Hasło z "Leksykonu pojęć teol. i kośc." (WAM 2002)
Przełożyli Ks. Jan Ożóg SJ, Barbara Żak
Wydawnictwo WAM, Kraków 2002
(gr. „negatywny, przeczący”) Podstawowe pojęcie w teologii Wschodu, często tłumaczone jako teologia negatywna. Kładzie ono nacisk na niewspółmierność wszystkich naszych wysiłków zmierzających do opisania absolutnej tajemnicy Boga. Każde nasze twierdzenie o Bogu musi być ograniczone przez odpowiednie zaprzeczenie i przez uznanie, że Bóg w sposób nieskończony przekracza wszelkie nasze kategorie. Wiedza o Bogu nigdy nie jest czysto intelektualna, lecz domaga się zbliżenia do Boga przez moralne i religijne oczyszczenie, klasycznie opisane przez św. Grzegorza z Nyssy (ok. 330 — ok. 395) w jego Życiu Mojżesza. Zob. istota i energie, noc ciemna, teologia katafatyczna, teologia negatywna.
opr. mg/mg