W dniu chrztu Chrystusa kontemplujemy otwarte niebiosa

Drodzy Bracia i Siostry, dzień dobry!

Dziś obchodzimy święto Chrztu Pańskiego. Dzisiaj rano ochrzciłem trzydzieścioro dwoje noworodków. Dziękuję Panu razem z wami za te stworzenia i za każde nowe życie. Bardzo lubię chrzcić dzieci. Bardzo lubię! Każde rodzące się dziecko jest darem radości i nadziei, a każde dziecko, które zostaje ochrzczone, jest cudem wiary i świętem dla rodziny Bożej.

Fragment z dzisiejszej Ewangelii podkreśla, że gdy Jezus został ochrzczony przez Jana w Jordanie, «otworzyły się nad Nim niebiosa» (Mt 3, 16). Jest to wypełnienie proroctw. Istotnie, jest pewne wezwanie, które powtarzamy zgodnie z liturgią w okresie Adwentu: «Obyś rozdarł niebiosa i zstąpił» (Iz 63, 19). Jeśli niebiosa pozostają zamknięte, nasza perspektywa w tym życiu doczesnym jest ciemna, bez nadziei. Natomiast w świętowaniu Bożego Narodzenia, wiara jeszcze raz dała nam pewność, że niebiosa się «rozdarły» wraz z przyjściem Jezusa. A w dniu chrztu Chrystusa znów kontemplujemy otwarte niebiosa. Objawienie się Syna Bożego na ziemi zwiastuje początek wielkiego czasu miłosierdzia, po tym jak grzech zamknął niebiosa, wznosząc jakby barierę między człowiekiem a jego Stwórcą. Wraz z narodzeniem Jezusa otwierają się niebiosa! Bóg daje nam w Chrystusie gwarancję niezniszczalnej miłości. A zatem od czasu, gdy Słowo stało się ciałem, można oglądać otwarte niebiosa. Było to możliwe dla pasterzy z Betlejem, Mędrców ze Wschodu, Jana Chrzciciela, apostołów Jezusa, św. Szczepana, pierwszego męczennika, który zawołał: «Widzę niebo otwarte» (Dz 7, 56). I jest to również możliwe dla każdego z nas, jeśli pozwolimy, by ogarnęła nas Boża miłość, którą po raz pierwszy zostajemy obdarzeni w chrzcie za pośrednictwem Ducha Świętego. Pozwólmy, aby ogarnęła nas Boża miłość! To jest wielki czas miłosierdzia! Nie zapominajcie o tym: to jest wielki czas miłosierdzia !

Gdy Jezus przyjmował chrzest pokuty z rąk Jana Chrzciciela, solidaryzując się z pokutującym ludem — On bez grzechu i nie potrzebujący nawrócenia — Bóg Ojciec przemówił z nieba: «Ten jest mój Syn umiłowany, w którym mam upodobanie» (Mt 3, 17). Jezus otrzymuje potwierdzenie Ojca niebieskiego, który posłał Go właśnie po to, aby zgodził się dzielić naszą kondycję, nasze ubóstwo. Dzielenie się jest prawdziwym miłowaniem. Jezus nie oddziela się od nas, uważa nas za braci i z nami się dzieli. A w ten sposób stajemy się wraz z Nim dziećmi Boga Ojca. To jest objawienie i źródło prawdziwej miłości. I to jest wielki czas miłosierdzia !

Czy nie wydaje się wam, że w naszych czasach potrzeba jeszcze więcej braterskiego dzielenia się i miłości? Czy nie wydaje się wam, że wszyscy potrzebujemy więcej miłości? Nie takiej, która zadowala się doraźną pomocą, która nie angażuje, nie wystawia na ryzyko, ale takiej miłości, która współuczestniczy, która obarcza się niedogodnościami i cierpieniem brata. Jakiegoż smaku nabiera życie, kiedy pozwalamy, by ogarnęła nas Boża miłość!

Prośmy Najświętszą Maryję Pannę, aby przez swoje wstawiennictwo wspierała nas w gorliwym naśladowaniu Chrystusa na drodze wiary i miłości, na drodze wytyczonej przez nasz chrzest.

Po modlitwie «Anioł Pański» Ojciec Święty powiedział:

Drodzy Bracia i Siostry!

Serdecznie witam was wszystkich, szczególnie rodziny i wiernych, którzy przybyli z różnych parafii Włoch i z innych krajów, jak również stowarzyszenia i różne grupy.

Dzisiaj chciałbym ogarnąć myślą szczególnie rodziców, którzy przynieśli swoje dzieci do chrztu, i tych, którzy przygotowują swoje dziecko do chrztu. Podzielam radość tych rodzin, wraz z nimi dziękuję Panu i modlę się, aby chrzest dzieci pomógł tym rodzicom odkryć na nowo piękno wiary i w nowy sposób powrócić do sakramentów i do wspólnoty.

Zapowiedź Zwyczajnego Konsystorza Publicznego

Jak już zostało zapowiedziane, 22 lutego, w święto Katedry św. Piotra, będę miał przyjemność odbyć konsystorz, w czasie którego mianuję 16 nowych kardynałów, którzy — wywodząc się z 12 narodowości z różnych stron świata — reprezentują głęboką więź eklezjalną Kościoła Rzymu z innymi Kościołami rozsianymi po świecie.

Następnego dnia będę przewodniczył uroczystej Mszy św. koncelebrowanej z nowymi kardynałami, natomiast w dniach 20-21 lutego odbędę konsystorz ze wszystkimi kardynałami, w czasie którego będziemy rozważać temat rodziny.

Módlmy się w intencji nowych kardynałów, aby przyobleczeni w cnoty i uczucia Pana Jezusa, Dobrego Pasterza, mogli skuteczniej wspomagać Biskupa Rzymu w jego posłudze dla Kościoła powszechnego.

Życzę wszystkim dobrej niedzieli i dobrego obiadu. Do widzenia!

opr. mg/mg