Ucz nas mówić zawsze "tak" naszemu Panu

O Maryjo, Dziewico Niepokalana,

również w tym roku

z synowską miłością

stajemy przed Twym wizerunkiem,

aby znów złożyć Ci hołd

w imieniu wspólnoty chrześcijańskiej i miasta Rzymu.

Zgodnie z tradycją,

zapoczątkowaną przez poprzednich papieży,

stajemy tu, by modlić się

w tym uroczystym dniu,

w którym liturgia sławi

Twe Niepokalane Poczęcie,

tajemnicę, która jest źródłem radości

i nadziei dla wszystkich odkupionych.

Pozdrawiamy Cię i wzywamy

słowami anioła: «łaski pełna» (Łk 1, 28),

najpiękniejszym imieniem,

jakim w wieczności

nazwał Cię sam Bóg.

«Łaski pełna» jesteś, Maryjo,

pełna miłości Bożej

od pierwszej chwili Twego istnienia,

przez Opatrzność przeznaczona,

by być Matką Odkupiciela

i głęboko z Nim zjednoczona

w tajemnicy zbawienia.

W Twym Niepokalanym Poczęciu

jasno ukazuje się powołanie uczniów Chrystusa,

którzy mają się stać, dzięki Jego łasce,

święci i nieskalani w miłości (por. Ef 1, 4).

W Tobie jaśnieje godność każdego człowieka,

który zawsze jest cenny w oczach Stworzyciela.

Ten, kto ku Tobie kieruje spojrzenie,

Matko Przenajświętsza,

nie traci pogody ducha,

bez względu na to, jak ciężkie próby

przechodziłby w swoim życiu.

I choć smutne jest doświadczenie grzechu,

który narusza godność dzieci Bożych,

ten, kto do Ciebie się ucieka,

odkrywa piękno prawdy i miłości

i odnajduje drogę prowadzącą do domu Ojca.

«Łaski pełna» jesteś, Maryjo,

która zgodziwszy się swoim «tak»

na plany Stworzyciela,

otworzyłaś nam drogę zbawienia.

Ty sama ucz nas wypowiadać

nasze «tak» wobec woli Pana.

Niech będzie to «tak» zjednoczone z Twoim,

bez zastrzeżeń, bez reszty,

«tak», którego Ojciec niebieski

zechciał potrzebować, by zrodzić

nowego Człowieka, Chrystusa,

jedynego Zbawiciela świata i dziejów.

Daj nam odwagę mówić «nie»,

kiedy zwodzi nas władza, pieniądz, przyjemność;

«nie» nieuczciwym zarobkom, korupcji,

hipokryzji, egoizmowi i przemocy.

«Nie» Złemu, zwodniczemu księciu tego świata.

«Tak» Chrystusowi, który niweczy

moc zła wszechmocą miłości.

Wiemy, że tylko serca nawrócone do Miłości,

którą jest Bóg,

mogą tworzyć lepszą przyszłość dla wszystkich.

«Łaski pełna» jesteś, Maryjo!

Twoje imię jest dla wszystkich pokoleń

rękojmią pewnej nadziei.

Tak! Bowiem, jak pisze wielki poeta Dante,

dla nas, śmiertelników,

Ty jesteś «nadziei żywiącym napojem»

(Boska Komedia, Raj, XXXIII, 12).

Do tego źródła, do tego strumienia,

którym jest Twe niepokalane Serce,

znowu ufni pielgrzymujemy,

by zaczerpnąć z niego wiarę i otuchę,

radość i miłość, bezpieczeństwo i pokój.

Dziewico «łaski pełna»,

okaż się czułą i troskliwą Matką

mieszkańców tego Twojego miasta,

aby żyli autentycznym duchem Ewangelii,

by on kierował ich postępowaniem;

okaż się Matką i czujną strażniczką

Włoch i Europy,

aby z pradawnych korzeni chrześcijańskich

narody potrafiły czerpać nowy życiodajny pokarm,

który pozwoli im budować teraźniejszość i przyszłość;

okaż się zapobiegliwą i miłosierną Matką całego świata,

aby przez poszanowanie godności człowieka

i wyrzeczenie się wszelkiej przemocy i wyzysku

kładziono trwałe podwaliny cywilizacji miłości.

Okaż się Matką zwłaszcza tych,

którzy najbardziej tego potrzebują:

bezbronnych, żyjących na marginesie społeczeństwa

i odrzuconych, ofiar społeczeństwa,

które zbyt często poświęca człowieka

dla innych celów i korzyści.

Okaż się Matką wszystkich, Maryjo,

i daj nam Chrystusa, nadzieję świata!

Monstra Te esse Matrem,

Dziewico Niepokalana, łaski pełna! Amen!