W permanentnej śpiączce (coma)

Jakie jest stanowisko Kościoła wobec kwestii wstrzymania pokarmu pacjentom, którzy zapadli na głęboką i długotrwałą śpiączkę? Słyszałem różne opinie, które mnie dezorientują.

Kościół potępia wszelką bezpośrednią interwencję, która prowadzi do spowodowania śmierci osób niepełnosprawnych. W większości przypadków zaprzestanie żywienia pacjentów, wpadających w stan głębokiego i długotrwałego snu, z angielskiego coma, popada pod tę kategorię. Stąd jest to niedozwolone.

Jednakże poważni moraliści twierdzą, że w pewnych krańcowych przypadkach, tzn. gdy śmierć jest nieunikniona i bliska, dostarczanie pokarmu "na siłę" sztucznymi sposobami, bardzo uciążliwymi dla pacjenta, może być formą nadzwyczajnego leczenia, które moralnie nie jest wymagane. Jeśli tak jest rzeczywiście, wyciągają oni wniosek, że można wstrzymać dostarczanie pokarmu.

Eto tej pory Nauczycielski Urząd Kościoła ostatecznie się nie wypowiedział, czy i w jakich krańcowych przypadkach można zaprzestać dostarczania pokarmu. Problem jest stosunkowo nowy — powstał w wyniku rozwoju technologii medycznej. Mam nadzieję, że już w krotce będzie znane stanowisko Kościoła wobec tej sprawy.

Niektórzy moraliści katoliccy są za wstrzymaniem dostarczania pokarmu pacjentom w permanentnej śpiączce i posuwają się daleko poza sytuacje krańcowe, w których — jak twierdza inni — to zaprzestanie byłoby dopuszczalne. Wymagane jest rozważne podejście, by zapobiec niebezpieczeństwu zabijania z litości.

opr. mg/mg