Kalendarium życia Karola Wojtyły (rodzina - lata szkolne)

ks. Adam Boniecki Kalendarium życia Karola Wojtyły ISBN: 83-7006-834-0 wyd.: Wydawnictwo ZNAK 2010

Spis wybranych fragmentów Wstęp do II wydania, Adam Boniecki Wprowadzenie, Adam Boniecki kalendarium Rodzina. Lata szkolne Gimnazjum Studia na Wydziale Filozoficznym UJ Lata okupacji Studia teologiczne

kalendarium

RODZINA ●  LATA SZKOLNE

Rodzina Wojtyłów wywodzi się ze wsi Czaniec koło Kęt. Najstarsze zachowane akta parafialne sięgają połowy XVIII wieku, te zaś, które niewątpliwie dotyczą przodków Papieża — wieku XIX.

CZANIEC wieś, pow. bialski, w Galicyi, niedaleko Kęt, 2862 morgi rozległości, w tem 1673 morgi roli ornej, 730 morgów lasu (1272 m. dominialnych, 1590 m. włościańskich); 355 domów, 2252 mieszkańców; parafia dek. oświęcimskiego w miejscu (4836 wiernych), kościół paraf. pod wezwaniem św. Bartłomieja w części drewniany, a w części murowany, erygowany w r. 1660, a poświęcony w r. 1839 przez bisk. tarnowskiego Zacharjasiewicza; do 1560 r. filia parafii Kęty; szkoła ludowa jednoklasowa, młyn amerykański, wyroby tkackie. Cz. leży przy gościńcu rządowym wiedeńskim. Obszar dworski należy do majoratu arcyksięcia Albrechta. Włościanie trudnią się wyrabianiem drelichów. Cz. zwał się niegdyś „Grzanica”. Por. Bulowice.

BULOWICE, dolne i górne, z Czańcem małym, pow. bialski, w Galicyi, ma 3149 morgów rozległości, w tem 2233 morgi roli ornej, 392 domów, 2448 mieszkańców, parafia filialna dek. oświęcimskiego w miejscu, ma 2570 dusz katol. Dawny kościół drewniany, według tradycyi miał być jako par. wybudowany przez św. Wojciecha, apostoła Polski; zrestaurowany zaś został w r. 1540 przez spółwłaścicieli Bulowic, a w r. 1814 spalił się. Na podstawie przywileju cesarza Franciszka I erygowano w B. parafię filialną do Kęt i nowy kościół pod wezwaniem św. Wojciecha w 1817 r. wymurowany, w 1822 r. przez bisk. tarnowskiego Grzegorza Zieglera poświęcony został. Szkoła ludowa 3-klasowa. B. leżą w urodzajnych pagórkach, w glebie żytniej, około gościńca rządowego wiedeńskiego. (Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich t. I, Warszawa 1880, s. 731 i 472)

Najstarszy ślad nazwiska Woytyła (lub Wojtyła, pisane zamiennie) to zapis dotyczący Macieja Wojtyły, ur. w 1765, ożenionego 22 VII 1800 z Marianną Kowalską. W tym okresie zanotowano także Franciszkę Wojtyłową ur. 1792, żonę Wojciecha Nanczyka, Jadwigę, wdowę po Bartłomieju Wojtyle, zm. 2 I 1824 w wieku 65 lat (ur. 1759) i Magdalenę Woytyłową, wdowę, zm. w Czańcu 10 II 1787. Można przypuszczać, że byli to przedstawiciele tej samej rodziny, gdyż imiona Maciej, Franciszka, Bartłomiej zjawiają się w tej rodzinie również później, kiedy dokumentacja jest bardziej kompletna. Są to jednak tylko domysły. Wojtyłowie z Czańca z reguły w rubryce ksiąg parafialnych „zawód” mają wpisane „hortulanus”, co znaczy w tym wypadku drobny rolnik.

W księgach parafii Biała również dość często zjawia się nazwisko Wojtyła. Znajdujemy tam m.in. Wojtyłę kupca, Wojtyłę wagabundę, Wojtyłę żebraka i in. Pokrewieństwa z tymi Wojtyłami nie dało się ustalić.

W sposób ciągły genealogię można zrekonstruować od BARTŁOMIEJA WOJTYŁY ożenionego z ANNĄ HUDECKĄ (albo CHUDECKĄ, pisane zamiennie). Zamieszkali w Czańcu mieli czworo dzieci. Jest to pokolenie pradziadków Papieża. Dzieci Bartłomieja i Anny to: Franciszka ur. 25 III 1826, żona Walentego Kowalczyka; Stanisław ur. 1 IV 1830 ożeniony z Julianną Madeja; FRANCISZEK ożeniony z FRANCISZKĄ GAŁUSZKA; Marianna, żona Mateusza Ciężkiego.

Franciszek i Stanisław w akcie kupna z 23 września 1868 nr 120 przechowywanym w Muzeum Żywieckim noszą tytuły „radnych gminy”, Franciszek zaś w zapisie aktu urodzenia syna Macieja jest zanotowany jako „iudex communitatis”.

Franciszek i Franciszka Wojtyłowie mieli czworo dzieci: Józef ur. 15 I 1845, MACIEJ ur. 1 I 1852 (tak podane w aktach w Czańcu; w Lipniku, gdzie Maciej jest pochowany, w księdze zgonów: ur. 1 II, taka też data na grobowcu), ożeniony dwukrotnie, po raz pierwszy z ANNĄ PRZECZEK (nie Przeczka, jak mylnie zapisano w akcie urodzenia Papieża w Wadowicach) i po raz drugi z Marią Zalewską; Jan ur. 9 X 1854 i Paweł ur. 1 I 1858, ożeniony z Franciszką Gasparo-Gałuszka.

Maciej Wojtyła, dziadek Papieża, opuścił Czaniec i przeniósł się do niedalekiego Lipnika, gdzie zanotowany jest w aktach parafialnych jako „sartor ex Czaniec” (krawiec z Czańca) i „agricola” (rolnik). W pamięci krewnych pozostał jako cechmistrz krawiecki. W Lipniku zamieszkał w domu nr 32. Ożenił się 3 września 1878 z Anną Przeczek córką piekarza Franciszka i Marii z domu Hess. W Lipniku (mieszkają wtedy w domu nr 31) 18 VII 1879 przyszedł na świat ich syn KAROL, ojciec Papieża.

Po śmierci pierwszej żony, Maciej żeni się po raz drugi z Marią, córką krawca Józefa Zalewskiego, ur. 1 II 1861, która zm. 6 X 1917. Z drugą żoną mają córkę, Stefanię Adelajdę, ur. 16 XII 1891 w Lipniku, zmarłą w Krakowie 24 V 1962.

Maciej Wojtyła zmarł 23 IX 1923 w Lipniku. Został pochowany na cmentarzu parafialnym Opatrzności Bożej w Białej, we wspólnym grobowcu z drugą żoną.

Syn Pawła Wojtyły, brata Macieja, Franciszek Wojtyła był w parafii Czaniec śpiewakiem. Prowadził pielgrzymki na Kalwarię, przewodniczył śpiewom w kościele, był osobą bardzo poważaną w parafii. Zmarł w 1968 roku, pogrzeb prowadził kardynał Wojtyła. Wydaje się, że funkcja śpiewaka była i dawniej związana z rodziną Wojtyłów.

Karol Wojtyła (senior), według danych zawartych w aktach personalnych wojskowego archiwum w Wiedniu, został powołany do wojska austriackiego w 1900 roku. Do tego czasu pracował jako krawiec.

Powołany do stacjonującego w Wadowicach 56 pułku piechoty hr. Dauna po roku awansuje na „gefreitra” (starszy szeregowiec) i zostaje przeniesiony do Lwowa, gdzie pełni służbę „nadzoru” (Aufsichtcharge) w tamtejszej szkole kadetów piechoty. W 1904 roku jako „zugsführer” (dowódca plutonu) zostaje z powrotem przeniesiony do swego macierzystego pułku w Wadowicach i tamże awansowany do stopnia podoficera rachunkowego. Podówczas żeni się z Emilią Kaczorowską.

Powyższe dane z akt wojskowych opracowane przez Ernesta Frosta (Der Papst aus einenn fernen Land. Verlag Fritz Molden, Wiedeń) nie zgadzają się z relacjami przekazanymi przez przyrodnią siostrę Karola Wojtyły, Stefanię. Według tej relacji, w okresie kiedy nastąpiło małżeństwo, Karol Wojtyła mieszkał w Krakowie pracując w kwatermistrzostwie. Po ślubie Wojtyłowie mieszkali początkowo przy ul. Felicjanek, potem na Mazowieckiej. Ślub z całą pewnością zawarli w Krakowie. Nie udało się odnaleźć zapisu w aktach parafialnych żadnej parafii krakowskiej; można przypuszczać, że ślub był odnotowany w księgach personalnych parafii wojskowej. Księgi te w 1939 roku zostały zniszczone, a częściowo wywiezione do Francji. Dość, że ani aktu małżeństwa, ani aktu urodzenia pierwszych dwojga dzieci, ani aktu zgonu zmarłej jako niemowlę córki (było to drugie dziecko Wojtyłów) nie udało się odnaleźć. Do Wadowic Karol i Emilia przenieśli się prawdopodobnie w roku 1918, w tym bowiem roku w spisie uczniów wadowickiego gimnazjum pojawia się — jako uczeń klasy III — ich najstarszy syn Edmund Wojtyła. (Przy jego nazwisku odnotowano: „uzdolniony, z odznaczeniem”).

Dalsza relacja według akt wojskowych z archiwum wiedeńskiego: 28 sierpnia 1906 roku urodził się im pierwszy syn, Edmund (według tablicy nagrobnej 27 VIII). W tym czasie Karol Wojtyła służy w kancelarii Komendy Uzupełnień. W archiwum wojskowym są zapiski, że „włada językiem polskim i niemieckim w mowie i w piśmie”, bardzo dobrze redaguje „koncepty”, że „ma czystopisy bardzo poprawne”, że „szybko pisze na maszynie”. W rubryce „cechy usposobienia i charakteru” (w roku 1908): „Nadzwyczaj dobrze rozwinięty, prawego charakteru, poważny, dobrze ułożony, skromny, dbały o honor, z silnie rozwiniętym poczuciem obowiązku, bardzo dobroduszny (łagodny) i niezmordowany (pracowity)”.

Kilka lat później przełożony Wojtyły potwierdza tę opinię: „Pod każdym względem poprawny, całkowicie godny zaufania, podoficer doskonale pełniący kancelaryjną pracę, godny każdego wyróżnienia”.

Dowódca pułku podpisując tę opinię „za zgodność” dopisuje: „Nadzwyczaj wartościowy, użyteczny i dzielny podoficer”. Jego „towarzyskie zachowanie” jest określone jako „bardzo miłe, przyzwoite, z dobrymi manierami”, toteż „posiada on wszystkie cechy pożądane dla c.k. urzędnika państwowego”. Po 12 latach służby wojskowej starał się Wojtyła o przeniesienie do cywilnej służby państwowej. Jego starania poparło dowództwo pułku wystawiając mu najlepsze świadectwo. Z podania pisanego w związku z tymi staraniami wynika, że Wojtyła ukończył szkołę podstawową i trzy klasy gimnazjum. Plany zostały zniweczone wybuchem wojny. W dniach mobilizacji i w następnych tygodniach, gdy po pierwszym przełamaniu frontu przez Rosjan Kraków i Wadowice znalazły się w zasięgu ognia artyleryjskiego, Wojtyła musiał położyć znaczne zasługi w swojej kancelarii, za co uzyskał pochwałę, został odznaczony Żelaznym Krzyżem Zasługi z wieńcem (mit Krone). W 1915 roku awansował na urzędnika-aspiranta ewidencji wojskowej i tym samym zaliczał się do korpusu oficerskiego. Wniosek o awans podkreśla m.in. „godne zachowanie Wojtyły w stosunkach pozasłużbowych”. Po raz ostatni Wojtyła wspomniany jest w urzędowych aktach w r. 1916.

Kiedy Polska odzyskała niepodległość, Karol Wojtyła przeszedł do polskiej armii w stopniu porucznika. Dość szybko, ze względu na stan zdrowia, przeszedł na emeryturę.

W ankiecie personalnej złożonej na UJ Karol Wojtyła podaje: „Ojciec — urzędnik wojskowy w randze porucznika aministr.-kanc. (emeryt od ok. 1927) zmarł” itd.

Na podstawie „Roczników Oficerskich” z lat 1923, 1924, 1928 można stwierdzić, że Karol Wojtyła (senior) był zawodowym porucznikiem zatrudnionym w kancelarii PKU (Powiatowej Komendy Uzupełnień) w Wadowicach. W 1928 roku znajdował się już na liście oficerów w stanie spoczynku.

We wspomnieniach tych, którzy go znali, pozostał jako człowiek skupiony, pracowity, uprzejmy i dobry. We wszystkich wspomnieniach powtarza się świadectwo głębokiej jego więzi z synami, zwłaszcza z Karolem, któremu zastępował matkę (zmarłą po krótkiej chorobie 13 IV 1929). Wspominają również ci, którzy go znali, zamiłowanie do dyscypliny i porządku, którymi to cechami naznaczone było wychowanie najmłodszego syna.

Był człowiekiem głęboko religijnym. Zachowały się fotografie, na których widać go z małym Karolem w Kalwarii Zebrzydowskiej, opowiadania o prywatnej pielgrzymce do Częstochowy. Karol — syn zdumiał laboranta w Solvayu Edwarda Gerlicha, dziś profesora, mówiąc, że u nich w domu czyta się wspólnie Pismo Św.

Karol Wojtyła (senior) w 1938 przeniósł się z synem do Krakowa, gdzie zamieszkali w położonym niemal w suterenie mieszkanku w domu Kaczorowskich. Przeżył ucieczkę w 1939 roku, biedę pierwszych lat wojny. Zmarł 18 lutego 1941 roku w Krakowie, pochowany na wojskowym cmentarzu Rakowickim.

Starszy brat papieża, Edmund, pozostał w pamięci tych, którzy go znali, jako człowiek niesłychanie zdolny, żywiołowo wesoły i odznaczający się osobistym urokiem. Studiował na Uniwersytecie Jagiellońskim w latach 1924/25—1928/29. Jego odpowiedzi na jednym z egzaminów, zdawanym wobec szerszego audytorium kolegów, zostały nagrodzone oklaskami. 28 maja 1930 zdobył tytuł Doktora Wszechnauk Lekarskich (Archiwum UJ). Wszyscy wspominają serdeczną więź z młodszym bratem. Zachowało się zdjęcie drużyny piłkarskiej, w której Edmund w studenckiej czapce stoi obok bardzo jeszcze małego Karola, który z pewnością wtedy do drużyny nie należał. Inne zdjęcie małego Karola w otoczeniu pielęgniarek przed szpitalem w Bielsku potwierdza relacje, że Karol często odwiedzał brata lekarza. Napis na grobie, mówiący, że oddał swe młode życie w służbie bliźnich, nie jest przesadą. Podczas epidemii szkarlatyny, lekarze, według relacji świadków, bali się chodzić do chorych. Edmund swoją gotowość niesienia pomocy przypłacił życiem.

O zmarłej w niemowlęcym wieku siostrze (według relacji Stefanii Wojtyły — urodzonej i zmarłej w Krakowie) żadnych relacji nie ma.

Po stronie matki papieża najdawniejszym z przodków, którego udało się odnaleźć w aktach parafialnych, jest MIKOŁAJ KACZOROWSKI, określany w tych aktach jako „administrator”, „oeconomus”, ożeniony z URSZULĄ MALINOWSKĄ, obydwoje z parafii Biała (obecnie część miasta Bielsko-Biała).

Mikołaj i Urszula byli rodzicami FELIKSA KACZOROWSKIEGO ur. 26 VI 1849 roku w Białej. W aktach parafii Biała zawód Feliksa jest określany jako „ephipparius (Sattler)”, „eccipiorum artifex”, „ephippiorum opifex”, w aktach parafii Wszystkich Świętych w Krakowie jako „habenarius” (rymarz).

Po raz pierwszy ożeniony (w 1875 roku) z MARIĄ (MARIANNĄ, MARIĄ-ANNĄ — wszystkie imiona występują w aktach zamiennie w odniesieniu do tej samej osoby) z domu SCHOLZ, ur. w 1853 (tak według napisu na tablicy nagrobnej na Rakowicach. Natomiast w akcie urodzenia jej córki, Wiktorii Stefanii urodzonej w 1885, ochrzczonej w 1886 w parafii Wszystkich Świętych w Krakowie zanotowano: „Maria Scholz córka Jana i Zuzanny lat 28”, więc urodzona w 1858). Maria była córką Jana Scholza, szewca i Zuzanny z domu Rubickiej.

Ich dzieci: Helena Augusta ur. 18 VIII 1876, zmarła 10 VII 1905, zamężna za wdowcem po młodszej siostrze (Oldze), Józefem Kuczmierczykiem (ojcem chrzestnym papieża), pochodzącym z Wilamowic k. Bielska; Olga Marianna ur. 7 I 1879 zmarła 19 XII 1902, zamężna za Józefem Kuczmierczykiem (12 IX 1868—11 IV 1944); Maria Anna ur. w 1880 zamężna Wiadrowska (matka chrzestna papieża), zmarła w Krakowie 27 XI 1959; Feliks Rudolf ur. 1881, zm. 20 II 1892 w Krakowie; EMILIA ur. 26 III 1884, zmarła w Wadowicach 13 IV 1929, żona Karola Wojtyły, matka Papieża.

Około roku 1885 rodzina Kaczorowskich przeprowadza się do Krakowa i zamieszkuje pod adresem Droga nad Rudawą 17. Tu przychodzą na świat dalsze dzieci: Wiktoria Stefania ur. 19 XII 1885, zm. 22 I 1886; Robert ur. 26 IV 1887, zm. 27 XII 1962; Rudolfina ur. 31 III 1889, zm. 30 VI 1948; Anna, ur. 1 IV 1891, zm. 17 XII 1962, zamężna Sanak.

12 IV 1897 umiera pierwsza żona Feliksa, Maria Anna Kaczorowska (obecnie pochowana na cmentarzu wojskowym na Rakowicach w Krakowie). W roku 1908 Feliks Kaczorowski jest powtórnie żonaty z Joanną (nazwiska panieńskiego nie udało się ustalić). Według relacji p. Felicji Wiadrowskiej (córki Marii Anny z Kaczorowskich Wiadrowskiej) mają trzech synów i córkę Wandę. W aktach parafii Wszystkich Świętych w Krakowie figuruje jedynie „NN Kaczorowska non viva nata 12 II 1908”.

Kaczorowscy mieszkają wtedy w Krakowie przy ul. Smoleńsk 15. Feliks prowadzi tam warsztat rymarski — specjalizując się w obijaniu powozów.

Feliks Kaczorowski umiera 19 VIII 1908, pochowany jest w grobowcu rodzinnym na rakowickim cmentarzu wojskowym.

Zakład rymarski przejmuje Robert. Przenosi się z ul. Smoleńsk na Zwierzyniecką, róg al. Krasińskiego (gdzie dziś znajduje się dom towarowy „Jubilat”). Warsztat prosperuje marnie i ostatecznie zostaje zlikwidowany. W czasie I wojny światowej Robert dostaje się do niewoli rosyjskiej, Rudolfina i Anna mieszkają przy ul. Retoryka. Po powrocie z niewoli Robert kupuje plac na Dębnikach i dość skromnymi środkami, skupując używaną cegłę, stare okna itp., buduje dom, w którym wraz z siostrami będzie mieszkał do śmierci. W tym domu zamieszka w 1938 Karol Wojtyła (senior) z synem Karolem, studentem Uniwersytetu Jagiellońskiego.

Z członków najbliższej rodziny od strony matki żyła jeszcze w 1978 córka Marii Anny Wiadrowskiej, Felicja Wiadrowska (zm. w 1998). Do niej po wyborze Ojciec Św. napisał:

Droga Lusiu, Pan Bóg zrządził, że pozostaję w Rzymie. Niezwykłe to zrządzenie Bożej Opatrzności. Myślę sobie w tych dniach wiele o moich Rodzicach i Mundku, ale myślę także o Twojej Mamie i Ojcu, którzy zawsze byli tak dobrzy dla mnie. Wspominam też śp. Janinę i Adama [rodzeństwo Adresatki], a także śp. Rudolfinę, Annę i Roberta. Polecam Bogu ich dusze. Dużo mi wyświadczyli dobrego. Polecam również Bogu duszę śp. Stefanii, siostry mojego Ojca.

Ty zostałaś jedna przy życiu z całej mojej najbliższej Rodziny (...)

Jan Paweł II

Państwo Watykańskie 27 X 1978

Ks. Karol Wojtyła opiekował się podczas studiów synem Adama Markiem, urodzonym w 1939 roku. Marek Wiadrowski, ożeniony z Kazimierą Passowicz, zmarł w 1978 roku, pozostawiając dwie córki: Annę, urodzoną w 1972, i Marię, urodzoną w 1973. Dane te podaję ze względu na relacje zamieszczone w dalszym ciągu Kalendarium.

Jeżeli chodzi o rodzeństwo matki papieża, Wiadrowski prowadził w Krakowie przy ul. Floriańskiej 7 warsztat—sklep: złocenie ram, Kuczmierczyk — restaurację na rogu ul. Św. Anny i Wiślnej (gdzie dziś dom towarowy). Odstąpił tam szwagierce Annie Sanak lokal, w którym prowadziła wraz z mężem sklep z dewocjonaliami.

Emilia z Kaczorowskich Wojtyłowa prawdopodobnie skończyła osiem klas w szkole sióstr Miłości Bożej przy ul. Pędzichów w Krakowie. Słabego zdrowia, zajmowała się domem i dziećmi. Wspominają w Wadowicach, że lubiła gawędzić z sąsiadkami, przysiadając na studni w podwórzu domu, gdzie Lolek bawił się z kolegami. Zmarła po krótkiej chorobie (myocarditis nephritis). Pogrzeb prowadził wadowicki proboszcz, ks. Prochownik.

18 V 1920 Urodził się Karol Józef Wojtyła syn Karola i Emilii z Kaczorowskich, zamieszkałych w Wadowicach Rynek 2, m. 4 (dziś Kościelna 7), w domu należącym do Chaima Bałamutha.

20 VI 1920 Ochrzczony w kościele parafialnym w Wadowicach przez ks. Franciszka Żaka, kapelana wojskowego. Rodzice chrzestni: Józef Kuczmierczyk, szwagier matki, i Maria Wiadrowska, siostra matki.

Actorum parochialis Ecclesia rom. cath. in Wadowice pro Wadowice destinata.

Testimonium Ortus et Baptismi (T. IV Pag. 549 Nr. ser. 71...) Anno Domini millesimo nongentesimo vicesimo hoc est 1920 die duodevicesima 18 mensis Maii 5 natus sub Nro domus 2 et die 20 Junii eiusd. an. ab Adm. Rndo Dno Francisco Żak secundum ritum Romano-Catholicum baptisatus est Carolus Josephus binom. religio rom. Cath. sexus masculini, torus legitimi Pater — Wojtyła Carolus officialis milit. fil. Mathiae et Anne Przeczka Mater — Kaczorowska Aemilia fil. Felicis et Mariae Scholc. Patrini Josephus Kuczmierczyk, Maria Wiadrowska ux. Leonis.

(Odpis aktu urodzenia z archiwum Kurii Krakowskiej. W księdze parafialnej błędnie wpisano nazwisko matki chrzestnej — Wiatrowska)

15 IX 1926 Zaczyna uczęszczać do męskiej siedmioklasowej Szkoły Powszechnej im. Marcina Wadowity w Wadowicach (liczba katalogu klasowego 60). Szkoła podstawowa w czasach, gdy do niej uczęszczał Karol Wojtyła, mieściła się w budynku ówczesnego magistratu wadowickiego na Rynku. Na parterze znajdowały się biura magistratu, na piętrze i w oficynie szkoła. Podczas przerw uczniowie spędzali czas na placu przed kościołem. Warunki pracy były dość trudne, klasy bardzo liczne. Dla mieszkających nad Skawą i na Zaskawiu uczniów stworzono filię na ul. Młyńskiej. W roku 1931/32 na przykład klasa Ia (w magistracie) liczyła 64 dzieci, Ib (na Młyńskiej) — 58. (Według relacji Tadeusza Brasia, wówczas nauczyciela w Wadowicach)

31 I 1927 Kończy półrocze pierwszego oddziału szkoły powszechnej. W pierwszym półroczu: zachowanie się — bardzo dobre, pilność — dobra, w nauce religii — bardzo dobry, w języku polskim — dobry, w rachunkach — dobry, w rysunkach — bardzo dobry, w śpiewie — bardzo dobry, w grach i gimnastyce — bardzo dobry, liczba opuszczonych usprawiedliwionych dni szkolnych — 20. (W drugim półroczu — wszystkie oceny bardzo dobre.)

30 I 1928 Uczeń oddziału drugiego szkoły powszechnej Karol Wojtyła otrzymuje za pierwsze półrocze roku szkolnego 1927/28 wszystkie oceny bardzo dobre, z robót ręcznych — dobry, opuszczonych usprawiedliwionych godzin szkolnych 36. Podpisano na świadectwie: opiekun klasy — Krzyszłowski i kierownik szkoły.

28 V 1928 Uczeń drugiego oddziału szkoły powszechnej za drugie półrocze roku szkolnego 1927/28 otrzymuje wszystkie stopnie bardzo dobre. Opuszczonych godzin szkolnych — 4, usprawiedliwione.

31 I 1929 Na pierwsze półrocze roku szkolnego 1928/29 otrzymuje wszystkie oceny bardzo dobre. Opiekun klasy Feliks Sponder.

13 IV 1929 Śmierć matki. Zapis w księdze zmarłych parafii Wadowice: „Emilia Wojtyła zmarła 13 IV 1929. Pogrzeb: 16 IV prowadził ks. Leonard Prochownik. Myocarditis nephritis.” Emilia Wojtyłowa zmarła po krótkiej chorobie. Później ciało przewieziono do grobu rodzinnego na cmentarzu wojskowym w Krakowie, gdzie pochowany jest również ojciec i brat papieża; na grobie błędnie wpisana data śmierci 26 III.

28 VI 1929 Kończy trzeci oddział szkoły powszechnej ze wszystkimi ocenami bardzo dobrymi. Opuszczonych godzin szkolnych (usprawiedliwionych): 24.

Tryb życia (po śmierci matki) b. usystematyzowany, szkoła, obiad w mleczarni-jadłodajni p. Marii Banaś (ul. Kościelna 4), dwie godziny zabawy, nauka. Wieczorem spacer z ojcem. Zabawy: piłka, bieganie, w dni deszczowe ping-pong w sali domu katolickiego. Na wakacje nie wyjeżdżał. Gospodarstwem zajmował się ojciec, wówczas emeryt wojskowy. Na święta przyjeżdżała przyrodnia siostra Karola Wojtyły (ojca) Stefania, która pomagała w przygotowaniu świąt. (Według relacji B. Banasia z Wadowic)

30 I 1930 Uczeń oddziału czwartego szkoły powszechnej otrzymuje za pierwsze półrocze roku szkolnego 1929/30 wszystkie oceny bardzo dobre.

26 V 1930 Na wycieczce w Wieliczce z ojcem, nauczycielami i kolegami z klasy.

28 V 1930 Karol Wojtyła uczestniczy w uroczystej promocji doktorskiej swego brata w Uniwersytecie Jagiellońskim (por. przemówienie Jana Pawła w UJ w czasie nadania mu doktoratu honoris causa).

26 VI 1930 Za rok szkolny 1929/30 otrzymuje wszystkie oceny bardzo dobre. Opuścił w ciągu drugiego półrocza 10 godzin szkolnych — usprawiedliwionych.

W okresie szkoły powszechnej, a może w pierwszych latach gimnazjum, był po raz pierwszy w Częstochowie, na Jasnej Górze. Pojechali tam wraz z ojcem i niewielką grupką przyjaciół. (Wg relacji B. Banasia)

dalej >>

opr. aw/aw