Głoście Ewangelię miłości

W dniach od 7 do 12 lutego odbyło się w ośrodku «Mariapoli» w Castel Gandolfo międzynarodowe spotkanie kardynałów i biskupów — przyjaciół Ruchu «Focolari» (Opus Mariae) założonego przez Chiarę Lubich. W ostatnim dniu obrad ponad 100 uczestników spotkania przybyłych z 45 krajów świata zostało przyjętych przez Ojca Świętego w Sali Konsystorza w Watykanie. W wygłoszonym do nich przemówieniu Jan Paweł II nawiązał do hasła spotkania: «Abba — Ojcze».

Czcigodni Kardynałowie, drodzy Bracia w biskupstwie,

1. Z radością spotykam się z wami na zakończenie zjazdu, który tradycyjnie już gromadzi co roku w ośrodku «Mariapoli» w Castel Gandolfo kardynałów i biskupów przyjaciół Ruchu «Focolari» z różnych kontynentów.

Składam podziękowanie kard. Miloslavowi Vlkowi za pełne szacunku słowa, jakimi mnie powitał w waszym imieniu i za przedstawienie mi bogatego programu dni modlitwy i refleksji przenikniętych duchowością Opus Mariae, które razem przeżyliście. Witam każdego z was, a równocześnie serdecznie pozdrawiam Chiarę Lubich i innych przedstawicieli Ruchu towarzyszących nam modlitwą.

Idea tegorocznego spotkania, które wpisuje się w kontekst przygotowań do zbliżającego się już Wielkiego Jubileuszu Roku 2000, wywodzi się ze światowego kongresu ruchów kościelnych i nowych wspólnot, a także późniejszego spotkania na placu św. Piotra w dniu Pięćdziesiątnicy zeszłego roku. Myślą przewodnią waszych rozważań było odniesienie do jedynego Boga i Ojca, którego miłość została nam przekazana za pośrednictwem żywej obecności Chrystusa wśród Jego ludu i nieustannego działania Ducha Świętego, źródła uświęcenia wiernych i stałej zachęty do budowania jednej rodziny ludzkiej.

W tym kontekście słusznie podkreśliliście zasadnicze znaczenie modlitwy i chrześcijańskiej medytacji jako doświadczenia miłości, która podnosi duchowo i jednoczy z Bogiem. W sercu wiernych, oświeconych Duchem Świętym, rodzi się spontanicznie wezwanie: «Abba, Ojcze».

2. W naszym codziennym życiu nigdy nie powinno zabraknąć zażyłej rozmowy z Ojcem niebieskim. Wszystko powinno nabierać znaczenia i wartości w świetle tej komunii życia, aby nasza egzystencja i nasze działanie stały się świadectwem miłosierdzia Bożego, źródła jedności i wspólnoty. Odnosi się to do każdego ochrzczonego, a tym bardziej do tego kto został wezwany przez Opatrzność, by ukazywać powierzonemu sobie ludowi chrześcijańskiemu ojcowską miłość Boga.

Wasz ruch inspiruje miłość: miłość, którą Bóg nas otacza i którą zgodnie z naszym powołaniem mamy odwzajemniać; miłość wobec braci, którzy winni za naszym pośrednictwem poznać troskliwość Serca Chrystusa. Otwarcie się na miłość Boga pozwala wiernym skutecznie działać, by zbudować jedną rodzinę ludzką. Pozwala im również służyć ubogim i potrzebującym.

W tym świetle szczególnego znaczenia nabierają inicjatywy podejmowane przez Ruch «Focolari» nie tylko w ramach dialogu ekumenicznego, ale również w kontaktach ze wspólnotami żydowskimi i muzułmańskimi. Ważny jest również przebieg realizacji programu «ekonomii wspólnotowej» w Brazylii i w innych krajach. Na szczególną wzmiankę zasługuje ponadto doświadczenie Ruchu «Focolari» w zakresie wspólnoty małżeńskiej mocno zakorzenionej w wartościach chrześcijańskich. Gdy koncepcja rodziny oparta jest na pierwotnym planie Stwórcy, małżonkowie potrafią przyjmować i szanować życie ludzkie, jak również wzajemnie się wspierać, co we współczesnym społeczeństwie, trapionym wieloma problemami, stanowi godny naśladowania przykład.

3. Wszystkie te działania świadczą o żywotności Ruchu «Focolari» i stanowią zachętę, aby dalej iść obraną drogą. Wy, pasterze, winniście rozpoznawać, otaczać opieką i popierać charyzmat, którym Duch Święty obdarzył Ruch «Focolari», tak aby owo pragnienie jedności i komunii, które w sposób szczególny wyróżnia Opus Mariae, urzeczywistniło się wśród wszystkich ludzi.

Z coraz większą troską głoście Ewangelię miłości i dawajcie jej świadectwo. Do wypełnienia tego zadania potrzebna jest głęboka duchowość, czerpiąca swą nieustającą żywotność z tajemnicy Eucharystii, zgodna z nauką Kościoła i potrzebami kościelnej wspólnoty. Powierzam Ojcu niebieskiemu, bogatemu w łaskę i miłosierdzie, wasze osoby i waszą posługę szczególnie ważne u progu nadchodzącego Jubileuszu.

Prosząc o macierzyńską opiekę Najświętszą Maryję Pannę, Mater Ecclesiae, z serca wam błogosławię.