Protestanci

Gerald O'Collins SJ, Edward G. Farrugia SJ

LEKSYKON pojęć teologicznych i kościelnych

z indeksem angielsko-polskim

Przełożyli Ks. Jan Ożóg SJ, Barbara Żak

Wydawnictwo WAM, Kraków 2002

Protestanci

(łac. „publicznie oświadczać, sprzeciwiać się”) Ludzie, Kościół, system teologiczny i urządzenia związane w jakiś sposób z protestantyzmem, czyli z szesnastowieczną reformacją. Za symboliczną datę początków protestantyzmu przyjmuje się dzień 31 października 1517 roku, kiedy to Marcin Luter ogłosił swoje dziewięćdziesiąt pięć tez o odpustach, w których zaatakował różne nadużycia związane z nauczaniem, głoszeniem, a także praktykowaniem sakramentu pokuty. Wyraz „protestant” pochodzi od niekatolickiej mniejszości, która zebrana na zwołanym przez cesarza sejmie w roku 1529 w Spirze zaprotestowała przeciw religijnej polityce katolickiego władcy, Karola V. Wyraz ten często się utożsamia z wyrazem „ewangelik”, czasami wyraża on też pewien sprzeciw wobec katolicyzmu. Wśród powszechnie przyjętych przez protestantyzm zasad znajdują się: nauka o usprawiedliwieniu przez samą tylko wiarę, a nie przez uczynki, powaga samego tylko Pisma Świętego i powszechne kapłaństwo wiernych. Zob. baptyści, ewangelicy, husyci, kalwinizm, luteranizm, metodyści, nowa prawowierność, prawo i Ewangelia, prezbiterianizm, protestantyzm liberalny, przypisywanie, purytanie, reformacja, sakrament pokuty, skażenie ludzkiej natury, sola fides, sola gratia, sola Scriptura, teologia dialektyczna, teologia kongregacyjna, theologia crucis gloriae, usprawiedliwienie, wiara i uczynki, zwinglianizm.

opr. mg/mg