Dzieci jednego Ojca

Drodzy Bracia i Siostry.

Podczas gdy jesteśmy tu zgromadzeni, by modlić się i snuć refleksje nad pokojem i losami ludów, które żyją nad Morzem Śródziemnym, po drugiej stronie tego morza, w szczególności w północno-zachodniej Syrii, dzieje się ogromna tragedia. Z naszych serc pasterzy płynie usilny apel do zainteresowanych stron i do wspólnoty międzynarodowej, aby umilkł zgiełk oręża i by usłyszano płacz małych i bezbronnych; ażeby zostały odłożone na bok rachuby i interesy, by chronić życie osób cywilnych i tak licznych niewinnych dzieci, które ponoszą konsekwencje tej sytuacji.

Modlimy się do Pana, aby poruszył serca i wszyscy mogli przezwyciężyć logikę konfliktu, nienawiści i zemsty, by odkryć, że są braćmi, dziećmi jednego Ojca, który sprawia, że słońce wschodzi nad złymi i nad dobrymi (por. Mt 5, 45). Wzywamy Ducha Świętego, aby każdy z nas, poczynając od codziennych gestów miłości, wnosił wkład w budowanie nowych relacji, inspirujących się zrozumieniem, gościnnością, cierpliwością, tworząc w ten sposób warunki pozwalające doświadczać radości płynącej z Ewangelii i szerzyć ją we wszystkich środowiskach życia. Niech Najświętsza Maryja Panna, «Gwiazda Morza» [Święta Matka Boga], na którą patrzymy jako na najwyższy wzór wierności Jezusowi i Jego słowu, pomoże nam podążać tą drogą.

Przed odmówieniem wspólnie modlitwy «Anioł Pański», dziękuję wszystkim biskupom i uczestnikom tego spotkania, poświęconego Morzu Śródziemnemu jako granicy pokoju; a także tym — a są bardzo liczni! — którzy na różne sposoby przyczynili się do jego pomyślnego przebiegu. Dziękuję wszystkim! Wnieśliście wkład w rozwój kultury spotkania i dialogu w tym regionie, tak bardzo ważnym dla pokoju na świecie.

opr. mg/mg