Brońmy rodziny i jej słusznych praw

Podczas audiencji dla przewodniczących komisji ds. rodziny działających przy episkopatach europejskich, która odbyła się w Watykanie 13 czerwca, Jan Paweł II stwierdził, że «duszpasterstwo rodzin jest dziś zadaniem priorytetowym». Wezwał też przywódców narodów oraz twórców praw, aby bronili rodziny i promowali kulturę życia.

Księża Kardynałowie, czcigodni Bracia w biskupstwie, drodzy Uczestnicy spotkania!

1. Z radością przyjmuję was dzisiaj z okazji IV Zjazdu przewodniczących europejskich komisji episkopatów ds. rodziny i życia. Spotkanie odbywa się w bardzo ważnym momencie, gdy dyskutowane są zagadnienia wielkiej wagi dla przyszłości rodziny w narodach europejskich.

Witam wszystkich serdecznie. W sposób szczególny pozdrawiam kard. Alfonsa Lopeza Trujilla, przewodniczącego Papieskiej Rady ds. Rodziny. Dziękuję za słowa, z którymi zwrócił się do mnie w waszym imieniu. Wyrazy wdzięczności kieruję do sekretarza oraz współpracowników dykasterii, która z wielkim oddaniem pracuje dla dobra rodziny. Pozdrawiam wszystkich tutaj obecnych oraz tych, którzy w poszczególnych krajach współpracują z wami w tej ważnej dla Kościoła i całej ludzkości dziedzinie duszpasterskiej.

Temat, który wybraliście — «Wyzwania i możliwości na początku trzeciego tysiąclecia» — jest bardzo znaczący; wyraża wasze pragnienie dokonania bilansu sytuacji rodziny, która przeżywa trudne chwile na kontynencie europejskim.

Rodzina ma jednak duży potencjał, gdyż jest instytucją trwale zakorzenioną w naturze człowieka. Ponadto w wypełnianiu świętej misji przekazywania życia i szerzenia miłości rodzinnej przez pokolenia korzysta ona z mocy, którą napełnia ją Duch Święty i której nigdy jej nie zabraknie.

Zagrożenia i nadzieje

2. Obecnie tożsamości rodziny zagraża dehumanizacja. Zagubienie wymiaru «ludzkiego» w życiu rodzinnym prowadzi do zakwestionowania podstaw antropologicznych rodziny jako wspólnoty osób. W konsekwencji niemal na całym świecie pojawiają się złudne alternatywy, w których nie uznaje się rodziny za cenne dobro, istotne w budowaniu tkanki społecznej. I tak brak odpowiedzialności i troski o rodzinę rodzi ryzyko, że obecne, a zwłaszcza przyszłe pokolenie będzie musiało zapłacić wysokie koszty społeczne, gdyż stanie się ofiarą zgubnej, błędnej mentalności oraz stylów życia niegodnych człowieka.

3. W dzisiejszej Europie instytucja rodziny przeżywa niepokojące osłabienie, tym większe, w przypadku gdy osoby nie są przygotowane, aby wypełniać swe zadania rodzinne w postawie całkowitego wzajemnego oddania i prawdziwej miłości.

Jednocześnie trzeba zaznaczyć, że liczne rodziny chrześcijańskie dają napawające otuchą świadectwo, mające wymiar kościelny i społeczny. W sposób godny podziwu przeżywają wzajemne oddanie się w miłości małżeńskiej i rodzinnej, pokonując trudności i przeciwności. Właśnie z całkowitego oddania się płynie szczęście pary małżonków, gdy pozostają oni wierni miłości małżeńskiej aż do śmierci i z ufnością otwierają się na dar życia.

Duszpasterstwo rodzin

4. W społeczeństwach europejskich pojawiają się dziś poglądy, które nie tylko nie służą obronie tej fundamentalnej instytucji ludzkiej, jaką jest rodzina, lecz ją utrudniają, osłabiając jeszcze bardziej jej wewnętrzną spójność. Szerzy się mentalność sprzyjająca rozwodom, antykoncepcji i aborcji; w rezultacie neguje się autentyczne uczucie miłości, dokonuje zamachu na życie ludzkie i nie uznaje pełnego prawa istoty ludzkiej do życia.

Choć liczne są ataki na rodzinę i życie ludzkie, istnieje — dzięki Bogu — wiele rodzin, które mimo trudności pozostają wierne swemu powołaniu ludzkiemu i chrześcijańskiemu. Odpierają one ataki współczesnej kultury hedonistycznej i materialistycznej, organizując się, aby razem dać odpowiedź niosącą nadzieję. Duszpasterstwo rodzin jest dziś zadaniem priorytetowym; pojawiają się znaki odnowy i pobudzenia działań na rzecz ochrony rodziny. Mam na myśli konkretne akty legislacyjne, jak również stosowne udogodnienia mające na celu zahamowanie postępującego niżu demograficznego, zauważalnego przede wszystkim w Europie. Powstają coraz mocniejsze ruchy służące rodzinie i życiu, kształtujące nową świadomość społeczną. Istnieje zatem wiele źródeł, z których rodzina może czerpać moc!

Karta Praw Rodziny

5. Chciałbym z tego miejsca ponowić wezwanie skierowane do przywódców narodów oraz twórców prawa, aby sumiennie wypełniali swe zadania obrony rodziny oraz promowali kulturę życia. W tym roku przypada dwudziesta rocznica opublikowania przez Stolicę Apostolską Karty Praw Rodziny. Zawiera ona «podstawowe prawa właściwe owej naturalnej i powszechnej społeczności, jaką jest rodzina». Są to prawa «dyktowane przez ludzkie sumienie jako wartości wspólne całemu rodzajowi ludzkiemu», prawa które «wypływają ostatecznie z tego prawa, które zostało wpisane przez Stwórcę w serce każdego człowieka» (por. Wprowadzenie). Mam nadzieję, że ten ważny dokument będzie nadal cenną pomocą i punktem odniesienia dla osób, które z różnych racji pełnią zadania i funkcje społeczne i polityczne.

Niech Maryja, Królowa Rodzin, inspiruje i wspiera wasze prace w komisjach ds. rodziny i życia w poszczególnych konferencjach episkopatów, aby chrześcijańskie rodziny Europy stawały się w coraz większym stopniu «domowymi Kościołami» i sanktuariami życia. Do tych życzeń, popartych modlitwą o nieustanną pomoc Bożą we wszystkich waszych przedsięwzięciach, dołączam swe błogosławieństwo.

opr. mg/mg