Razem dziękujemy Bogu

Jan Paweł II

Razem dziękujemy Bogu

1 VII 2004 — Przemówienie Jana Pawła II na zakończenie wizyty Patriarchy Bartłomieja I

Wasza Świątobliwość!

Na zakończenie pragnę jeszcze raz serdecznie podziękować Waszej Świątobliwości za tę miłą wizytę w Rzymie z okazji uroczystości Świętych Apostołów Piotra i Pawła. Na trzy dni wraz z dostojną świtą, złożoną m.in. z czcigodnych metropolitów, których raz jeszcze pozdrawiam, Wasza Świątobliwość opuścił siedzibę Patriarchatu w Fanarze, aby być blisko Następcy Piotra. Razem dziękujemy Bogu, bowiem w ten sposób pozwolił nam ukazać wiernym żywy znak braterstwa i potwierdzić wolę zdecydowanego dążenia do celu, którym jest pełna jedność między katolikami i prawosławnymi. Bardzo potrzeba tych znaków jedności oraz słów, które by im towarzyszyły i je wyjaśniały, takich jak te, pod którymi podpisaliśmy się we wspólnej deklaracji.

Inne ważne wydarzenie tych dni, które było dla mnie źródłem szczególnej radości, to możliwość przekazania do użytku Ekumenicznego Patriarchatu kościoła św. Teodora na Palatynie w centrum starożytnego Rzymu. Dzięki temu obecność w pobliżu grobu apostoła Piotra wiernych z archidiecezji greckoprawosławnej we Włoszech będzie znacząca i stała.

Wszystko to, jak wiemy, jest darem Boga. To piękne, gdy bracia żyją razem, wspólnie dziękując Temu, który jest «Ojcem świateł», od którego pochodzi «każde dobro i wszelki dar doskonały» (por. Jk 1, 17).

Z serca dziękuję Waszej Świątobliwości i każdemu z członków czcigodnej świty. Pamiętając o tych dniach łaski i dzisiejszym serdecznym spotkaniu, trwajmy w komunii modlitwy i miłości.

opr. mg/mg