Teofania

Gerald O'Collins SJ, Edward G. Farrugia SJ

LEKSYKON pojęć teologicznych i kościelnych

z indeksem angielsko-polskim

Przełożyli Ks. Jan Ożóg SJ, Barbara Żak

Wydawnictwo WAM, Kraków 2002

Teofania

(gr. „objawienie Boga”) Widzialne ukazanie się Boga. Stary Testament wprawdzie powtarza, że nikt nie może Boga zobaczyć i pozostać żywym (Wj 19, 21; 33, 20; Sdz 13, 22), opowiada jednak o teofaniach, jakie przeżył Mojżesz i inni (Wj 3, 1-6; 33, 17-23; 34, 5-9; Iz 6, 1-5). Ewangelie opowiadają o pewnego rodzaju teofaniach podczas chrztu Jezusa i podczas Jego przemienienia (Mk 1, 9-11; 9, 2-8). We wczesnym Kościele epifanię albo objawienie się Chrystusa poganom (Mt 2, 1-12) nazywano teofanią i tego wyrazu używa się do dzisiaj na Wschodzie. Zob. chrystofania, chwała, epifania, przeżycie religijne.

opr. mg/mg