Prawa człowieka według ONZ

Jimmy Carter, Martin Luther King, Nelson Mandela czy jeszcze Eleanor Roosevelt — wszystkie te osoby łączy fakt, że zostały nagrodzone przez Narody Zjednoczone za zasługi w sprawie obrony praw człowieka; jest to zaszczytne odznaczenie, nagradzające indywidualne osoby i organizacje za ich pracę w dziedzinie praw człowieka.

Nagroda ta została ustanowiona przez Zgromadzenie Ogólne ONZ w 1966 r., a po raz pierwszy przyznana w 1968 r. z okazji 21. rocznicy Powszechnej deklaracji praw człowieka. Od tamtej pory co pięć lat sześć osób lub instytucji otrzymuje to wyróżnienie. Z biegiem czasu ich sylwetki, ich wiek i pochodzenie coraz bardziej się różnicowały. Pod względem statystycznym, w ciągu ostatnich 35 lat stosunek procentowy mężczyzn i kobiet laureatów tej nagrody wynosi średnio 60 do 40. Pod względem geograficznym — Afryka jest zdecydowanie kontynentem najbardziej reprezentowanym, z sześcioma nagrodami, przyznanymi zwłaszcza Południowoafrykańczykom. Przeważają nad nią jedynie Stany Zjednoczone, z siedmioma nagrodami. Na płaszczyźnie lokalnej Narody Zjednoczone nagradzają głównie obrońców praw kobiet, dzieci, osób upośledzonych, mniejszości etnicznych. Zresztą wiele osób, które otrzymały nagrodę, to przedstawiciele świata polityki lub członkowie międzynarodowych organizacji, takich jak UNICEF, Czerwony Krzyż czy Amnesty International. Jeżeli przyjrzeć się lepiej doświadczeniom poszczególnych kandydatów, można stwierdzić, że obrona praw kobiet jest jedną ze spraw najbardziej wspieranych przez Narody Zjednoczone. Profil osób nagrodzonych jest bardzo zróżnicowany: lekarze, artyści, aktywiści działacze polityczni lub żony głów państw.

opr. mg/mg