Wyrażam wszystkim moją wdzięczność

Benedykt XVI

Wyrażam wszystkim moją wdzięczność

Pożegnanie na lotnisku. 14 maja 2010 — Porto

Panie prezydencie Republiki, szanowni przedstawiciele władz, drodzy bracia w biskupstwie, drodzy przyjaciele!

Na zakończenie mojej wizyty przebiegam myślą liczne ważne chwile, które przeżyłem podczas tej pielgrzymki do Portugalii. Zachowuję w duszy serdeczność i życzliwość, z jakimi mnie gościliście, gorący i spontaniczny sposób, w jaki umocniły się więzi komunii, łączące mnie z grupami, które spotkałem, zaangażowanie, jakiego wymagało przygotowanie i zrealizowanie programu duszpasterskiego.

W tej chwili pożegnania wyrażam wszystkim moją szczerą wdzięczność: panu prezydentowi Republiki, który zaszczycał mnie swoją obecnością, od kiedy tu przybyłem, moim braciom biskupom, z którymi odnowiłem jedność w posłudze na rzecz królestwa Chrystusa, rządowi i wszystkim władzom cywilnym i wojskowym, których oddanie i wielkie zaangażowanie były widoczne podczas całej podróży. Życzę wam wszystkiego dobrego! Dzięki środkom społecznego przekazu zdołałem dotrzeć do wielu osób, które nie mogły zobaczyć mnie z bliska. Również za to jestem im bardzo wdzięczny.

W chwili, kiedy się z wami żegnam, pozdrawiam wszystkich Portugalczyków, katolików i niekatolików, mężczyzn i kobiety, którzy tu mieszkają, nawet jeśli się tu nie urodzili. Niech wciąż rośnie między wami zgoda, która ma istotne znaczenie, aby społeczeństwo było spójne, bo jest to konieczne, by odpowiedzialnie razem stawić czoło stojącym przed wami wyzwaniom. Niech ten wielki kraj wciąż okazuje szlachetność swego ducha, głębokie poczucie Boga, solidarną otwartość na innych, opartą na zasadach i wartościach humanizmu chrześcijańskiego. W Fatimie modliłem się za cały świat, prosząc, by w przyszłości było więcej braterstwa i solidarności, więcej wzajemnego szacunku i odnowionej ufności w Bogu i zaufania do Niego, naszego Ojca, który jest w niebie.

Z wielką radością patrzyłem na wiarę i pobożność portugalskiej wspólnoty kościelnej. Mogłem zobaczyć entuzjazm dzieci i młodzieży, wierne oddanie kapłanów, diakonów i zakonników, duszpasterskie poświęcenie biskupów, pragnienie szukania prawdy i piękna, znamionujące świat kultury, kreatywność osób zaangażowanych w duszpasterstwo społeczne, żywą wiarę katolików w diecezjach, które odwiedziłem. Pragnę, aby ta wizyta przyczyniła się do odnowy duchowej i apostolskiej gorliwości. Oby każdy uczeń Chrystusa przyjął Ewangelię w całości i dawał jej żarliwe świadectwo, ażeby stała się zaczynem autentycznej odnowy całego społeczeństwa.

Całej Portugalii i wszystkim jej synom i córkom udzielam mojego błogosławieństwa apostolskiego jako rękojmi nadziei, pokoju i odwagi, o jakie proszę Boga przez wstawiennictwo Matki Bożej Fatimskiej, do której zwracacie się z tak wielką ufnością i niewzruszoną miłością. Ruszajmy z nadzieją w dalszą drogę! Żegnajcie!

opr. mg/mg