Najważniejsza rozmowa

ks. Edward Staniek Sekrety modlitwy ISBN: 978-83-61533-62-7 wyd.: Wydawnictwo PETRUS 2010

Wybrane fragmenty Najważniejsza rozmowa Rozmowa Boga z człowiekiem po grzechu Rozmowa Boga z Kainem Bóg rozmawia z mordercą Pan patrzy na serce Bóg wobec grzechu Dawida Lepiej mi umrzeć niż żyć... Modlitwa kobiety myślącej o samobójstwie Nawrócenie Dawida Los Judasza Zamknij drzwi! Sztuka proszenia Bez makijażu

Najważniejsza rozmowa

Historię zbawienia tworzą interwencje Boga w dzieje ludzkości.
W tych interwencjach Bóg przemawia do ludzi w znanym im języku. Słowo Boga skierowane do konkretnych ludzi wielokrotnie było punktem wyjścia do ich rozmowy ze Stwórcą. Oddawali Mu chwałę, pytali Go, wyrażali zgodę, czasem się bronili. Kiedy Bóg zwraca się do człowieka, ma mu coś ważnego do powiedzenia. Człowiek winien zamienić się w słuch, by nie uronić żadnego słowa, a następnie, by je możliwie dokładnie wykonać.

Inną kartę kontaktów z Bogiem stanowią słowa skierowane przez ludzi do Boga. Wówczas oni rozpoczynają rozmowę. Zawsze są świadomi tego, że On słyszy i bierze na serio to, co oni do Niego mówią. Bez tej świadomości modlitwa nie istnieje.

Ten rodzaj modlitwy może mieć dwie formy. W jednej człowiek spontanicznie zwraca się do Boga z tym, co w danym momencie wypełnia jego serce, może to być strach, radość, uwielbienie, dziękczynienie, prośba, akt przeproszenia. Druga forma, zwana pacierzem, polega na wykorzystywaniu w rozmowie z Bogiem tekstów modlitewnych przygotowanych przez innych. I w niej świadomość obecności Boga jest warunkiem modlitwy, bez tej świadomości jest to wyłącznie modlitwa warg, niegodna ani człowieka, ani Boga. Modlitewne skupienie polega właśnie na koncentracji uwagi na tej świadomości faktu, że Bóg mnie widzi i uważnie słucha.

Po zredagowaniu ostatnich ksiąg Nowego Testamentu Bóg nie przekazuje już nowych wiadomości. Pełnia objawienia jest bowiem zawarta w Chrystusie. Z tego jednak nie wynika, by nadal Bóg nie mówił do konkretnych ludzi, których nazywamy mistykami. Te Jego wypowiedzi jednak nie dodają nic nowego do depozytu objawienia, a jedynie akcentują pewne jego prawdy jako szczególnie aktualne dla mistyka lub tych, którym on z polecenia Boga je przekaże. Przykładem tego jest św. Siostra Faustyna. Jezus z nią rozmawiał i polecił jej, aby Jego orędzie przekazała w swoim pokoleniu.

Modlitwa, czyli umiejętność słuchania Boga, jest czasem nabierania pewności co do woli Boga, którą trzeba wykonać. Ta zaś pewność stanowi podstawowy warunek życia w wierze.

dalej >>

opr. aw/aw