Piotr - "Przywódcą Apostołów"

Dzisiaj, w oktawę uroczystości apostołów Piotra i Pawła, wydaje się, że powinniśmy jeszcze skierować waszą uwagę i wasze nabożeństwo ku tym świętym, których Kościół rzymski uważa za swoich głównych założycieli i nauczycieli, swych chwalebnych męczenników tu na ziemi i obrońców w niebie. Słusznie czci ich Kościół powszechny w sposób szczególny jako pierwsze narzędzia i przedstawicieli tej łączącej z Chrystusem historycznej i służebnej więzi: apostolskiego następstwa.

Jakkolwiek liturgia już nam nie mówi o tym przedłużaniu się święta w jego oktawie, samo jednak miejsce, w którym się znajdujemy, zaprasza nas do tego, mianowicie ta poświęcona świętemu Piotrowi bazylika, zbudowana na tym miejscu, na którym wznosiła się starodawna bazylika. Zbudował ją Konstantyn Wielki wkrótce po tym, jak ogłosił wolność dla Kościoła, tu na tym grobie blisko miejsca jego męczeństwa (por. M. Guarducci, La tomba di San Pietro, Studium 1959).

Nabożeństwo do tych dwóch wielkich apostołów powinno być częścią naszego życia religijnego, a nabożeństwo do świętego Piotra powinno znajdować tutaj swój tradycyjny i osobisty zarazem wyraz.

Nowe Officjum o świętym Piotrze w greckim Kościele prawosławnym

Mamy ku temu inny jeszcze powód w niedawnym fakcie, który, jak się Nam wydaje, jest znamienny i zachęcający, jakkolwiek dotyczy on Kościoła grecko-prawosławnego; ale przez to właśnie tym bardziej zasługuje na to, abyśmy go z radością zauważyli.

Niedawno Ekklisia (15 kwietnia 1966), oficjalne pismo Kościoła Greckiego, opublikowało nowe oficjum ku czci "chwalebnego i najczcigodniejszego apostoła i pierwszego przywódcy (koryfaios) Piotra", ustalając je na dzień 28 sierpnia wedle dawnego zwyczaju liturgii grecko-wschodniej, podczas gdy dzień święta apostołów Piotra i Pawła pozostaje nadal tak, jak w Kościele katolickim. Officjum to, wedle tego, co jest nam wiadome, ułożył mnich z góry Athos, Gerazym Mykrayannatis, twórca hymnów ekumenicznych patriarchatu prawosławnego, a ogłosił z aprobatą Świętego Synodu Grecji. Ze starodawnych tekstów, które poznikały z wydań greckich ksiąg liturgicznych, Officjum to wydobyło przepiękne wypowiedzi ku czci apostoła Piotra oraz powierzonej mu misji. Przytaczamy tylko niektóre - dla przykładu:

• Piotrze, skało niezłomna Kościoła;
• Wyznawszy Chrystusa na mocy objawienia od Ojca, otrzymałeś od Ojca władzę ogromną nad ludźmi;
• O Piotrze, ty ze wszystkich apostołów stałeś się tym, który zajmuje pierwsze miejsce (Protokathedros);
• Kamień, który jest fundamentem Kościoła;
• Witaj, fundamencie Kościoła i podstawo niezniszczalna, heroldzie boży, dzierżący klucze królestwa niebieskiego;
• Piotr, przywódca chwalebnych apostołów, itd.

Takie są te pobożne i poetyczne wyrażenia. Wyrażamy z tego powodu nasze szczere zadowolenie. Niechaj święty Piotr wynagrodzi tę tak prawdziwą i tak delikatną pobożność. Wyrażenia te przynoszą nam echo starodawnych i czcigodnych tradycji, które zamknęły po XIV wieku z powodu antyłacińskiej polemiki. Odnawiają one autentyczny i szlachetny głos wschodniej pobożności. I tak, jak są one szczęśliwym i wiernym przypomnieniem dawnych czasów, tak samo wydają się Nam być jakimś znakiem radosnym czasów nowych. Stanowią bowiem harmonię dróg wschodnich i dróg zachodnich, na nowo oddających cześć, we wspólnym zapale i w bratniej wierze, postaci i posłannictwu apostoła Piotra. Budzą one w pobożności naszej cześć i zaufanie względem tego "przywódcy apostołów" i tego fundamentu Kościoła; tutaj przechowujemy jego grób, czcimy jego pamięć; odziedziczyliśmy jego wiarę i powtarzamy za nim wyznanie wiary w Jezusa Chrystusa.

Źródło: Paweł VI - Trwajcie Mocni w wierze t.1 - wyd. Apostolstwa Młodych - Kraków 1970

opr. kk/mg