Podstawa prawdziwej akceptacji

Josh McDowell

Fundamenty wiary

ISBN: 83-7030-493-1

wyd.: 2007 Księgarnia św. Jacka

PODSTAWA PRAWDZIWEJ AKCEPTACJI

Większość dorosłych zgodzi się, że ideałem jest akceptować dzieci bez warunków. Nasza postawa nie może być "akceptacją, jeśli" czy "akceptacją, kiedy", ale "akceptacją, kropka".

Młodzi ludzie - a tak naprawdę każdy z nas - muszą wiedzieć, że nasza ocena innych nie wynika z tego, w co wierzą, czy jak dobrze im coś wychodzi. W praktyce jednak akceptacja, którą oferują dorośli młodym ludziom jest często warunkowa. Dopóki uczniowie przestrzegają reguł, trzymają się z dala od kłopotów, mają właściwe poglądy i robią to, czego się od nich oczekuje, spotykają się z ogólną akceptacją i zgodą ze strony swoich rodziców i innych ważnych dorosłych w ich życiu. Ale kiedy młody człowiek popełni błąd, złamie regułę lub przyjmie postawę, która nie jest pożądana, wtedy może być potraktowany jak obywatel drugiej kategorii. Wtedy dorośli mówią do niego w inny sposób, stają się chłodni i zdystansowani lub przestają okazywać sympatię. Dorośli potrafią wycofać swoją akceptację bardzo subtelnie, nawet sami sobie tego nie uświadamiając. Natomiast dzieci wyczuwają tę zmianę natychmiast.

Prawdziwa akceptacja to praca w pełnym wymiarze godzin, która wymaga Bożej pomocy. Nie jest to coś, co przychodzi łatwo, a tym bardziej automatycznie. Jeśli chcesz okazać szczerą akceptację swoim dzieciom, musisz wykorzystywać każdą okazję, by uświadamiać im, że ich całkowicie akceptujesz, bez względu na to czy wygrają czy przegrają w codziennych życiowych bataliach i wyzwaniach. Musisz wejść w ich świat, utożsamić się z tym, z czym się borykają i zadbać o to, by twoją akceptację czuli każdego dnia.

Twój syn lub córka zawsze pozostaje twoim synem lub córką, wyjątkowym darem Boga, zasługującym na twoją miłość i akceptację. Nastolatki w twojej grupie młodzieżowej należą do osób, za które umarł Chrystus i zasługują na twoją miłość i akceptację. Akceptowanie dzieci w sposób pełny i całkowity nie oznacza aprobowania wszystkiego, co robią. Ale musimy zadać sobie wiele trudu, żeby dzieci doświadczały, że akceptujemy je jako ludzi jedynych w swoim rodzaju, zaś ich zachowaniem zajmiemy się osobno, wtedy, kiedy jest to niezbędne.

Pamiętajcie, akceptacja bazuje na tym, kim jest osoba - wyjątkową istotą, stworzoną na obraz Boga, nieskończenie cenną i pełną godności. Z drugiej strony, akceptacja warunkowa koncentruje się na zachowaniu; okazywana jest tylko wtedy, kiedy osoba przestrzega zasad, osiąga powodzenie lub wypada dobrze. Kiedy akceptacja jest warunkowa, a postawa młodej osoby lub jej zachowanie odbiega od standardu, niemal na pewno pojawią się uczucia odrzucenia. A takie odrzucenie może doprowadzić do zmniejszonego poczucia wartości i godności u tego, do kogo jest kierowane.

Im mocniej uchwycimy się tej prawdy, tym bliżej będziemy mogli się związać z młodymi ludźmi. Musimy zaakceptować młodych takimi, jakimi są - nie biorąc pod uwagę ich zachowania. To powoduje, że czują się oni bezpieczni w tej relacji. A jeśli nie czują się bezpieczni w relacji z nami, nasze wysiłki, by zmieniać ich zachowanie czy pogłębić ich przekonania o Chrystusie i Jego Słowie będą o wiele trudniejsze i o wiele mniej owocne.

opr. aw/aw