Hasło z "Leksykonu pojęć teol. i kośc." (WAM 2002)
Przełożyli Ks. Jan Ożóg SJ, Barbara Żak
Wydawnictwo WAM, Kraków 2002
(łac. „wiedza pośrednia”) Teoria po raz pierwszy opracowana przez jezuitę, Ludwika de Molinę (1536-1600), który chciał pogodzić rzeczywistą wolną wolę człowieka z Bożą uprzednią znajomością tego wszystkiego, co się wydarzy. Twierdził on, że Bóg zna i bierze pod uwagę decyzje, jakie stworzenia rozumne podjęłyby z własnej woli w jakiejkolwiek sytuacji, w jakiej mogłyby się znaleźć. Molina nazywał to wiedzą „pośrednią”, ponieważ jest to poznanie większe niż poznanie samych tylko możliwości, mniejsze jednak niż widzenie przyszłych wydarzeń. Począwszy od lat siedemdziesiątych XX w. Alvin Plantinga (ur. 1932 r.) i inni ożywili zainteresowanie tą teorią i wzniecili nową dyskusję na jej temat. Zob. molinizm, wiedza uprzednia.
opr. mg/mg