Piotr i Paweł: nasi Ojcowie i prawdziwi Pasterze

Drodzy bracia i siostry!

Dziś uroczyście oddajemy cześć świętym apostołom Piotrowi i Pawłowi, specjalnym patronom Kościoła w Rzymie: Piotr, rybak z Galilei, który «pierwszy wyznał wiarę w Chrystusa i z nawróconych Izraelitów założył pierwszą wspólnotę»; Paweł, dawny prześladowca chrześcijan, «otrzymał łaskę jasnego rozumienia prawd wiary, stał się nauczycielem i głosił zbawienie wśród narodów pogańskich» (por. Prefacja). W jednej z homilii papież Leon Wielki mówił do wspólnoty rzymskiej: «To są twoi Ojcowie i prawdziwi Pasterze, którzy cię założyli, abyś została włączona do królestwa niebieskiego» (Sermo 1 in Nat. App Petri et Pauli, C 1, PL 54, 422). Z okazji tego święta pragnę bardzo gorąco i w szczególny sposób pozdrowić rzymską wspólnotę diecezjalną, którą Boża Opatrzność powierzyła mojej opiece jako Następcy apostoła Piotra, oraz serdecznie życzyć jej wszystkiego najlepszego. Pozdrowieniem tym obejmuję z radością wszystkich mieszkańców naszej metropolii oraz pielgrzymów i turystów, którzy ją nawiedzają w tych dniach, kiedy dobiega końca Rok św. Pawła.

Drodzy bracia i siostry, niech Pan was błogosławi i strzeże przez wstawiennictwo świętych Piotra i Pawła! Jako wasz Pasterz wzywam was, byście pozostali wierni swojemu chrześcijańskiemu powołaniu i nie brali wzoru z tego świata — jak pisał Apostoł Narodów właśnie do chrześcijan Rzymu — lecz byście przemieniali się i odnawiali przez Ewangelię, ażebyście umieli rozpoznać, co jest dobre, co Bogu miłe i co doskonałe (por. Rz 12, 2). Dlatego modlę się nieustannie, aby Rzym wciąż ożywiał swoje powołanie chrześcijańskie, nie tylko dbając o to, by jego dziedzictwo duchowe i kulturalne pozostało nienaruszone, ale by również jego mieszkańcy mogli wyrażać piękno otrzymanej wiary poprzez konkretne sposoby myślenia i działania, stwarzając w tym mieście klimat poszanowania człowieka i wartości ewangelicznych, odczuwalny przez osoby, które z różnych powodów tu przybywają. Dlatego — słowami św. Piotra — zachęcam was, drodzy bracia i siostry, uczniowie Chrystusa, byście byli «żywymi kamieniami», ściśle przylegającymi do Niego, który jest «żywym kamieniem, odrzuconym przez ludzi, ale u Boga wybranym i drogocennym» (por. 1 P 2, 4).

Dzisiejsza uroczystość ma także charakter uniwersalny: wyraża jedność i katolickość Kościoła. Dlatego co roku tego dnia przybywają do Rzymu nowo mianowani arcybiskupi metropolici po paliusz, który otrzymują jako symbol komunii z Następcą Piotra. Jeszcze raz pozdrawiam zatem braci w episkopacie, którzy dziś rano w Bazylice ów symbol ode mnie otrzymali, oraz towarzyszących im wiernych. Pozdrawiam również bardzo serdecznie delegację Patriarchatu Konstantynopola, która jak co roku przybyła do Rzymu na obchody uroczystości Świętych Piotra i Pawła. Niech wspólne nabożeństwo, jakim otaczamy tych męczenników, będzie rękojmią coraz pełniejszej i głębszej komunii chrześcijan we wszystkich stronach świata. Maryję, Matkę jednego Kościoła Chrystusa, prosimy o matczyne wstawiennictwo w tej sprawie, zgodnie ze zwyczajem odmawiając modlitwę «Anioł Pański».

Nowa encyklika

Już niedługo zostanie ogłoszona moja trzecia encyklika, zatytułowana Caritas in veritate. Ten dokument — nawiązujący do tematyki społecznej, którą przedstawił w Populorum progressio sługa Boży Paweł vi w 1967 r. — ma na celu pogłębienie pewnych aspektów integralnego rozwoju w naszej epoce w świetle miłości w prawdzie. Zawierzam waszym modlitwom ten kolejny przyczynek, jaki Kościół pragnie ofiarować ludzkości, angażując się na rzecz zrównoważonego rozwoju w pełnym poszanowaniu godności ludzkiej i rzeczywistych potrzeb wszystkich.

po polsku:

Moje serdeczne pozdrowienie i wyrazy duchowej łączności kieruję do pielgrzymów polskich, a szczególnie do tych, którzy towarzyszą nowym metropolitom: abpowi Andrzejowi Dziędze ze Szczecina i mojemu byłemu sekretarzowi, abpowi Mieczysławowi Mokrzyckiemu ze Lwowa, którzy dzisiaj otrzymują paliusz. Zawierzając was wszystkich wstawiennictwu świętych apostołów Piotra i Pawła, z serca wam błogosławię.

opr. mg/mg