Katecheza podczas audiencji generalnej w Wielką Środę, 27.03.2002
Podczas audiencji generalnej 27 marca, ostatniej przed świętami wielkanocnymi, Jan Paweł II wygłosił do wiernych zgromadzonych w Auli Pawła VI katechezę poświęconą tajemnicy paschalnej, w której «zawiera się sens ludzkich dziejów i ich dopełnienie».
1. Jutro rozpoczyna się Święte Triduum Paschalne, dni, w których na nowo przeżywamy najważniejsze wydarzenie naszego zbawienia. Będą to dni bardziej intensywnej modlitwy i medytacji, podczas których dzięki sugestywnym obrzędom Wielkiego Tygodnia rozważać będziemy mękę, śmierć i zmartwychwstanie Chrystusa.
W tajemnicy paschalnej zawiera się sens ludzkich dziejów i ich dopełnienie. «Dlatego — jak podkreśla Katechizm Kościoła Katolickiego — Wielkanoc nie jest po prostu jednym ze świąt, ale jest 'Świętem świąt', 'Uroczystością uroczystości', tak jak Eucharystia jest Sakramentem sakramentów (Wielkim Sakramentem). Św. Atanazy nazywa Wielkanoc 'Wielką Niedzielą', podobnie jak nie tylko na Wschodzie poprzedzający ją tydzień nazywany jest 'Wielkim Tygodniem'. Tajemnica Zmartwychwstania, w której Chrystus unicestwił śmierć, przenika swoją potężną mocą nasz stary czas, aż wszystko zostanie Mu poddane» (n. 1169).
2. Jutro, w Wielki Czwartek, kontemplować będziemy Chrystusa, który w Wieczerniku w przeddzień swej męki uczynił z siebie dar dla Kościoła, ustanowił służebne kapłaństwo oraz pozostawił swym uczniom nowe przykazanie — przykazanie miłości. Chciał pozostać z nami w sakramencie Eucharystii, stając się naszym pokarmem zbawienia. Po pełnej wymowy Mszy św. in Cena Domini będziemy czuwać wraz z Panem, adorując Go, posłuszni Jego pragnieniu, które wyjawił apostołom w Ogrodzie Oliwnym: «zostańcie tu i czuwajcie ze Mną» (Mt 26, 38).
W Wielki Piątek znów będziemy przeżywać tragiczne etapy męki Odkupiciela aż po ukrzyżowanie na Golgocie. Adoracja Krzyża pozwoli nam głębiej pojąć nieskończone miłosierdzie Boga. Przyjmując świadomie to niezmierzone cierpienie, Jednorodzony Syn Ojca stał się ostatecznym orędziem zbawienia dla ludzkości. Oczywiście trudna jest droga Krzyża! Jednakże tylko ona przekazuje nam tajemnicę śmierci, która daje życie.
Przeniknięta skupieniem i milczeniem atmosfera Wielkiej Soboty sprzyja temu, byśmy trwając na modlitwie wraz z Maryją oczekiwali na chwalebne wydarzenie zmartwychwstania, doświadczając już jego głębokiej radości.
Podczas Wigilii Paschalnej przy śpiewie Gloria uświadomimy sobie piękno naszego przeznaczenia: jesteśmy nową ludzkością, odkupioną przez Chrystusa, który za nas umarł i zmartwychwstał.
Kiedy w dniu Zmartwychwstania w kościołach rozsianych po całej ziemi zabrzmi pieśń Dux vitae mortuus regnat vivus, «choć poległ Wódz życia, króluje dziś żywy» (Sekwencja), będziemy mogli zrozumieć i umiłować do końca Chrystusowy krzyż: na nim to Chrystus na zawsze pokonał grzech i śmierć!
3. Podczas Triduum Paschalnego uważniej będziemy wpatrywać się w oblicze Chrystusa. Oblicze śmiertelnie umęczone, pozwalające nam lepiej zrozumieć dramatyczne wydarzenia i sytuacje, które również w tych dniach są udziałem ludzkości. Oblicze promieniejące światłem, wnoszące w nasze życie nową nadzieję.
W Liście apostolskim Novo millennio ineunte napisałem: «W dwa tysiące lat po tych wydarzeniach Kościół przeżywa je tak, jak gdyby dokonały się dzisiaj. Jako Oblubienica Chrystusa kontempluje w Jego obliczu swój skarb i swoją radość. 'Iesu dulcis memoria, dans vera cordis gaudia': jakże słodko jest wspominać Jezusa, źródło prawdziwej radości serca!» (n. 28).
Nawiedzając w duchu Getsemani będziemy w szczególny sposób blisko tych, którzy uginają się pod ciężarem zmartwień i samotności. Rozważając proces, który wytoczono Jezusowi, wspominać będziemy prześladowanych z powodu wiary i sprawiedliwości.
Towarzysząc Chrystusowi w drodze krzyżowej na Golgotę, pełni ufności wznosić będziemy modlitwę za cierpiących na duchu i ciele z powodu zła i grzechu.
W decydującej godzinie ofiary Syna Bożego złożymy z ufnością u stóp krzyża pragnienie rodzące się w sercach wszystkich ludzi — pragnienie pokoju.
Najświętsza Maryja Panna, która wiernie szła za Synem aż po krzyż i z którą wspólnie kontemplujemy cierpiące oblicze Chrystusa, niechaj pozwoli nam cieszyć się światłem i radością promieniującymi z jaśniejącego oblicza Zmartwychwstałego.
Oto moje życzenia: niechaj to Triduum będzie rzeczywiście święte, byśmy radośnie i w pokoju przeżyli Wielkanoc!
Do Polaków uczestniczących w audiencji generalnej:
Wszystkim życzę, ażeby te święte dni stały się źródłem duchowej odnowy dla każdego, dla rodzin, dla wspólnot, dla całego Kościoła w Polsce i wśród Polonii. Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus!
opr. mg/mg
Copyright © by L'Osservatore Romano (5/2002) and Polish Bishops Conference