Hasło z "Leksykonu pojęć teol. i kośc." (WAM 2002)
Przełożyli Ks. Jan Ożóg SJ, Barbara Żak
Wydawnictwo WAM, Kraków 2002
Herezja potępiona w roku 431 na Soborze Efeskim, a głosząca, że w Chrystusie są dwie różne osoby, boska i ludzka, które są odrębnymi podmiotami połączonymi w jedność miłości. Przypisywano ją niesłusznie Nestoriuszowi (zm. ok. 451), mnichowi antiocheńskiemu, który został patriarchą konstantynopolitańskim (428-431). Nestoriusz się sprzeciwił powszechnie stosowanemu tytułowi maryjnemu Theotokos (gr. „Bogurodzica”), najwidoczniej obawiając się, że zagraża pełnemu i odrębnemu bóstwu i człowieczeństwu Chrystusa, był jednak gotów przyjąć ten tytuł pod warunkiem, że zostanie on poprawnie wytłumaczony. Zob. arianizm, apolinaryści, eutychianizm, Kościół Wschodni Asyryjski, monofizytyzm, Sobór Chalcedoński, Sobór Efeski, teologia antiocheńska, Theotokos.
opr. mg/mg