Z serca dziękuję za ten dar

Jan Paweł II

Z serca dziękuję za ten dar

List Patriarchy Aleksego II do Papieża Jana Pawła II

Wasza Świątobliwość!

Dziękuję z całego serca Waszej Świątobliwości za przekazanie rosyjskiej Cerkwi prawosławnej ikony Matki Bożej Kazańskiej, Theotókos — Bożej Rodzicielki i zawsze Dziewicy Maryi. 28 sierpnia br., w święto chwalebnego Zaśnięcia Matki Bożej, delegacja przedstawicieli Kościoła rzymskokatolickiego z kard. Walterem Kasperem na czele, przewodniczącym Papieskiej Rady ds. Popierania Jedności Chrześcijan, przekazała nam tę ikonę po uroczystej liturgii Bożej odprawionej w Soborze Uspieńskim na moskiewskim Kremlu, wypełnionym wiernymi, którzy przybyli w tym świątecznym dniu, by modlić się do Przenajświętszej Bożej Rodzicielki.

Przekazanie tej świętej ikony, przywiezionej przez wysłanników Waszej Świątobliwości, jest uznawane przez całą rosyjską Cerkiew prawosławną za akt przywrócenia sprawiedliwości i zarazem wyraz dobrej woli Waszej Świątobliwości. Wierzę, że decyzja Waszej Świątobliwości o przekazaniu ikony wyraża szczere pragnienie pokonania trudności istniejących w stosunkach między naszymi Kościołami.

Oby to wydarzenie stało się naszym wspólnym wkładem w przezwyciężanie negatywnej spuścizny historii XX w., naznaczonej prześladowaniami wiary w Chrystusa o niespotykanych wcześniej rozmiarach!

Wspólna Cerkwi prawosławnej i Kościołowi katolickiemu cześć dla Matki Bożej jako «gorliwej Orędowniczki za rodem chrześcijańskim» (Akatyst ku czci ikony Matki Bożej Kazańskiej) przenosi nas w czasy pierwotnego Kościoła, kiedy nie istniały podziały między Wschodem i Zachodem, tak widoczne, niestety, w naszych czasach. Rosyjska Cerkiew prawosławna zawsze, nawet w chwilach największych trudności w stosunkach z Kościołem rzymskokatolickim, niezmiennie potwierdzała swoją gotowość do rozwijania tych relacji w duchu szczerej współpracy. Przekazanie kazańskiej ikony uznajemy za krok we właściwym kierunku, ufając, że w przyszłości zostanie uczynione wszystko, co możliwe dla rzeczywistego rozwiązania znanych problemów istniejących między naszymi Kościołami.

Dobre stosunki między rosyjską Cerkwią prawosławną i Kościołem rzymskokatolickim, do których utrzymywania wzywa nas «Odwieczny Ojciec, Książę Pokoju» (Iz 9, 5) — i to nie w słowach, lecz czynami — są niezwykle ważne dla przyszłości Europy i całego świata. Głoszenie chrześcijańskich wartości zsekularyzowanemu społeczeństwu da pozytywne skutki jedynie wówczas, gdy wszyscy chrześcijanie będą przestrzegać danego nam przez Zbawiciela przykazania miłości: «abyście się wzajemnie miłowali, tak jak Ja was umiłowałem» (J 13, 34). Otwarcie w stosunkach między chrześcijanami różnych wyznań zakłada kierowanie się wzajemnym szacunkiem, znajomością wspólnej historii i wrażliwością, gdy prowadzi się działalność na terenach, gdzie inna tradycja chrześcijańska obecna jest od wieków.

Jeszcze raz z głębi serca dziękuję Waszej Świątobliwości za ten dar i wyrażam nadzieję, że Przenajświętsza Boża Rodzicielka, która «wielkodusznie i troskliwie leczy choroby i podziały» (Akatyst ku czci ikony Matki Bożej Kazańskiej), wyleje swoją łaskę i swoje miłosierdzie na wiernych naszych obydwu Kościołów.

Z miłością w Panu

Patriarcha Moskwy i Wszechrusi

opr. mg/mg