz 3, 20), którą wybrał sobie „drugi Adam” - Chrystus (por. 1 Kor 15, 45). Wielu Ojców Kościoła określało także Maryję jako prawzór Kościoła - ona pokazała czym jest wiara, żyła w pełnej jedności z Jezusem i przez Niego została najdoskonalej uświęcona. Św. Augustyn powiada o Maryi: „Ona jest według Ducha Matką członków Ciała Chrystusowego, ponieważ przez swą miłość sprawiła, że wierzący, którzy są członkami Głowy - Chrystusa, rodzą się w Kościele”. Już Listy do Efezjan i do Kolosan, jak również Pierwszy list do Koryntian (12, 12-31) przyrównują Kościół do ciała, które składa się z wielu członków, ciała, którego Głową jest Chrystus (Ef 1, 22; 4, 15; Kol 1, 18). Od Niego zaczyna się zespalanie i odnawianie. Ścisły związek między Chrystusem a Jego Kościołem wyraża język wiary, nazywając - zarówno Eucharystię, jak i Kościół - „Ciałem Chrystusa”. Bardzo ważne są słowa mówiące, że podczas sprawowanej Eucharystii urzeczywistnia się Kościół. Dlatego katolicy podkreślają, że kto należy do Kościoła, ten należy do „Ciała Chrystusa”. </P> <P>Tradycja chrześcijańska podaje wiele określeń wyrażających istotę Kościoła. Oblubienica, Ciało, organizm, nowa Ewa, winnica - oto alegoryczne obrazy rzeczywistości, której nie potrafimy pokazać, rzeczywistości o wiele doskonalszej, niż może wyrazić to ludzka mowa. </P> <P class=cytat>List do Kolosan rozpoczyna się hymnem ku czci Jezusa Chrystusa. Czytamy:<BR> <I>On jest przed wszystkim i wszystko w Nim ma istnienie.<BR> I On jest Głową Ciała - Kościoła</I> (Kol 1, 17-18). </P> <BR><BR><HR width=290 align=center size=1 color="#D0D0D0"><DIV class=send>[<<<A HREF="/biblioteka/T/TD/zarys_wiary/znak_zbawienia_dla_ludow.html">Poprzednia kwestia</A>] [<A HREF="/biblioteka/T/TD/zarys_wiary/kosciol_jako_sakrament.html">Następna kwestia>></A>]<HR width=290 align=center size=1 color="#D0D0D0"></DIV> <BR> <P class=redactor>opr. mg/lb </P> <BR><BR> <DIV class=copyright> <P class=copy>Copyright © by <A HREF="/zycie_kosciola/media/wam/">Wydawnictwo WAM</A> 1985 </DIV>