Bł. Alfons Maria Fusco

Urodził się w Angri (prowincja Salerno) 23 marca 1839 r., w pobożnej rodzinie, imię Alfons otrzymał na cześć św. Alfonsa Liguori. Wychowany w duchu religijnym, od młodości poświęcał czas modlitwie w ciszy i skupieniu. Wstąpił do seminarium diecezji Nocera dei Pagani w 1850 r., mając nadzieję, że kiedyś uda mu się założyć dom wychowawczy dla dziewcząt, w którym zdobywałyby konieczną wiedzę zawodową i religijną. 29 maja 1863 r. otrzymał święcenia kapłańskie. W pierwszych latach z wielką gorliwością i wytrwałością służył w konfesjonale; szczególną uwagę poświęcał wieśniakom, dzieciom i ubogim. Żywił nabożeństwo do Matki Bożej, nigdy nie rozstawał się z różańcem. Wierny swoim obowiązkom kapłańskim, współpracował z innymi, zwłaszcza na polu wychowania młodzieży.

Po przystąpieniu do Kongregacji św. Wincentego brał udział w licznych misjach ludowych, objeżdżając całą diecezję. Podczas epidemii cholery w 1869 r. nie wahał się służyć zarażonym i z czasem sam zachorował. Po uleczeniu z choroby założył Zgromadzenie Sióstr św. Jana Chrzciciela (26 września 1878). Bliską jego współpracownicą była Magdalena Caputo, która została pierwszą przełożoną Instytutu, przybierając imię zakonne Crocifissa; zmarła w opinii świętości 4 lutego 1903 r. Celem działalności zgromadzenia, które uzyskało aprobatę Stolicy Apostolskiej w 1927 r., było wychowywanie i kształcenie młodzieży żeńskiej i męskiej, przygotowywanie do pracy zawodowej rzemieślników oraz opieka nad ubogimi chorymi. Zgromadzenie działa dzisiaj na czterech kontynentach w ok. 120 domach.

Sługa Boży zmarł w opinii świętości w Angri rankiem 6 lutego 1910 r.

opr. mg/mg