Przemówienie, 19.08.2002

kard. Józef Glemp

Przemówienie Prymasa Polski, 19.08.2002

Ojcze Święty!

Gdy mówią miliony serc i umysłów, a mówią oczami, łzami, uśmiechem, gestem uniesionych rąk, trudno sformułować w słowa ten rodzaj zbiorowego języka uczuć i przeżyć. Doświadczasz tego, Ojcze Święty, niejeden raz i nie tylko w Polsce.

Pragniemy, tak jak umiemy, wyrazić naszą wdzięczność Ojcu Świętemu za wszystko. Nie sposób wymienić poszczególnych dzieł. Każdy Twój gest, Ojcze Święty, jest odsłanianiem dobra, które jest pośród nas. W naszych gorących uczuciach wdzięczności mieści się podzięka za czterech rodaków, ogłoszonych błogosławionymi. Każdy z nich wyrastał w innych okolicznościach, na innym stanowisku życia społecznego, a osiągnął świętość.

Chcę powiedzieć, że kochając Ciebie, wzrastamy w naszej polskiej i ludzkiej godności. Zadawano nam niedawno pytania: do jakiej Polski przyjedzie teraz Papież? W podtekście kryła się odpowiedź: przyjedzie do Polski oklaskującej, ale nie słuchającej Papieża, do Polski o płytkiej religijności, do Polski nie idącej za postępowymi krajami itd. Wszystko to znamy na pamięć i do wielu słabości przyznaliśmy się i dalej przyznajemy.

Mimo naszych zalet i przywar ośmielam się jednak wskazać na niektóre wydarzenia świadczące o podniesieniu naszej godności w okresie pontyfikatu Waszej Świątobliwości, poczynając od r. 1978. Ojciec Święty włożył w naród swoich braci wiele wysiłku — i tu w Polsce, i podczas spotkań w Stolicy Apostolskiej, i w wielu innych miejscach ziemskiego globu. Przepraszamy za wszystkie uchybienia i roztargnienia. Gdy kiedyś jako katecheta zauważyłem, że jeden chłopak nie uważa i wykazuje brak zainteresowania treścią katechezy, zapytałem go, o czym ja mówię. Otóż on mi precyzyjnie odpowiedział, o czym była mowa. Wydaje mi się, że jesteśmy trochę podobni do tego chłopaka. On słuchał według innego modelu słuchania. My także więcej oglądamy albumów o Ojcu Świętym, niż czytamy tekstów. To prawda, ale wiemy, o co Ojcu Świętemu idzie, i te przekazania Jego pouczeń przyjmujemy całym sercem.

Co nam się udało zrobić w tym czasie?

Uważano nas za błędnych marzycieli, a myśmy zmienili ustrój i to bez rewolucji. To prawda, że z ofiarami, ale w zupełnie innej skali.

Niby to jesteśmy od szabelki, a jednak mamy konstytucje, nie jedną, którymi możemy się chlubić jako dziełem myśli politycznej.

Mówiono: jesteśmy w gorącej wodzie kąpani, a jednak potrafiliśmy cierpliwie dotrwać do takiego stosownego czasu, że Konkordat został ratyfikowany.

Posądzają nas o hulaszczy tryb życia, a jednak spożycie tzw. «twardego» alkoholu zmniejszyło się, a średnia wieku mężczyzn znacznie wzrosła.

Wmawiają w nas, że z przymrużeniem oka traktujemy zasady moralne, a tymczasem mimo presji aborcyjnych wyspecjalizowanych firm obrona życia nie narodzonych czyni postępy.

Posądzają nas o słomiany ogień, a my przeciwnie, mamy upór co do raz podjętych postanowień. Świątynia Opatrzności Bożej, wielkie wotum narodu sprzed 211 lat, niebawem zacznie się wznosić na Błoniach Wilanowskich w Warszawie.

Przypisują nam kłótliwość, a my przyjaźnie wyciągamy ręce do otaczających nas sąsiadów, i to z pozytywnym skutkiem.

To wszystko dzieje się, Ojcze Święty, dzięki Twojej bliskości. Nie wypieramy się błędów. Żałujemy za nie, a przepraszając Pana Boga, prosimy także o Twoją wyrozumiałość.

Matka Boża Jasnogórska jest naszą Matką i Królową. Matka Boża w Licheniu wspiera rolników i tych, którzy popadli w uzależnienia. Bóg pierwsze miłosierdzie okazał przez Noego, kiedy pozwolił do «korabia» przyjąć po parze zwierząt, aby ocalić od potopu. Niech ten nowy «korab» Miłosierdzia Bożego w Łagiewnikach ocala i uczy ocalać ludzi przed potopem zła.

Opatrzność Boża — to druga strona Oblicza Miłosierdzia. Opatrzność czuwa i pomaga sterować w odpowiednim kierunku. Niebawem w Warszawie zacznie się wznosić sanktuarium Świętej Opatrzności Bożej. Ufamy, Ojcze Święty, że pobłogosławisz mury tej świątyni, wotum ojców. Gorąco zapraszamy do Warszawy. Zapraszamy!

Ojcze Święty, pobłogosław Polsce, błogosław naszej kochanej młodzieży, błogosław Kościołowi i światu w drodze ku przyszłości!

opr. mg/mg