Rozważanie przed modlitwą "Anioł Pański", 7.01.2007
Drodzy Bracia i Siostry!
Obchodzimy dziś święto Chrztu Pańskiego, które kończy okres Bożego Narodzenia. Liturgia zawiera opis chrztu Jezusa w Jordanie w ujęciu św. Łukasza (por. 3, 15-16. 21-22). Ewangelista opowiada, że kiedy Jezus przyjął chrzest razem z wieloma ludźmi, których przyciągnęło nauczanie Poprzednika, a potem się modlił, otworzyło się niebo i w postaci gołębicy zstąpił na Niego Duch Święty. W tym samym momencie odezwał się głos z wysoka: «Tyś jest mój Syn umiłowany, w Tobie mam upodobanie» (Łk 3, 22).
Wszyscy Ewangeliści wyraźnie — choć w różnej mierze — wspominają o chrzcie Jezusa w Jordanie. Wydarzenie to należało do nauczania apostolskiego, stanowiło bowiem punkt wyjścia dla całego szeregu czynów i słów, o których apostołowie mieli dawać świadectwo (por. Dz 1, 21-22; 10, 37-41). Dla wspólnoty apostolskiej było to bardzo ważne wydarzenie nie tylko dlatego, że przy tej okazji po raz pierwszy w historii objawiona została w sposób jasny i pełny tajemnica Trójcy, ale również ze względu na to, że od tego wydarzenia rozpoczęła się publiczna działalność Jezusa na drogach Palestyny. Chrzest Jezusa w Jordanie jest antycypacją chrztu krwi na krzyżu, a także symbolem całej działalności sakramentalnej, poprzez którą Odkupiciel będzie zbawiał ludzkość. Tradycja patrystyczna z tego właśnie względu poświęcała wiele uwagi temu świętu, najstarszemu po Wielkanocy. «Chrystus chrztem swoim uświęcił świat cały — śpiewamy w dzisiejszej liturgii — udzielił nam odpuszczenia grzechów i przez wodę i Ducha oczyścił nas wszystkich» (Antyfona przed Pieśnią Zachariasza, Jutrznia).
Istnieje ścisły związek między chrztem Chrystusa i naszym chrztem. Nad Jordanem otwarło się niebo (por. Łk 3, 21), na znak, że Zbawiciel otworzył nam drogę zbawienia, i my możemy ją przebyć właśnie dzięki nowym narodzinom «z wody i z Ducha» (J 3, 5), które dokonują się w chrzcie. Przez chrzest zostajemy włączeni w mistyczne Ciało Chrystusa, którym jest Kościół, wraz z Nim umieramy i zmartwychwstajemy, w Niego się przyoblekamy, jak to wielokrotnie podkreśla Apostoł Paweł (por. 1 Kor 12, 13; Rz 6, 3-5; Ga 3, 27). Chrzest zobowiązuje nas zatem, byśmy «słuchali» Jezusa, czyli wierzyli w Niego i z uległością Go naśladowali, pełniąc Jego wolę. W ten właśnie sposób każdy może dążyć do świętości — celu, który jak przypomniał Sobór Watykański II, stanowi powołanie wszystkich ochrzczonych. Niech Maryja, Matka umiłowanego Syna Bożego, pomaga nam, byśmy zawsze mogli dochować wierności naszemu chrztowi.
Po odmówieniu modlitwy «Anioł Pański» Benedykt XVI powiedział po polsku:
Witam pielgrzymów z Polski. W niedzielę chrztu Pana Jezusa wspominamy rozpoczęcie Jego misji jako Sprawiedliwego. Powracamy pamięcią do naszego chrztu i dziękujemy za łaskę udziału w Jego sprawiedliwości. Niech ta łaska przenika serca wszystkich Polaków. Niech wam Bóg błogosławi.
opr. mg/mg
Copyright © by L'Osservatore Romano (3/2007) and Polish Bishops Conference