Father Justin Rosary Hour: Eucharystia - 06

Czy mamy obowiązek brać udział we Mszy świętej w niedzielę, czy też nie? Podobno ksiądz miał powiedzieć młodzieży na lekcji religii, że uczestnictwo we Mszy nie jest nakazem, obowiązkiem, przykazaniem, bo nie jest pochodzenia Boskiego, lecz ludzkiego; jest to tylko przykazanie kościelne. Co Ojciec na to?

Obawiam się, że syn i córka niezupełnie zrozumieli wykład księdza na temat niedzielnego obowiązku uczestnictwa we Mszy. Ponieważ ludzie w wieku dojrzewania na ogół nie tolerują nakazów lub z trudem je znoszą, ksiądz z pewnością przedstawił ten obowiązek chrześcijański jako zaproszenie na ucztę eucharystyczną. I tak w rzeczywistości jest. Jest zaproszeniem ważnym, wielkim, najważniejszym. Dla wierzącego Msza święta jest, według określenia Soboru, „szczytem, do którego zmierza działalność Kościoła, a jednocześnie źródłem, z którego wypływa cała jego moc”. Tu Kościół najpełniej może się wyrazić, najbardziej jest sobą, najwyraźniej objawia się obecność i zbawcze działanie Chrystusa. Ale staje się możliwe dopiero wtedy, gdy świadomie, pobożnie i czynnie w niej uczestniczymy. Gdy żyjemy Mszą świętą. Gdy staje się ona nie dekoracją, przyzwyczajeniem, powinnością moralną, ale centrum naszego życia, które jej potrzebuje, by nie było puste, płytkie, rozprószone, zlaicyzowane.

Czy można wzgardzić zaproszeniem? Odtrącić Zapraszającego? Przytoczę jedno świadectwo, jakie pozostawił św. Justyn męczennik, o starochrześcijańskiej Eucharystii niedzielnej: „Zbieramy się wszyscy w niedzielę, ponieważ jest to ów pierwszy dzień, w którym Bóg przetworzywszy ciemność i pramaterię uczynił świat, i ponieważ w tym dniu Jezus Chrystus, Zbawiciel nasz, zmartwychwstał”. I tak pozostało do dziś. Eucharystia niedzielna stanowi najważniejszy wyraz życia chrześcijańskiego i życia wspólnoty chrześcijańskiej. Ale także Msza święta w dni powszednie ma wielkie znaczenie, tak dla parafii, jak i każdego z wierzących.

opr. mg/mg