Duch Święty na odpuszczenie grzechów

Uroczystość Zesłania Ducha Świętego, którą dzisiaj obchodzimy, oprócz uroczystości Narodzenia i Zmartwychwstania Pańskiego, należy do najważniejszych świąt w ciągu roku. Warto zauważyć, że obchodzona w grudniu tajemnica zamieszkania Syna Bożego na ziemi wskazuje na Boga Ojca, który tak „umiłował świat, że Syna swego Boga Ojca, Jednorodzonego dał, aby każdy, kto w Niego wierzy, nie zginął, ale miał życie wieczne” (J 3, 16). Uroczystość Zmartwychwstania Pańskiego poświęcona jest głównie Synowi Bożemu, który dokonał dzieła odkupienia przez swoją mękę, śmierć i zmartwychwstanie, zaś uroczystość Zesłania Ducha Świętego, jak już w samej nazwie jest to powiedziane, poświęcona jest Duchowi Świętemu, który oświeca, umacnia i uświęca Kościół Jezusa Chrystusa. Pięćdziesiątnicę paschalną przeżywamy w pełni wiosny, gdy jest tyle w przyrodzie życia, tyle świeżej zieleni i kwiatów. Łatwiej nam wtedy pojąć, iż źródłem życia Bożego w nas jest Duch Święty.

W dzisiejszej liturgii wracamy do pierwszego zesłania Ducha Świętego, które Jezus zapowiedział i które się spełniło pięćdziesiątego dnia po Jego zmartwychwstaniu. Duch Święty zstąpił na uczniów w postaci wichru i ognistych języków. Te dwa żywioły wybrał Chrystus jako zauważalny znak przybycia Ducha Świętego. Powietrze jest niewidzialne i jest warunkiem życia biologicznego. Duch Święty jest też niewidzialny i jest źródłem życia nadprzyrodzonego w ludzkim duchu. Ogień w przyrodzie daje światło i ciepło. Duch Święty, jako ogień duchowy, oświeca ludzki umysł i daje ciepło miłości ludzkiemu duchowi, który dzięki temu wsparciu łatwiej odkrywa prawdę i obficiej spełnia uczynki miłości.

Duch Święty zesłany z nieba przez Ojca i Syna przeobraził uczniów w nowych ludzi. Ci wystraszeni apostołowie, którzy zamykali się w obawie przed Żydami, bojąc się, żeby ich Żydzi nie ukrzyżowali, otrzymawszy Ducha Świętego, przemienili się w odważnych świadków Chrystusa Zmartwychwstałego. Wyruszyli w świat, by głosić naukę Jezusa i być świadkami Jego czynów, szczególnie Jego śmierci i zmartwychwstania. Żadna siła nie zdołała ich w tym powstrzymać. Ta niezwykła odwaga i wielki entuzjazm były owocem tego pierwszego zesłania Ducha Świętego w Kościele. Należy zauważyć, że owe pięćdziesiąt dni oczekiwania na dary Ducha Świętego były nawiązaniem do Starego Testamentu, bo właśnie dnia pięćdziesiątego po wyjściu Żydów z niewoli egipskiej Mojżesz ogłosił prawo Boże, Dekalog, Dziesięć Przykazań. Tutaj, w Nowym Testamencie, dnia pięćdziesiątego po zmartwychwstaniu, także zostało ogłoszone nowe prawo. Była to promocja Ewangelii przyniesionej na ziemię przez Syna Bożego. Stąd mówimy, że dzień Pięćdziesiątnicy paschalnej jest dniem objawienia się Kościoła i rozpoczęcia jego publicznej działalności. Od tamtego czasu Duch Święty nieustannie jest zsyłany na Kościół, który w Jego mocy naucza, sprawuje świętą liturgię i pełni dzieła miłości. Słuchając słów dzisiejszej Ewangelii, uświadamiamy sobie także, że Duch Święty dał pasterzom Kościoła moc do odpuszczania grzechów. Dziękujmy dziś Panu Bogu za przekazane Kościołowi dary Ducha Świętego i mocą tych darów bądźmy i my jak najlepszymi świadkami Chrystusa Zmartwychwstałego.

opr. mg/mg