Sieć modlitwy łącząca Rzym z Afryką

Przemówienie na zakończenie Różańca ze studentami 10.11.2009

Czcigodni ojcowie synodalni, drodzy bracia i siostry, drodzy studenci!

Na zakończenie tego spotkania na modlitwie maryjnej pozdrawiam wszystkich jak najserdeczniej, a obecnych tu ojców synodalnych ze szczególną wdzięcznością. Dziękuję przedstawicielom władz włoskich, które wsparły tę inicjatywę, a przede wszystkim Sekretariatowi Generalnemu Synodu Biskupów i Biuru ds. Duszpasterstwa Akademickiego Wikariatu Rzymu, które wyszły z tą inicjatywą i zorganizowali nasze spotkanie.

Drodzy przyjaciele, rzymscy studenci, naturalnie wam również szczerze dziękuję za to, że tak licznie przyjęliście moje zaproszenie. Jak wiecie, w tych dniach odbywa się w Watykanie ii Specjalne Zgromadzenie Synodu Biskupów poświęcone Afryce. Spotkanie Następcy Piotra i licznych pasterzy Kościoła w Afryce z wybitnymi ekspertami rodzi radość i nadzieję, wyraża komunię i ją umacnia. Już ojcowie Kościoła porównywali wspólnotę chrześcijańską do orkiestry bądź chóru, dobrze dobranych i zharmonizowanych, podobnie jak orkiestra i chór, które towarzyszyły naszej modlitwie, za co im dziękujemy. Jak przy innych okazjach w przeszłości, dziś wieczorem skorzystaliśmy z nowoczesnych technik telekomunikacji, by «zarzucić sieć» — sieć modlitwy! — i połączyć Rzym z Afryką. Dzięki współpracy Telespazio, Watykańskiego Ośrodka Telewizyjnego i Radia Watykańskiego mogli zatem wziąć udział w Różańcu liczni studenci z różnych miast afrykańskich, zgromadzeni razem ze swoimi pasterzami. Gorąco ich pozdrawiam.

po francusku:

Bracia i siostry francuskojęzyczni, zwłaszcza do was, którzy łączycie się z nami z Burkina Faso, Demokratycznej Republiki Konga i Egiptu, kieruję moje bardzo serdeczne pozdrowienia. Wzywam was, byście trwali w modlitewnej jedności z biskupami z całej Afryki, zgromadzonymi w Rzymie na Synodzie, aby Kościół mógł skutecznie umacniać pojednanie, sprawiedliwość i pokój na tym umiłowanym kontynencie i by dla wszystkich narodów afrykańskich był autentycznym znakiem nadziei, «solą ziemi i światłem świata». Najświętsza Maryja Panna, Pani Afryki, niech was zachowa w pokoju i prowadzi do swego Syna Jezusa, Zbawiciela! Niech Bóg wam błogosławi!

po angielsku:

Drodzy przyjaciele, pozdrawiam gorąco liczną młodzież studencką, zwłaszcza w Kenii, Nigerii, Republice Południowej Afryki i Sudanie, która połączyła się z nami w modlitwie do Maryi, Matki Jezusa. Jej matczynej opiece zawierzyliśmy pomyślny przebieg ii Specjalnego Zgromadzenia Synodu Biskupów poświęconego Afryce. Niech swym wstawiennictwem wspiera chrześcijan wszędzie, a zwłaszcza narody afrykańskie, i niech swym przykładem uczy nas zwracać się do Pana i trwać na modlitwie w momentach cierpienia i radości. Specjalne pozdrowienia kieruję do młodzieży afrykańskiej, która jest w moim sercu i modlitwie. Bądźcie zawsze niezłomnymi świadkami i aktywnymi twórcami sprawiedliwości, pojednania i pokoju.

po portugalsku:

Pozdrawiam studentów zgromadzonych w Maputo z różańcami w rękach i imieniem Maryi na ustach, którzy modlą się z Afryką i za Afrykę, aby chrześcijanie, napełnieni Duchem Świętym, mogli wypełnić misję powierzoną przez Jezusa: być solą sprawiedliwej ziemi i światłem, które prowadzi świat do pojednania i pokoju. Dziękuję wam, drodzy przyjaciele, za modlitwę i za świadectwo chrześcijańskie! Niech czuwa nad wami Najświętsza Maryja Panna, której zawierzam całą młodzież Mozambiku i innych krajów afrykańskich, gdzie portugalski jest językiem urzędowym.

po włosku:

W ramach przygotowań do dzisiejszego spotkania odbyło się w Rzymie sympozjum, zorganizowane przez główną dyrekcję ds. kooperacji i rozwoju ministerstwa spraw zagranicznych oraz Wikariat Rzymu, na temat: «O nową kulturę rozwoju w Afryce: rola współpracy akademickiej». Wyrażając uznanie dla tej inicjatywy i zachęcając do dalszej pracy nad realizacją tego projektu, pragnę podkreślić, że formacja młodych intelektualistów oraz międzyuczelniana współpraca naukowa i kulturalna są bardzo ważne, by można było stworzyć model integralnego rozwoju ludzkiego i wprowadzać go w życie w Afryce i na innych kontynentach. W związku z tym symbolicznie powierzyłem wam, drodzy młodzi, encyklikę Caritas in veritate, w której przypominam o konieczności wypracowania nowej syntezy humanistycznej (por. n. 21), i odnowienia więzi między antropologią i teologią. Rozważając tajemnice Różańca, jeszcze raz obcowaliśmy z prawdziwym obliczem Boga, który w Jezusie Chrystusie objawia nam, że jest obecny w życiu każdego ludu. Bóg Jezusa Chrystusa idzie razem z człowiekiem i dzięki Niemu możliwa jest budowa cywilizacji miłości (por. tamże, 39). Drodzy studenci z Rzymu i z Afryki, proszę was, byście w Kościele i w społeczeństwie praktykowali miłość w wymiarze intelektualnym, potrzebną, by stawić czoło wielkim wyzwaniom współczesnej historii. Bądźcie na uniwersytetach szczerymi i pełnymi pasji poszukiwaczami prawdy, twórzcie wspólnoty akademickie na wysokim poziomie intelektualnym, gdzie można uprawiać i stosować otwarty i rozległy racjonalizm, który otwiera drogę do spotkania z Bogiem. Umiejętnie budujcie mosty współpracy naukowej i kulturalnej między różnymi uczelniami, zwłaszcza w Afryce. Was, drodzy studenci afrykańscy, zachęcam w sposób szczególny, byście okres studiów traktowali jako przygotowanie do pracy w służbie rozwoju kulturowego waszych krajów. Nowa ewangelizacja w Afryce wymaga także waszego wielkodusznego zaangażowania.

Drodzy bracia i siostry, odmawiając Różaniec, zawierzyliśmy ii Synod poświęcony Afryce matczynemu wstawiennictwu Najświętszej Maryi Panny. Złóżmy w Jej ręce nadzieje, oczekiwania, projekty ludów afrykańskich, a także ich trudności i cierpienia. Tym, którzy łączą się z nami w różnych częściach Afryki, i wam wszystkim tu obecnym z serca udzielam błogosławieństwa apostolskiego.

opr. mg/mg

« 1 »
oceń artykuł Pobieranie..

reklama

reklama

reklama

reklama