Zafascynowani pięknem miłości Chrystusa, bądźcie zawsze Jego wiernymi uczniami

Benedykt XVI

Zafascynowani pięknem miłości Chrystusa, bądźcie zawsze Jego wiernymi uczniami

20 VIII 2011 — Czuwanie modlitewne z młodzieżą na lotnisku Cuatro Vientos

Drodzy przyjaciele!

Pozdrawiam was wszystkich, w szczególności młodych ludzi, którzy zadawali mi pytania; dziękuję im za szczerość, z jaką mówili o swoich niepokojach, które w pewnym sensie wyrażają pragnienie was wszystkich, by osiągnąć w życiu coś wielkiego, coś, co da poczucie pełni i szczęście.

Jak jednak młody człowiek może dochować wierności wierze chrześcijańskiej i nadal dążyć do wielkich ideałów we współczesnym społeczeństwie? W Ewangelii, której wysłuchaliśmy, Jezus daje nam odpowiedź na to ważne pytanie: «Jak Mnie umiłował Ojciec, tak i Ja was umiłowałem. Trwajcie w miłości mojej» (J 15, 9).

Tak, drodzy przyjaciele, Bóg nas kocha. To jest wielka prawda naszego życia i to ona nadaje sens wszystkiemu innemu. Nie jesteśmy dziełem przypadku czy irracjonalności, lecz u początków naszego istnienia jest pełen miłości zamysł Boga. Trwanie w Jego miłości oznacza zatem życie zakorzenione w wierze, wiara nie jest bowiem po prostu akceptacją pewnych prawd abstrakcyjnych, lecz głęboką relacją z Chrystusem, który prowadzi nas do otwarcia naszego serca na tę tajemnicę miłości i do życia jako osoby świadome, że są kochane przez Boga.

Jeżeli będziecie trwać w miłości Chrystusa, zakorzenieni w wierze, znajdziecie nawet pośród przeciwności i cierpienia źródło zadowolenia i radość. Wiara nie jest sprzeczna z waszymi najwyższymi ideałami, przeciwnie, uwzniośla je i doskonali. Drodzy młodzi, nie upodabniajcie się do niczego, co nie jest Prawdą i Miłością, nie upodabniajcie się do nikogo poza Chrystusem.

Właśnie w obecnych czasach, kiedy dominująca kultura relatywistyczna rezygnuje z poszukiwania prawdy i gardzi poszukiwaniem prawdy, będącej największą aspiracją ludzkiego ducha, powinniśmy odważnie i z pokorą ukazywać uniwersalną wartość Chrystusa jako Zbawiciela wszystkich ludzi i źródło nadziei dla naszego życia. On, który wziął na siebie nasze udręki, dobrze zna tajemnicę ludzkiego cierpienia i objawia swoją pełną miłości obecność we wszystkich cierpiących. Oni zaś, zjednoczeni z męką Chrystusa, mają bardzo ścisły udział w Jego dziele odkupienia. Ponadto nasza bezinteresowna uwaga, poświęcona niepełnosprawnym i zepchniętym na margines, zawsze będzie pokornym i dyskretnym świadectwem pełnego współczucia oblicza Boga.

Drodzy przyjaciele, niech was nie hamują żadne przeciwności. Nie bójcie się świata ani przyszłości, ani waszej słabości. Pan sprawił, że żyjecie w tym momencie dziejowym, aby dzięki waszej wierze Jego imię nadal rozbrzmiewało na całej ziemi.

Zachęcam was, abyście w czasie tego modlitewnego czuwania prosili Boga, by pomógł wam odkryć wasze powołanie w społeczeństwie i w Kościele oraz wytrwale je realizować, z radością i wiernie. Warto przyjąć w swym wnętrzu powołanie Chrystusa i śmiało i wielkodusznie iść drogą, którą On nam proponuje.

Wielu Pan powołuje do małżeństwa, w którym mężczyzna i kobieta, stając się jednym ciałem (por. Rdz 2, 24), realizują się w życiu ścisłej jedności. Jest to perspektywa świetlana i zarazem wymagająca. Plan prawdziwej miłości, którą się odnawia i pogłębia każdego dnia, dzieląc radości i trudności, i którą charakteryzuje całkowite oddanie się osoby. Toteż uznanie piękna i dobra małżeństwa oznacza uświadomienie sobie, że tylko połączenie wierności i nierozerwalności, jak również otwarcia na Boży dar życia odpowiada wielkości i godności miłości małżeńskiej.

Innych natomiast Chrystus powołuje, aby szli za Nim bliżej w kapłaństwie i w życiu konsekrowanym. Jak pięknie jest wiedzieć, że Jezus cię szuka, kieruje wzrok na ciebie i swoim niepowtarzalnym głosem mówi również do ciebie: «Pójdź za Mną!» (Mk 2, 14).

Drodzy młodzi, aby odkryć, do jakiego rodzaju życia Pan powołuje każdego z was, i wiernie iść za tym powołaniem, trzeba trwać w Jego miłości jako przyjaciele. A jak się podtrzymuje przyjaźń, jeśli nie przez częste kontakty, rozmowę, przebywanie razem i dzielenie się nadziejami czy strapieniami? Św. Teresa od Jezusa mówiła, że modlitwa jest «przyjazną rozmową, wielokrotnym rozmawianiem sam na sam z Tym, o kim wiemy, że nas kocha» (por. Księga życia, 8).

Zachęcam was zatem, abyście teraz trwali na adoracji Chrystusa, rzeczywiście obecnego w Eucharystii. Abyście z Nim rozmawiali, przedstawiali Mu swoje pytania i Go słuchali. Drodzy przyjaciele, modlę się za was z całej duszy. Proszę was, abyście także wy za mnie się modlili. Prośmy Pana w ten wieczór, abyśmy zafascynowani pięknem Jego miłości, żyli zawsze jako Jego wierni uczniowie. Amen.

Drodzy przyjaciele! Dziękuję za waszą radość i wytrzymałość. Jesteście silniejsi od deszczu. Dziękuję. Pan wraz z deszczem zesłał nam liczne błogosławieństwa. Również w tym względzie jesteście przykładem.

po francusku:

Drodzy młodzi francuskojęzyczni, bądźcie dumni z otrzymanego daru wiary — to ona będzie oświecała wasze życie w każdej chwili. Opierajcie się na wierze bliskich wam osób, na wierze Kościoła! Przez wiarę jesteśmy zbudowani na Chrystusie. Spotykajcie się z innymi, aby ją pogłębiać, uczestniczcie w Eucharystii, będącej tajemnicą wiary par excellence. Jedynie Chrystus może zaspokoić wasze głębokie pragnienia. Pozwólcie, by Bóg wami zawładnął, ażeby wasza obecność w Kościele dała mu nową twórczą siłę!

po angielsku:

Drodzy młodzi, w tych chwilach ciszy przed Najświętszym Sakramentem kierujmy nasze myśli i serca ku Jezusowi Chrystusowi, Panu naszego życia i naszej przyszłości. Oby On wylał swojego Ducha na nas i na cały Kościół, abyśmy mogli być pochodnią wolności, pojednania i pokoju dla całego świata.

po niemiecku:

Drodzy młodzi chrześcijanie niemieckojęzyczni! W głębi serca pragniemy tego, co wielkie i piękne w życiu. Nie pozwólcie, aby wasze pragnienia i dążenia okazały się próżne, lecz umacniajcie je w Jezusie Chrystusie. On jest fundamentem, wsparciem i niezawodnym punktem odniesienia dla życia w pełni.

po włosku:

Zwracam się teraz do młodzieży włoskojęzycznej. Drodzy przyjaciele, to czuwanie pozostanie niezapomnianym doświadczeniem waszego życia. Strzeżcie płomienia, który Bóg zapalił w waszych sercach dziś wieczór: starajcie się, by nie zgasł, podsycajcie go codziennie, dzielcie się nim z waszymi rówieśnikami, którzy żyją w ciemnościach i szukają światła, które wskaże im drogę. Dziękuję! Do zobaczenia jutro rano!

po portugalsku:

Moi drodzy przyjaciele, zachęcam każdego i każdą z was, abyście nawiązywali osobisty dialog z Chrystusem, mówiąc Mu o swoich wątpliwościach, a przede wszystkim słuchając Go. Pan jest tutaj i wzywa cię! Młodzi przyjaciele, warto słuchać w swym sercu Słowa Jezusa i iść za Nim. Proście Pana, aby wam pomógł odkryć wasze powołanie w życiu i w Kościele i trwać w nim z radością i wiernie, wiedząc, że On nigdy was nie opuszcza ani nie zdradza! On jest z nami aż do końca świata.

po polsku:

Drodzy młodzi przyjaciele z Polski! To nasze modlitewne czuwanie przenika obecność Chrystusa. Pewni Jego miłości, zbliżcie się do Niego płomieniem waszej wiary. On was napełni swoim życiem. Budujcie wasze życie na Chrystusie i Jego Ewangelii. Z serca wam błogosławię.

Na zakończenie czuwania modlitewnego, żegnając się z młodzieżą, Papież powiedział:

Drodzy młodzi! Razem przeżyliśmy przygodę. Mocni w wierze w Chrystusa, przetrzymaliście deszcz. Zanim odjadę, chcę wam wszystkim życzyć dobrej nocy. Wypocznijcie dobrze. Dziękuję za wasze poświęcenie, które — nie wątpię — ofiarujecie wielkodusznie Panu. Jeśli Bóg pozwoli, spotkamy się jutro na Mszy św. Oczekuję was wszystkich. Dziękuję wam za wspaniały przykład, jaki daliście. Tak jak dziś wieczór, z Chrystusem zawsze będziecie mogli stawić czoło życiowym próbom. Nie zapominajcie o tym. Dziękuję wszystkim.

opr. mg/mg