Nieście ludziom Ewangelię miłosierdzia i nadziei

Przemówienie do uczestników V Zgromadzenia Plenarnego Papieskiej Rady ds. Duszpasterstwa Służby Zdrowia, 2.05.2002

2 maja Jan Paweł II przyjął na audiencji uczestników V Zgromadzenia Plenarnego Papieskiej Rady ds. Duszpasterstwa Służby Zdrowia. Przewodniczący Rady abp Javier Lozano Barragán przedstawił Ojcu Świętemu program obrad, podczas których ustalono plan działalności Rady na najbliższe lata: «Zasadniczym celem naszej pracy — mówił — jest ukazywanie oblicza Chrystusa, cierpiącego i uwielbionego, w tajemnicy Jego śmierci i zmartwychwstania. W ten sposób chcemy ewangelizować chorych i pracowników służby zdrowia». Podczas audiencji Papież powiedział, że w dzisiejszym świecie ścierają się dwie kultury — życia i śmierci.

Czcigodni Bracia w biskupstwie i kapłaństwie, drodzy Bracia i Siostry!

1. Cieszę się bardzo z naszego spotkania z okazji zgromadzenia plenarnego Papieskiej Rady ds. Duszpasterstwa Służby Zdrowia, podczas którego zamierzacie przemyśleć i wytyczyć sobie nowy program pracy na najbliższe pięć lat.

Pozdrawiam przewodniczącego Rady abpa Javiera Lozano Barragana i dziękuję za serdeczne słowa, które do mnie skierował, wyrażając uczucia wszystkich tu obecnych. Ze słowami pozdrowienia zwracam się także do księży kardynałów i czcigodnych braci w biskupstwie, członków Papieskiej Rady, do jej konsultorów i ekspertów, do sekretarza i podsekretarza, a także pracujących w niej księży, zakonników i świeckich. Dziękuję wam wszystkim, moi drodzy, za cenną pomoc, którą mi służycie w tej tak bardzo specjalistycznej dziedzinie ewangelicznego świadectwa.

Zapatrzeni w oblicze Chrystusa

2. Ogromna praca wykonana przez waszą dykasterię przez siedemnaście lat, jakie upłynęły od momentu jej powstania, potwierdza, że wśród instytucji Stolicy Apostolskiej potrzebna jest taka, która w sposób szczególny daje świadectwo «troski Kościoła o chorych poprzez pomoc osobom pełniącym posługę wobec chorych i cierpiących, ażeby apostolstwo miłosierdzia, któremu się oddają, coraz lepiej odpowiadało nowym potrzebom» (Pastor Bonus, art. 152).

Dziękujmy Panu za rozległą i wielostronną działalność duszpasterską, jaka prowadzona jest na całym świecie w zakresie służby zdrowia dzięki inspiracjom i poparciu waszej dykasterii. Zachęcam was wszystkich, abyście z ufnością i zapałem nadal postępowali tą drogą, gotowi nieść ludziom naszych czasów Ewangelię miłosierdzia i nadziei.

3. Biorąc za punkt wyjścia List apostolski Novo millennio ineunte, wasze zgromadzenie pragnie szukać dróg lepszego ukazywania cierpiącego i uwielbionego oblicza Chrystusa, rozjaśniać światłem Ewangelii świat opieki nad zdrowiem, cierpienia i choroby, uświęcać chorego, a także pracowników służby zdrowia, oraz pomagać w koordynowaniu duszpasterstwa służby zdrowia w Kościele.

W okresie paschalnym, który obecnie przeżywamy, wpatrujemy się w chwalebne oblicze Jezusa. Wcześniej — zwłaszcza w Wielkim Tygodniu — kontemplowaliśmy Jego oblicze cierpiące. Te dwa wymiary zawierają istotę Ewangelii oraz duszpasterskiej posługi Kościoła.

W Liście apostolskim Novo millennio ineunte napisałem, że Jezus «w chwili, gdy utożsamia się z naszym grzechem, 'opuszczony' przez Ojca, (...) 'opuszcza' samego siebie, oddając się w ręce Ojca»; i w ten sposób przeżywa «jednocześnie głębokie zjednoczenie z Ojcem, który ze swej natury jest źródłem radości i szczęścia, oraz mękę konania aż po ostateczny okrzyk opuszczenia» (n. 26).

W obliczu cierpiącym z Wielkiego Piątku ukryte jest życie Boga, ofiarowane za zbawienie świata. Kontemplowanie Ukrzyżowanego winno doprowadzić do kontemplacji Zmartwychwstałego. Kościół — umocniony tym doświadczeniem — jest zawsze gotowy od nowa podejmować swoją drogę, by głosić światu Chrystusa.

Ewangelizacja świata cierpienia

4. Wasze obecne zgromadzenie plenarne uważnie analizuje programy, które chcą rozjaśnić całą dziedzinę ochrony zdrowia światłem cierpiącego i uwielbionego oblicza Chrystusa. Bardzo ważne jest, by refleksja nad zagadnieniami związanymi ze zdrowiem, chorobą i cierpieniem prowadzona była w takiej właśnie perspektywie, której punktem odniesienia jest koncepcja osoby ludzkiej oraz jej losu zgodna ze zbawczym planem Boga.

Postęp w dziedzinie nauk o życiu i wynikające z niego możliwości otworzyły nowe granice oraz dały człowiekowi ogromną władzę i odpowiedzialność. Jeżeli przeważy kultura śmierci, jeżeli w dziedzinie medycyny i badań biomedycznych ludzie będą się kierowali egoistycznymi decyzjami, prometejskimi ambicjami, wówczas godność, a także samo życie człowieka będą zagrożone. Jeśli zaś, przeciwnie, praca w tym ważnym sektorze służby zdrowia będzie natchniona kulturą życia, wtedy człowiek, kierując się prawym sumieniem, znajdzie przekonywającą odpowiedź na swoje najgłębsze oczekiwania.

Papieska Rada, której jesteście członkami, przyczyni się również do nowej ewangelizacji świata cierpienia, które Chrystus bierze na siebie i przemienia w tryumf zmartwychwstania. Bardzo istotne w tej działalności jest życie modlitwy i korzystanie z sakramentów, bez których droga duchowa nie tylko chorych, ale także wszystkich, którzy im towarzyszą, staje się trudna.

5. Świat zdrowia i cierpienia staje dzisiaj w obliczu nowych i złożonych problemów, wymagających solidarnego zaangażowania wszystkich. Liczba sióstr zakonnych pracujących na tym polu maleje, niełatwa jest posługa kapelanów szpitalnych, w Kościołach lokalnych nie brak trudności ze zorganizowaniem odpowiedniego i specjalistycznego duszpasterstwa chorych, utrudnione są kontakty z personelem służby zdrowia, którego postawa nie zawsze zgadza się z orientacją chrześcijańską. Oto cały zespół zagadnień i problemów, które z pewnością nie umykają waszej uwadze, i które obejmiecie uważną refleksją.

Niech wasza Rada, wierna swojej misji, nadal wyraża duszpasterską troskę Kościoła o chorych; niech dopomaga wszystkim tym, którzy zajmują się osobami cierpiącymi, zwłaszcza pracownikom szpitali, by zawsze cechowała ich postawa szacunku dla życia i godności człowieka. Aby osiągnąć te cele, potrzebna jest wielkoduszna współpraca z międzynarodowymi organizacjami zajmującymi się problematyką zdrowia.

Niech wam zawsze towarzyszy nasz Pan, Dobry Samarytanin cierpiącej ludzkości! Najświętsza Maryja Panna, Uzdrowienie Chorych, niech was wspomaga w tej służbie oraz niech będzie dla was wzorem miłości i otwarcia się na bliźnich!

Zapewniając was o swej modlitwie, z serca udzielam wam Apostolskiego Błogosławieństwa.

opr. mg/mg

« 1 »
oceń artykuł Pobieranie..

reklama

reklama

reklama

reklama