Jakąż niewdzięcznością odpłacają Mi się ludzie za moją miłość!

Pietrelcina, 12 marca 1913

J.M.J.F.

Złajaj mnie, ponieważ wiem, że przez długi czas pozostawałeś bez moich wiadomości. Zezłość się na mnie nieco, a ja podziękuję Ci za to. Chciałbym się wytłumaczyć, ale jestem z tego zwolniony przez Twoją ojcowską i wspaniałą dobroć.

W tym czasie mój stan zdrowia był bardzo zły. Zawsze jednak będę dziękować Panu Bogu za to, ponieważ to, co było, działo się z Jego woli.

Słuchaj, Mój Ojcze — uzasadnionych skarg naszego najsłodszego Jezusa: „Jakąż niewdzięcznością odpłacają Mi się ludzie za moją miłość. Byłbym przez nich mniej obrażany, gdybym pokochał ich mniej. Mój Ojciec nie chce ich znosić dłużej: Chciałbym przestać ich kochać, lecz... (i tutaj Jezus zamilkł i głęboko westchnął, następnie kontynuował) lecz niestety! Moje serce jest stworzone, by kochać! Słabi i nędzni ludzie nie czynią wysiłku, aby zwyciężyć siebie w czasie pokus i, co więcej, rozkoszują się swoimi nieprawościami. Dusze szczególnie ukochane przeze mnie, gdy są poddane próbie, zawodzą mnie, dusze słabe popadają w zniechęcenie i rozpacz, dusze silne obojętnieją.

Zostawiają mnie w kościołach samego w nocy, samego w dzień. Nie troszczą się więcej o Najświętszy Sakrament Ołtarza. Nie mówi się o tym Sakramencie Miłości, a nawet Ci, którzy mówią o nim, niestety robią to z obojętnością i oziębłością.

Moje serce jest zapomniane. Nikt już więcej nie troszczy się o moją miłość. Jestem ciągle zasmucany. Dla wielu ludzi mój dom stał się teatrem rozrywek. Nawet moi słudzy, na których zawsze patrzyłem ze szczególną miłością, których ukochałem jak źrenicę własnego oka, którzy powinni pocieszać moje serce przepełnione goryczą, oni powinni pomagać mi w zbawieniu dusz. Kto uwierzyłby w to? — że od nich muszę doznawać niewdzięczności i lekceważenia. Widzę, mój Synu, że wielu... (tutaj zamilkł, łkania ścisnęły mu gardło, płakał dyskretnie) postępując obłudnie i zdradzając mnie świętokradzkimi komuniami, depcze światła i siły, którymi ich obdarzam nieustannie [...]”.

Jezus nadal się uskarżał. Mój Ojcze, robi mi się niedobrze, gdy widzę, że Jezus płacze! Czy doświadczyłeś tego także?

„Mój Synu — dodał Pan Jezus — potrzebuję ofiar, aby uśmierzyć słuszny i Boski gniew mojego Ojca. Odnów dla mnie ofiarę z całego siebie i uczyń to bez żadnych ograniczeń”.

Mój Ojcze, ofiarę mego życia odnowiłem Mu i jeśli doznaję jakiegoś uczucia smutku to tylko w kontemplacji Boga Boleści. Jeśli Ci to odpowiada, to próbuj znaleźć dusze, które ofiarowałyby się Panu jako żertwy ofiarne za grzeszników. Pan Jezus Ci w tym pomoże.

Bożym przyzwoleniem kozak kontynuuje prowadzenie wojny ze mną, lecz Pan Bóg jest ze mną.

Oto jak powinieneś postąpić przy wyborze mistrza nowicjatu i bądź pewny, że wypełnisz wolę Jezusa. Głosuj na tego, którego Twoje sumienie uznaje za najlepszego, a jeśli zarząd wybierze Ciebie, nie będzie mógł uczynić lepszego wyboru.

Przyjmij go, wiedząc, że pełnisz wolę Jezusa Chrystusa.

Brat Pio

J.M.J.F.

Kiedy zobaczysz się z Prowincjałem, spytaj go, jeśli nie masz nic przeciw temu, aby upoważnił mnie do słuchania spowiedzi, przynajmniej chorych.

Teraz życzę Tobie w imieniu mojej rodziny, Księdza Proboszcza i wszystkich życzliwych przyjaciół, szczęśliwych Świąt Wielkanocnych i wszystkich łask, których potrzebujesz, by być szczęśliwym.

Ściskam Cię serdecznie i zaklinam, abyś modlił się za Twojego ucznia. Proszę Cię o Twoje ojcowskie błogosławieństwo.

Brat Pio