Błogosławiona m. Maria Sagrario od św. Alojzego Gonzagi

Elwira Moragas Cantarero urodziła się 8 stycznia 1881 r. w hiszpańskim mieście Lillo, w prowincji Toledo. Wkrótce cała rodzina przeniosła się do El Pardo, a w 1886 r. zamieszkała w Madrycie.

Ojciec Elwiry, aptekarz, dostawca leków na dwór królewski, posłał ją do kolegium katolickiego św. Fernanda, gdzie przystąpiła również do pierwszej komunii św. Kontynuowała naukę w szkole średniej, a po studiach, które odbyła w latach 1900-1905, jako jedna z niewielu kobiet uzyskała dyplom na wydziale farmacji uniwersytetu w Madrycie. Następnie pomagała ojcu w aptece, a gdy w 1909 r. zmarł, przejęła jego obowiązki. Miała niezwykły talent organizacyjny, potrafiła również utrzymywać przyjazne stosunki z klientami, którym chętnie pomagała. Od dzieciństwa była wzorem pobożności. Opiekowała się mieszkańcami najbiedniejszych dzielnic Madrytu i uczestniczyła w życiu religijnym swojej parafii.

W czerwcu 1915 r. wstąpiła do karmelitańskiego klasztoru św. Anny i św. Józefa, a 21 grudnia rozpoczęła w nim nowicjat, przyjmując w zakonie imię Maria Sagrario od św. Alojzego Gonzagi. 24 grudnia następnego roku złożyła śluby czasowe, a 6 stycznia 1920 r. wieczyste. Była wzorem dla współsióstr, które wybrały ją przełożoną zgromadzenia. Pełniła tę funkcję w latach 1927-1930. Z dużym poświęceniem i radością troszczyła się o życie duchowe zgromadzenia, a także dbała o rozwój jego struktur. Po zakończeniu trzyletniej kadencji pełniła funkcję mistrzyni nowicjuszek.

1 lipca 1936 r. ponownie wybrano ją przełożoną. Sytuacja społeczno--polityczna w Madrycie była wówczas bardzo napięta. 18 lipca wybuchła wojna domowa, a 20 lipca tłum zaatakował klasztor. Siostry zostały przewiezione do Głównego Urzędu Bezpieczeństwa, ale po kilku godzinach wypuszczono je na wolność. Mimo, iż groziło jej śmiertelne niebezpieczeństwo, m. Sagrario postanowiła zostać w Madrycie, by pomagać współsiostrom, ukrywającym się w domach przyjaciół. Wspierała je duchowo, materialnie i wzywała, by zdały się na wolę Pana, «który tak wiele z miłości do nas wycierpiał». Sama również mieszkała u rodziców jednej z współsióstr. 14 sierpnia 1936 r. została aresztowana i poddana przesłuchaniu w republikańskim więzieniu. Rozstrzelano ją 15 sierpnia 1936 r. rano.

Proces kanonizacyjny m. Sagrario przeprowadzony w latach 1962-1965 zakończyło zatwierdzenie przez Jana Pawła II dekretu o jej męczeństwie 8 kwietnia 1997 r.