Przemówienie do uczestników kongresu poświęconego duszpasterstwu pracowników cyrków i lunaparków
W czwartek 16 grudnia 2004 r. w Sali Klementyńskiej Ojciec Święty przyjął 100-osobową grupę uczestników międzynarodowego kongresu poświęconego duszpasterstwu pracowników cyrków i lunaparków, zorganizowanego przez Papieską Radę ds. Duszpasterstwa Migrantów i Podróżujących. W imieniu zgromadzonych powitał Papieża przewodniczący Rady kard. Stephen Fumio Hamao. Przypomniał on pierwsze tego rodzaju spotkanie w Watykanie, które odbyło się 16 grudnia 1993 r. «Wy możecie — powiedział do zgromadzonych Jan Paweł II — być szczególnym przykładem Kościoła w drodze, który modli się, słucha, głosi i żyje w braterstwie».
Księże Kardynale, czcigodni Bracia w biskupstwie i kapłaństwie, drodzy Bracia i Siostry!
1. Z radością witam serdecznie was wszystkich, którzy uczestniczycie w VII Międzynarodowym Kongresie poświęconym Duszpasterstwu Pracowników Cyrków i Lunaparków, zorganizowanym z inicjatywy Papieskiej Rady ds. Migrantów i Podróżujących. Pozdrawiam w szczególności przewodniczącego i sekretarza Papieskiej Rady, jak również obecnych biskupów i duszpasterzy.
Temat waszego kongresu: «Pracownicy cyrków i lunaparków w społeczeństwie — od różnorodności do współistnienia z zachowaniem różnic», nawiązuje do tegorocznego Orędzia na Światowy Dzień Migranta i Uchodźcy, które w tych dniach zamierzacie zgłębiać.
2. Drodzy pracownicy cyrków i lunaparków, żyjecie i pracujecie wśród ludzi wszystkich warstw społecznych, przygotowując i prezentując swoje widowiska. Stwarzacie w ten sposób konkretne okazje do spotkań różnych pokoleń w atmosferze radości. Wasz niełatwy i bez wątpienia szczególny zawód może stanowić korzystną sposobność, by na placach świata głosić prawdziwie ludzkie wartości. W czasach, kiedy zdaje się liczyć jedynie gorączkowa produkcja i bogacenie się, przynoszenie radości i stwarzanie świątecznej atmosfery stanowi prawdziwe świadectwo tych wartości niematerialnych, które są konieczne, by doświadczać braterstwa i bezinteresowności. Wy możecie być szczególnym przykładem Kościoła w drodze, który modli się, słucha, głosi i żyje w braterstwie.
3. Moi drodzy, wasz świat — świat cyrku i wesołego miasteczka — może stać się swoistym laboratorium także w zakresie ważnych zagadnień duszpasterstwa, ekumenizmu i spotkania z wyznawcami innych religii, wspólnego zaangażowania w budowę powszechnego braterstwa. Modlę się do Pana, aby wspierał was w niełatwej pracy. Przy tej okazji z serca życzę wam spokojnych świąt Bożego Narodzenia, a do tych życzeń dołączam specjalne Błogosławieństwo Apostolskie.
opr. mg/mg
Copyright © by L'Osservatore Romano (2/2005) and Polish Bishops Conference