Dokumenty KWK KEP
Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 13 lipca 2007 r., zmieniające rozporządzenie w sprawie warunków i sposobu oceniania, klasyfikowania i promowania uczniów i słuchaczy oraz przeprowadzania sprawdzianów i egzaminów w szkołach publicznych (Dz. U. z 2007 r. nr 130, poz. 906), spowodowało, iż praca naszych uczniów na lekcjach religii jest nie tylko oceniana, ale i doceniana poprzez to, iż ocena z religii jest wliczana do średniej. Fakt ten zobowiązuje nas do większej wrażliwości, aby ocenianie było pod każdym względem wiarygodne.
1. Dlatego też przypominamy, iż w świetle prawa oświatowego, przy opracowywaniu wymagań edukacyjnych należy kierować się tylko dwoma wskazaniami, a mianowicie: wewnątrzszkolnym systemem oceniania (WSO) oraz uchwalonym przez Konferencję Episkopatu Polski Dyrektorium katechetycznym Kościoła katolickiego w Polsce, gdzie czytamy: „Podstawą wystawiania oceny szkolnej w nauczaniu religii jest wiedza ucznia, jego umiejętności, a także aktywność, pilność i sumienność. Nie powinno się natomiast oceniać za udział w praktykach religijnych. Należy, bowiem przyjąć zasadę, obecną też w katechezie parafialnej przed 1990 rokiem, że życie religijne jest przedmiotem osądu sumienia dokonywanego wobec Boga” (PDK 83).
W świetle tych słów, nie może pojawiać się w wymaganiach zapis, iż uczeń otrzymuje lepszy lub gorszy stopień w zależności od udziału w niedzielnej Eucharystii, nabożeństwach w ciągu roku liturgicznego, czy od gorliwości w przystępowaniu do pierwszopiątkowej spowiedzi, słowem w zależności od pobożności, czyli tzw. praktykowania.
2. W świetle powyższych słów, wyjaśniamy, iż zamieszczone na internetowej stronie Konferencji Episkopatu Polski ( www.katecheza.episkopat.pl ) kryteria oceniania nie były wyrazem stanowiska Komisji Wychowania Katolickiego, ale przejawem wymiany myśli i doświadczeń katechetów, gdyż w pewnej części strona ta ma charakter katechetycznego forum. Obowiązujące stanowisko w sprawie wymagań edukacyjnych i oceniania zostało we wrześniu 2007 roku, po wejściu w życie Rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 13 lipca 2007 r., przypomniane, jako wyrażające stanowisko Komisji Wychowania Katolickiego Konferencji Episkopatu Polski, zgodnie ze stanowiskiem wyrażonym w Dyrektorium katechetycznym Kościoła katolickiego w Polsce.
3. W świetle powyższych uwag, przypominamy, że tak należy formować szczegółowe wymagania edukacyjne, aby pogłębiając wiedzę religijną, jak to powiedział we Włocławku Ojciec Święty Jan Paweł II, „budzić entuzjazm dla świata wartości”, tym samym pomagając wierzącym uczniom w zjednoczeniu z Chrystusem, (co jest celem katechizacji), poszukującym Jego poznanie, (co jest celem ewangelizacji), a niewierzącym towarzyszenie we wzrastaniu w człowieczeństwie (co jest podstawową służbą człowiekowi), (por. Dyrektorium ogólne o katechizacji, 75).
ks. dr hab. Tadeusz Panuś, prof. PAT
ks. dr hab. Piotr Tomasik, prof. UKSW
Konsultorzy Komisji Wychowania Katolickiego Konferencji Episkopatu Polski
Warszawa, 20 grudnia 2007 r.
opr. ab/ab