Bądźcie wierni Ewangelii zbawienia

We wtorek 15 lutego w Auli Pawła VI Ojciec Święty przyjął na audiencji ok. 5 tys. pielgrzymów ze Słowacji, którzy przybyli do Rzymu w narodowej pielgrzymce z okazji Roku Świętego. Uczestniczyli w niej m.in. prawie wszyscy biskupi, delegacja władz państwowych z prezydentem Rudolfem Schusterem na czele, przedstawiciele innych wyznań chrześcijańskich istniejących w tym kraju. Jana Pawła II powitał przewodniczący słowackiego Episkopatu, ordynariusz Bańskiej Bystrzycy bp Rudolf Balá{l-zcaron}, który podziękował mu za troskę o Kościół w Słowacji, okazywaną szczególnie w latach panowania komunizmu, oraz za dwukrotne nawiedzenie kraju w latach 1990 i 1995. Zaprosił też Ojca Świętego do złożenia wizyty w Słowacji po raz trzeci. W wygłoszonym przemówieniu Jan Paweł II wskazał na wielowiekową wierność Słowaków Chrystusowej Ewangelii, która po latach «walczącego ateizmu» również dzisiaj stanowi najpewniejszą podstawę odnowy kraju.

Czcigodni Bracia w biskupstwie, szanowni Przedstawiciele innych wyznań chrześcijańskich, Panie Prezydencie Republiki Słowackiej, drodzy Pielgrzymi słowaccy!

1. Witam was z wielką radością i dziękuję za wizytę, którą zechcieliście mi złożyć z okazji waszej krajowej pielgrzymki. Braterskie pozdrowienie kieruję do kard. Jána Chryzostoma Korca, biskupa Nitry, i do bpa Rudolfa Balá{l-zcaron}a, przewodniczącego Konferencji Episkopatu Słowacji, któremu dziękuję za wymowne i serdeczne słowa skierowane do mnie w imieniu wszystkich. Pozdrawiam również innych obecnych tu biskupów, kapłanów, zakonników i zakonnice, seminarzystów i wiernych. Pozdrawiam was, czcigodni przedstawiciele i delegaci Kościoła ewangelickiego oraz innych wyznań chrześcijańskich, istniejących w Słowacji. Szczególne, pełne wdzięczności pozdrowienie kieruję też do pana prezydenta Republiki Słowacji, który zechciał zaszczycić mnie swoimi odwiedzinami i skierować do mnie wymowne słowa.

Za waszym pośrednictwem, drodzy pielgrzymi, chciałbym przede wszystkim przekazać gorące i wdzięczne pozdrowienie całej ludności Słowacji. Żywe bowiem są jeszcze w moim sercu wspomnienia związane z podróżą apostolską do waszej umiłowanej ziemi, którą Opatrzność pozwoliła mi odbyć w 1995 r., i nie mogę zapomnieć, jak serdecznie przyjęliście mnie w tych dniach, bogatych w spotkania i przeżycia duchowe. Myślą powracam szczególnie do sanktuarium w Šaštínie, gdzie pod wejrzeniem Najświętszej Maryi Panny, Matki Bożej Bolesnej, katolicy słowaccy, którzy Ją obrali za Patronkę i Opiekunkę, odnowili akt poświęcenia Bogurodzicy, potwierdzając, że wasz naród uważa wiarę chrześcijańską za jeden z podstawowych elementów własnej tożsamości. Dziękuję za te odwiedziny, które wpisują się w obchody Wielkiego Jubileuszu Roku 2000. W tym roku cały Kościół, rozważając tajemnicę miłości, objawioną we wcieleniu Słowa, doznaje szczególnej czułości Ojca niebieskiego, który wychodzi naprzeciw każdemu swojemu synowi i córce, aby obdarzyć wszystkich pokojem i zbawieniem.

2. Drodzy bracia i siostry! Dobre postanowienia oraz wola odnowy życia chrześcijańskiego, wyrażone przez was przed pięciu laty, podczas mojej pielgrzymki do Słowacji, zyskują dodatkową moc przy grobie apostoła Piotra dzięki owocom odkupienia, które Kościół ze szczególną hojnością rozdziela w tym roku łaski i miłosierdzia. Umocnieni tymi darami, pragniecie tutaj odnowić waszą wiarę w Chrystusa, «Syna Boga żywego», i potwierdzić decyzję naśladowania Jego stylu życia, który jest wymagający, lecz daje pokój i zbawienie.

Ewangelia stanowi cenną spuściznę, którą wasz naród otrzymał przed wieloma wiekami. Długie lata komunistycznego ucisku nie zniszczyły jej, choć trudności były naprawdę duże. Teraz nadszedł czas odrodzenia duchowego, wiosna nadziei po zimie walczącego ateizmu. Również i teraz nie brak ciężkich prób i trudności, lecz ciągły powrót do ewangelicznych korzeni stanowi niezawodne źródło odnowy ludzkiej i religijnej. Bądźcie wierni Chrystusowi! Bądźcie wierni Jego Ewangelii zbawienia, która może odnowić człowieka i społeczeństwo! Integralne przeżywanie wiary wymaga konsekwentnego świadectwa w rozmaitych dziedzinach ludzkiego życia osobistego i wspólnotowego.

W tej chwili, szczególnie znaczącej dla dziejów wiary waszego narodu, pragnę skierować do was i do tych wszystkich, których w umiłowanym narodzie słowackim spotkał zaszczyt i radość bycia chrześcijanami, słowa zachęty, abyście byli odważnymi świadkami Chrystusa w rodzinie, w miejscach pracy i w społeczeństwie. Nie byłoby bowiem możliwe zachowanie chrześcijańskiej tożsamości narodu, gdyby w najważniejszych dziedzinach jego życia zabrakło konsekwentnego i odważnego świadectwa, zdolnego powstrzymać czyhające wciąż niebezpieczeństwa, takie jak kompromisy, hedonizm i sekularyzacja.

3. Centralnym punktem drogi odnowy duchowej i obywatelskiej, do której Jubileusz zachęca ludzi naszych czasów, jest spotkanie z Chrystusem. On jest świętą Bramą, która wprowadza nas do nowego życia w Królestwie Ojca, dzięki światłu Jego słowa i skutecznej pomocy Jego łaski.

Słowo Boże, które Kościół głosi, zapraszając do medytacji nad nim, prowadzi nas w tej codziennej drodze, dostarczając kryteriów, pozwalających osądzać w świetle prawdy wydarzenia społeczne i czyny jednostek, oraz otwierając przed nami nowe perspektywy świętości i autentycznej cywilizacji. Są to cele, do których powinniśmy dążyć. Jubileusz wzywa nas, abyśmy byli uważnymi i otwartymi słuchaczami słowa Bożego, byśmy wzrastali w wierności Chrystusowi i Jego niezmiennemu orędziu zbawienia. Jubileusz wzywa i przynagla wszystkich wierzących do spotkania jedynego Pana i Odkupiciela człowieka, Jezusa z Nazaretu, ukrzyżowanego i zmartwychwstałego. On nawołuje nas, abyśmy przezwyciężyli podziały i zdecydowanie dążyli do jedności wiary za sprawą łaski Ducha Świętego.

Z odnowioną żarliwością zanieśmy do Boga naszą modlitwę, aby w tym roku miłosierdzia udzielił wszystkim chrześcijanom łaski, która pozwoli im wielkodusznie otwierać się na działanie Ducha Świętego, aby ludzkość widziała ich głęboką harmonię miłości, prowadzącą do doskonałej jedności wiary.

4. Chrystus pomaga człowiekowi poprzez słowo, a także poprzez łaskę sakramentów, poczynając od chrztu, w którym odradzamy się «z wody i z Ducha» (J 3, 5). On umacnia to nowe życie przede wszystkim darem swojego Ciała i swojej Krwi w Eucharystii, Boskiej uczcie, w której — zgodnie z napomnieniem Apostoła — można uczestniczyć jedynie wówczas, gdy tworzy się «jedno Ciało» (1 Kor 10, 17). To w Eucharystii Chrystus karmi i umacnia wierzącego, aby mógł żyć zgodnie z Ewangelią. Zbliżając się do eucharystycznego stołu, uczeń Pana uczy się dokonywać świadomych i odpowiedzialnych wyborów, aby godnie żyć przed obliczem Boga, dobrego i miłosiernego Ojca, który czyta w głębi sumień i osądza w prawdzie postępowanie każdego. Karmiąc się «połamanym Chlebem», wierzący uczy się patrzeć na drugiego człowieka jak na bliźniego i brata, którego należy szanować i przyjąć, oraz włącza się w cierpliwe i czynne budowanie wspólnoty; stanowi ono bowiem wartość, o którą należy zabiegać pomimo ograniczeń i rozczarowań.

Czyż nie taki model wspólnoty chrześcijańskiej ukazują nam Dzieje Apostolskie, gdy mówią, że wierzący «trwali (...) w nauce Apostołów i we wspólnocie, w łamaniu chleba i w modlitwie» (Dz 2, 42)? Tylko wtedy, gdy są zjednoczeni w taki sposób, że «stanowią jedno», chrześcijanie mogą dawać w pełni wiarygodne świadectwo wobec świata (por. J 17, 21). Jedność również i dziś pozostaje uprzywilejowaną drogą ewangelizacji.

5. Drodzy bracia i siostry ze Słowacji, z którymi dziś z radością się spotykam, życzę wam z całego serca, abyście po powrocie do swoich domów jeszcze bardziej pragnęli postępować w duchu Ewangelii i odważnie o niej świadczyli. Proszę Pana, aby również to nasze spotkanie było dla was pomocą w tworzeniu — z odnowionym zapałem i pod mądrym przewodnictwem waszych Pasterzy — wspólnot żywych i odważnych, zawsze gotowych głosić ludziom naszych czasów prawdę, która wyzwala i zbawia.

Powierzam cały naród słowacki, szczególnie mi drogi, niebieskiej opiece Maryi Dziewicy, Bolesnej Matki, dobrej i troskliwej, która z miłością czuwa nad waszą ziemią. Niech Przenajświętsza Maryja Panna pomaga wam owocnie przeżywać łaskę Wielkiego Jubileuszu i codziennie z sercem pokornym i wiernym przyjmować Zbawiciela.

Z takimi uczuciami modlę się o obfitość Bożych błogosławieństw dla każdego z was i dla całego narodu słowackiego.

opr. mg/mg