Forma lokaty w postaci funduszy inwestycyjnych staje się w ostatnich latach coraz popularniejsza. Rozróżniamy otwarte i zamknięte fundusze inwestycyjne. W otwartych funduszach inwestycyjnych Towarzystwo Funduszy Inwestycyjnych zbiera i gromadzi pieniądze inwestorów. Te pieniądze tworzą fundusz inwestycyjny, który zgodnie z podstawowymi zasadami inwestuje w określonych obszarach (akcje, papiery wartościowe o stałym oprocentowaniu, rynek pieniężny lub nieruchomości). Przy tym ustawodawca nie przewiduje ograniczeń środków funduszu czy liczby świadectw udziałowych, które zostaną wydane. Ograniczeniu podlega wysokość środków, które zarządzający funduszem musi wydzielić na inwestycje płynne.

Poszczególne świadectwa udziałowe mogą zostać sprzedane każdego dnia pracy giełdy papierów wartościowych, co stwarza inwestorom wielorakie możliwości. Świadectwa niektórych funduszy można nabyć bezpośrednio na giełdzie. Określa się wówczas marżę kupna—sprzedaży, czyli różnicę pomiędzy kursem kupna i kursem sprzedaży poszczególnych świadectw udziałowych. Ponadto nabywca papierów wartościowych w chwili nabycia świadectw wnosi do swojego banku odpowiednią opłatę oraz bierze na siebie wszelkie inne koszty giełdowe. Korzyść płynie z faktu, że inwestor może dość dokładnie określić cenę świadectw, na przykład limitując swoje zlecenia. W innych przypadkach inwestor nie ma takiej możliwości. Zakupu akcji funduszy inwestycyjnych dokonuje się zazwyczaj na drodze zlecenia bankowego. Bank realizuje zakup poza obrotem giełdowym, a klient musi zapłacić mu wyższą cenę, niż sam uzyskałby za fundusz.

Wysokość marży waha się od 3% ( w funduszach rentowych) do 5,5% (w funduszach akcyjnych). Inwestor nie zna rzeczywistej ceny funduszu, gdyż jest ona uzgadniana dopiero po południu dla danego dnia jednak zlecenie musi być przedstawione najczęściej do godziny 12 tego samego dnia.

Analogicznie wygląda sytuacja ze zwrotem, czyli sprzedażą przez klienta udziałów w funduszu. Bezpośredni zakup za pośrednictwem giełdy opłaca się jedynie w wypadku funduszy akcyjnych i to tylko w czasach niestabilnej, czyli chwiejnej, sytuacji na giełdzie. Nabywca wie wówczas dokładnie, ile musi zapłacić za udziały, tym samym udziały w funduszu stają się równie łatwo sprzedawalne, co pojedyncze akcje.

 Wskazówka

Zastanówcie się dobrze, czy bardziej odpowiada wam zakup udziałów w funduszu za pośrednictwem giełdy (kurs znany w chwili zakupu, znane koszty), czy za pośrednictwem towarzystwa funduszy inwestycyjnych (dodatkowa marża, kurs nie jest dokładnie znany w chwili zawarcia transakcji). Zwróćcie również uwagę, że sprzedaż udziałów na giełdzie wywołuje dalsze koszty. Sprzedaż za pośrednictwem banku zazwyczaj nie pociąga za sobą wysokich kosztów lub jest całkowicie bezpłatna.

Zaletą wszelkich lokat w funduszach inwestycyjnych jest rozproszenie ryzyka poniesienia strat. Nawet w razie upadłości towarzystwa funduszy inwestycyjnych inwestor nie musi się martwić o swój majątek.

Nabywając udziały w funduszu inwestycyjnym, inwestor staje się współwłaścicielem aktywów należących do funduszu. Tym samym ma prawo do udziału w zyskach i umorzenia jednostek po aktualnej cenie wykupu.

Wartość udziału szacuje się w odniesieniu do wartości całego kapitału funduszu (wartość aktywów netto) i liczby wyemitowanych jednostek uczestnictwa. Majątek funduszu inwestycyjnego jest według niemieckiego prawa majątkiem wyodrębnionym i musi być zarządzany w rozdzieleniu od pozostałego majątku.

Wartość majątku funduszu wzrasta na skutek emisji i sprzedaży jednostek uczestnictwa, zysków z różnicy kursów czy wypłat towarzystwu dywidendy i odsetek. Wartość majątku może zmaleć w wyniku umorzenia jednostek, spadku wartości papierów wartościowych lub podziału towarzystwa.

Obok funduszy otwartych istnieją również tak zwane zamknięte fundusze inwestycyjne. Podlegają one pewnym ograniczeniom, jeśli chodzi o możliwości zakupu i sprzedaży udziałów w dowolnej chwili. Najpopularniejsze są zamknięte fundusze inwestujące w nieruchomości oraz statki (tankowce, kontenerowce, masowce). Inwestycja musi mieć miejsce w określonym terminie. Certyfikaty inwestycyjne trudno zwrócić. W tym celu ostatnimi laty rozwinął się swoisty rynek wtórny. Giełda w Hamburgu zanotowała zysk, oferując inwestorom możliwość zbycia swoich certyfikatów. Każdy z inwestorów musi mieć jednak świadomość, że zbywa swoje papiery znacznie poniżej ich właściwej wartości.

Trudna sytuacja inwestora, który jest zmuszony spieniężyć swoje udziały w funduszu, oczywiście zostanie wykorzystana przez chętnych nabywców. Również i tu potencjalnego inwestora czeka decyzja co do wyboru lokaty zgodnie z zasadami określonymi w magicznym trójkącie lokat inwestycyjnych. Czas trwania takich inwestycji jest naprawdę długi i wynosi co najmniej 6 lat, a w niektórych przypadkach nawet 20 lat. Również i ryzyko wpisane w ten rodzaj lokat jest niebagatelne. Dywersyfikacja ryzyka typowa dla innych lokat w wypadku zamkniętych funduszy właściwie nie istnieje, gdyż te z zasady nie dotyczą wielu obszarów inwestowania, lecz jednego lub najwyżej kilku. Inwestowanie w zamkniętym funduszu inwestycyjnym nieodłącznie związane jest z ryzykiem przedsiębiorcy. Wprawdzie zysk może być duży, ale można też ponieść ogromne straty.

 Wskazówka

Zamknięte fundusze inwestycyjne mogą przynieść wysokie zyski, ale wiążą się z dużym ryzykiem. Wiążą kapitał na stosunkowo długi czas. W żadnym wypadku nie należy angażować w ten rodzaj funduszy dużego kapitału. Zazwyczaj suma pieniędzy zainwestowanych w zamkniętych funduszach nie powinna przekraczać 5 lub 10% wartości naszego majątku. Należy bacznie obserwować ponoszone koszty, zawsze pytając o opłaty pobierane przez bank.

Inwestorzy otrzymują szansę wysokiego zysku, ale zamknięte fundusze inwestycyjne swoją działalność każą wynagradzać iście po królewsku. W większości przypadków nabywca udziałów w zamkniętych funduszach musi wpłacić agio, czyli nadpłatę w wysokości 5% od inwestowanego kapitału. Ale to jeszcze nie koniec zysków przedsiębiorstwa dystrybucyjnego. Co więcej, zamknięte fundusze obiecują dystrybutorom finansowe wynagrodzenie do wysokości 14%. Te tak zwane miękkie koszty inwestor musi oczywiście współfinansować, a to uszczupla jego zyski.

dalej >>

opr. aw/aw

« ‹ 1 › »

oceń artykuł