Synteza modyfikacji w "Normae de gravioribus delictis"

Nowy tekst Normae de gravioribus delictis, zmodyfikowany w następstwie decyzji Papieża Benedykta XVI z 21 maja 2010 r., zawiera różne poprawki zarówno w części dotyczącej norm materialnych, jak i w części odnoszącej się do norm proceduralnych.

Do tekstu normatywnego zostały wprowadzone następujące zmiany:

1. w wyniku udzielenia Kongregacji Nauki Wiary na mocy decyzji Ojca Świętego Jana Pawła II pewnych uprawnień, potwierdzonych później przez jego następcę Benedykta XVI 6 maja 2005 r., zostały wprowadzone:
1. Prawo — po uprzednim poleceniu Papieża — sądzenia kardynałów, patriarchów, legatów Stolicy Apostolskiej, biskupów, a także innych osób fizycznych, o których mowa w kanonach 1405, § 3 KPK oraz 1061 KKKW (art. 1, § 2).
2. Wydłużenie terminu przedawnienia skargi karnej do dwudziestu lat, przy utrzymaniu w mocy prawa Kongregacji Nauki Wiary do odstąpienia od tego przepisu (art. 7).
3. Uprawnienie do udzielania pracownikom trybunału oraz adwokatom i prokuratorom dyspensy od wymogu kapłaństwa oraz doktoratu z prawa kanonicznego (art. 15).
4. Uprawnienie do sanowania aktów w przypadku naruszenia praw czysto procesowych przez niższe trybunały, przy zachowaniu prawa do obrony (art. 18).
5. Uprawnienie do dyspensowania od drogi postępowania sądowego, czyli postępowania per decretum extra iudicium: w tym wypadku Kongregacja Nauki Wiary, po dokonaniu oceny poszczególnego przypadku, decyduje za każdym razem, ex officio bądź na wniosek ordynariusza lub hierarchy, kiedy upoważnić do podjęcia postępowania pozasądowego (w każdym wypadku do nałożenia kar ekspiacyjnych dożywotnich potrzebne jest polecenie Kongregacji Nauki Wiary, art. 21, § 2, n. 1).
6. Uprawnienie do przedstawienia bezpośrednio Ojcu Świętemu sprawy dotyczącej dimissio e statu clericali lub depositio, una cum dispensatione a lege caelibatus; w takim wypadku, przy zachowaniu zawsze prawa oskarżonego do obrony, oprócz szczególnej powagi przypadku musi jasno wynikać, że zostało popełnione przestępstwo będące przedmiotem badania (art. 21, § 2, n. 2).
7. Uprawnienie do odwołania się do wyższej instancji sądu Sesji Zwyczajnej Kongregacji Nauki Wiary w przypadku rekursów od aktów administracyjnych, wydanych lub zatwierdzonych przez niższe instancje tejże Kongregacji, dotyczących przypadków przestępstw zastrzeżonych (art. 27).



2. Ponadto zostały wprowadzone do tekstu dodatkowe zmiany, a w szczególności:
8. Zostały wprowadzone delicta contra fidem, czyli herezja, apostazja i schizma, w odniesieniu do których jest przewidziana kompetencja ordynariusza, ad normam iuris, do postępowania sądowego lub extra iudicium w pierwszej instancji, przy zachowaniu prawa apelacji lub rekursu do Kongregacji Nauki Wiary (art. 1, § 1, i art. 2).
9. W przypadku przestępstw przeciw Eucharystii czyny przestępcze attentatio liturgicae eucharistici Sacrificii actionis, o których mowa w kan. 1378, § 2, n. 1 KPK, oraz jej symulacja, o czym w kan. 1379 KPK oraz w kan. 1443 KKKW, nie są odtąd uwzględniane razem pod tym samym numerem, lecz rozpatrywane oddzielnie (art. 3, § 1, nn. 2 i 3).
10. Również w tym, co dotyczy przestępstw przeciw Eucharystii, w stosunku do poprzednio obowiązującego tekstu zostały usunięte dwa fragmenty, a mianowicie: «alterius materiae sine altera» oraz «aut etiam utriusque extra eucharisticam celebrationem», i zastąpione odpowiednio przez: «unius materiae vel utriusque» oraz «aut extra eam» (art. 3, § 2).
11. Do przestępstw przeciw sakramentowi pokuty zostały włączone czyny przestępcze, o których mowa w kan. 1378, § 2, n. 2 KPK (usiłowanie udzielenia rozgrzeszenia sakramentalnego, gdy nie może się go dać ważnie, lub słuchanie spowiedzi sakramentalnej), oraz w kanonach 1379 KPK i 1443 KKKW (symulowanie rozgrzeszenia sakramentalnego (art. 4, § 1, nn. 2 i 3).
12. Zostały włączone przypadki pośredniego naruszenia tajemnicy sakramentalnej (art. 4, § 1, n. 5) oraz pozyskiwanie i rozpowszechnianie ze złym zamiarem spowiedzi sakramentalnych (zgodnie z dekretem Kongregacji Nauki Wiary z 23 września 1988) (art. 4, § 2).
13. Został wprowadzony przypadek karny usiłowania udzielenia sakramentu święceń kobiecie, w myśl postanowienia dekretu Kongregacji Nauki Wiary z 19 grudnia 2007 r. (art. 5).
14. W delicta contra mores: zrównano z osobą nieletnią osobę dorosłą, która trwale niezdolna jest w pełni posługiwać się rozumem, wszystko z wyraźnym ograniczeniem do wskazanego numeru (art. 6, § 1, n. 1).
15. Ponadto dodano przypadek obejmujący nabywanie, przechowywanie lub rozpowszechnianie, a clerico turpe patrata, w jakikolwiek sposób i za pomocą jakiegokolwiek urządzenia, materiałów pornograficznych, które przedstawiają nieletnich poniżej czternastego roku życia (art. 6, § 1, n. 2).
16. Wyjaśniono, że munera processui praeliminaria mogą, ale już nie muszą, być prowadzone przez Kongregację Nauki Wiary (art. 17).
17. Wprowadzono możliwość zastosowania środków ostrożności, o których mowa w kan. 1722 KPK oraz w kan. 1437 KKKW, również na etapie dochodzenia wstępnego (art. 19).

opr. mg/mg